Drogi bracie/Droga siostro,
W Mecelle
„Powierzenie komuś zadania to postawienie go w swoim miejscu w tym zadaniu”.
opisany w następujący sposób
pełnomocnictwo
Zostało uregulowane w artykułach od 1449 do 1530.
W prawie islamskim zakres, w jakim można dokonać czynności prawnej za pośrednictwem pełnomocnika, jest szerszy niż w wielu systemach prawa świeckiego.
„Wysłaniec Fuzuliego”
Jeśli ktoś, nie mając upoważnienia, dokonuje czynności prawnej w zamiarze działania jako pełnomocnik, a następnie powiadamia o tym stronę główną, to jeśli strona główna (mandant) wyrazi zgodę, czynność ta staje się ważna w jej imieniu.
Możliwe jest udzielenie komuś pełnomocnictwa do przeprowadzenia i zakończenia procedur związanych z zawarciem i rozwiązaniem małżeństwa.
Zarówno w umowie małżeńskiej, jak i np. w umowie sprzedaży, jedną stronę umowy może stanowić jedna osoba.
(jako pełnomocnik jednej ze stron, a nie jako pełnomocnik strony przeciwnej)
Istnieją autorytety, które uważają za dopuszczalne reprezentowanie [kogoś].
Banki uczestnictwa,
chociaż jest dozwolone, ale żeby nie było nadużywane
-z wyjątkiem wyjątkowych okoliczności-
nie udziela klientowi pełnomocnictwa ogólnego; czyli
„Możesz zrobić to, co chcesz, w moim imieniu”
nie mówi, że to on sam wykona czynność, lecz określa czynność, która ma zostać wykonana w jego imieniu, i udziela pełnomocnictwa do jej wykonania.
Chociaż jest to nadal dozwolone,
zwykle, żeby nie było nadużywane
„klient nie może reprezentować obu stron umowy i jednocześnie dokonywać transakcji kupna-sprzedaży”
; czyli po odebraniu towaru w imieniu banku na podstawie pełnomocnictwa
„jako strona główna i jako pełnomocnik banku”
nie jest w stanie kupić towaru samemu. Po zakupie towaru w jakiś sposób kontaktuje się z bankiem.
„z jednej strony klient jako kupujący, z drugiej bank jako sprzedawca, z zobowiązaniem i akceptacją”
z nimi prowadzą transakcje.
Jak więc przeprowadza się ten proces?
Osoba, która chce kupić towar od banku.
(klient)
zwraca się do banku z prośbą o zakup określonego towaru na kredyt.
(za pomocą pisemnego formularza zgłoszeniowego).
Bank udziela firmie pełnomocnictwa do zakupu towaru w imieniu banku od wybranej przez klienta firmy i powiadamia o tym firmę listownie.
(formularz zamówienia).
Klient jako pełnomocnik kupuje towar od firmy w imieniu banku, a bank płaci za niego klientowi lub bezpośrednio sprzedawcy. Po zakupie towaru w imieniu banku, klient w jakiś sposób kontaktuje się z bankiem i odkupuje towar od niego. Zazwyczaj bank kupuje towar za gotówkę, a sprzedaje na kredyt. Odbiór towaru od firmy w imieniu banku i późniejszy odbiór towaru od banku przez klienta jest obecnie najbezpieczniejszym i najprostszym sposobem.
Wyobraźmy sobie teraz tę transakcję nie jako transakcję między bankiem a klientem, ale między handlowcem a jego klientem:
Jeśli klient zwróci się do sprzedawcy telewizorów z prośbą o zakup na raty konkretnego modelu telewizora (z podaniem marki i specyfikacji), a sprzedawca nie posiada go w magazynie, może napisać do hurtowni z prośbą o dostawę, przekazując klientowi list i zapłatę lub informując, że prześle pieniądze na konto hurtowni. Sprzedawca może również powiedzieć klientowi: „Idź i kup ten telewizor w moim imieniu, a następnie skontaktuj się ze mną, np. telefonicznie, aby potwierdzić zakup. Ja z kolei potwierdzę sprzedaż zgodnie z naszym wcześniejszym porozumieniem”. Zgodnie z prawem islamskim, takie działanie nie zawiera żadnych wad prawnych. Występują dwa odrębne kontrakty: w pierwszym kliencie, będącym jednocześnie pełnomocnikiem sprzedawcy, kupuje telewizor od hurtowni w imieniu sprzedawcy; w drugim kliencie kupuje telewizor od sprzedawcy na raty.
Wnosząc sprzeciw wobec tego
„Bank powinien udzielić pełnomocnictwa osobie trzeciej, a nie osobie, która ma kupić towar w przyszłości.”
Oznacza to, że mimo legalności transakcji, utrudnia się jej przeprowadzenie. Banki uczestnictwa przeprowadzają setki takich transakcji, zwanych murabaha, dziennie. Poszukiwanie pełnomocnika w osobie trzeciej dla każdej transakcji jest zbędnym formalizmem. Ponadto, to postanowienie prowadzi do obejścia prawa poprzez zakładanie biur pełnomocnictw i dopasowywanie transakcji do przepisów.
Banki uczestnictwa nie mogą udzielać kredytów oprocentowanych.
Z tego powodu nie mogą pobierać od klienta opłaty za towar, który sam kupił, zanim klient uda się do banku i dokona zakupu w imieniu banku, ani też nie mogą obciążać klienta kwotą wyższą niż faktycznie zapłacona. Jeśli istnieją podejrzenia lub skargi dotyczące podejmowania przez niektórych pracowników takich nielegalnych działań, jedynym sposobem na zapobieżenie temu jest ścisły nadzór.
Bez kontroli i bojaźni Bożej, nawet powołując osobę trzecią jako pełnomocnika, można dokonać fikcyjnego
(liczony / przybliżony)
można wykonać transakcje.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
