Dlaczego przeklinamy Żydów? Biorąc pod uwagę bieżące wydarzenia na świecie, takie jak wojny w Libanie i Palestynie, jak uzasadnia się, że są oni naszymi wrogami, że naród żydowski działa przeciwko muzułmanom i jak Koran głosi, że Żydzi są naszymi wrogami? Dlaczego są oni naszymi wrogami (ponieważ…)? Proszę o szczegółowe wyjaśnienie.
Drogi bracie/Droga siostro,
„Zauważysz, że wśród ludzi najgorliwszymi wrogami wierzących są Żydzi i wielbiący bałwany. A wśród nich najbliższymi wierzącym pod względem miłości są…”
„My nie jesteśmy chrześcijanami”
Zauważysz, że są wśród nich (ludzie) skromni, mnisi i kapłani, którzy nie szukają rozgłosu.”
(Al-Maida, 5/82)
Wyjaśnienie wersetu:
Grupy religijne, z którymi miał kontakt Prorok Mahomet, można podzielić na dwie grupy ze względu na ich postawę wobec wierzących w niego; stwierdza się, że Żydzi i politeiści negatywnie odnoszą się do muzułmanów, a najbardziej pozytywne nastawienie mają chrześcijanie. Nie ma to na celu klasyfikowania określonych grup religijnych i uznawania ich za przyjaciół lub wrogów.
Historycznie udokumentowane jest, że stwierdzenie zawarte w wersecie jest w pełni zgodne z ówczesną rzeczywistością: Żydzi w Medynie podejmowali wszelkie intrygi, aby zniszczyć muzułmanów, próbując podsycać konflikt z politeistami w Mekce i szukając możliwości współpracy z nimi.
Chociaż politeiści z Mekki otwarcie wypowiedzieli wojnę muzułmanom i w najostrzejszy sposób dali poznać swoją wrogość, a także byli od muzułmanów bardziej oddaleni pod względem religijnym niż żydzi, to prawdopodobnie w wersecie żydzi zostali wspomniani przed politeistami ze względu na to, że wykorzystywali własne możliwości i próbowali mobilizować innych potencjalnych wrogów.
Należy przy tym pamiętać, że Żydzi nie wahali się zabijać proroków, których Bóg posłał, aby ich ostrzec i oświecić, a ta cecha ich charakteru jest wielokrotnie wspominana w Koranie. Z drugiej strony, dobre traktowanie muzułmanów, którzy musieli uciekać do Abisynii, przez jej władcę, Negusa, oraz fakt, że najbardziej pozytywne reakcje na poselstwa i listy z wezwaniem do islamu, wysłane przez Proroka Mahometa (pokój z nim) do władców różnych krajów, pochodziły od chrześcijan, całkowicie pokrywają się z opisem w wersecie.
(zob. Levent Öztürk, „Etiopia/Historia”, Dİ A, XI, 492-493).
Można argumentować, że takie podejście w tamtym okresie wynikało z faktu, że chrześcijanie powinni trzymać się z daleka od muzułmanów, a blisko Żydów i politeistów, a nawet współżyć z nimi, a wrogość i przyjaźń, zarówno wtedy, jak i teraz, były wynikiem walki o interesy i dominację w imię religii lub świata, a religia nie miała żadnego wpływu na tę kwestię. Można nawet przywołać przykłady z historii i współczesności, które wspierają ten pogląd, odnoszące się do relacji między muzułmanami a Żydami, politeistami i chrześcijanami. Chociaż ten punkt widzenia jest ogólnie trafny, nie jest on ani dokładny, ani wystarczający do wyjaśnienia celu Koranu. Koran w tym miejscu rzuca światło na wyższe, bardziej kompleksowe uzasadnienie, niż tylko wyjaśnienie zjawiska konfliktu:
Prawdziwe uzasadnienie wrogości i miłości,
Jest to stan psychiczny wynikający z moralnego i społecznego wychowania stron, ukształtowanego przez ich religijne i świeckie tradycje. W tym wersecie zwrócono uwagę na przyczynę, dla której chrześcijanie darzą miłością, natomiast nie wspomniano o przyczynie wrogości Żydów. Ponieważ ich stan psychiczny został wyjaśniony w wielu surach. Do wspólnych cech, które skłaniają Żydów i politeistów do wrogiego traktowania muzułmanów, należą samouwielbienie, brak skromności, rasizm, materializm i słabość uczuć miłości i współczucia.
Arabiowie z okresu Jahilii
W porównaniu z Żydami byli bardziej wrażliwi, hojni, altruistyczni i pragnili wolności.
Wspominanie o Żydach jako pierwszych w wersecie może wynikać nie tylko z tego powodu, ale także z ich zwyczaju zabijania proroków i bezpodstawnego przejmowania mienia innych.
Oczywiście, w każdym społeczeństwie istnieją dobrzy i źli ludzie. Wskazane tu kwestie dotyczą charakteru społecznego grup religijnych. Z drugiej strony, ze względu na monoteizm, Żydzi mogą wydawać się bliżsi muzułmanom niż chrześcijanie. Jednakże, trynitarna doktryna, wprowadzona później do chrześcijaństwa i nie rozumiana ani wyjaśniana w sposób satysfakcjonujący przez jej wyznawców, nie miała znaczącego negatywnego wpływu na ich zachowanie i postrzeganie muzułmanów. Głównym czynnikiem zbliżającym lub oddalającym ludzi są zasady moralne i dobre maniery. Błędy i błędne przekonania chrześcijan dotyczące wiary w Boga zostały już skrytykowane w Koranie na różne sposoby. Mowa tu nie o wierzeniach, lecz o zachowaniu.
(Reszîd Rızâ, Vn, 5-11.)
Przyczyny wrogości tych dwóch grup wobec muzułmanów można zrozumieć również na podstawie wyjaśnień dotyczących chrześcijan zawartych w wersecie. W wersecie tym mowa o…
„Ponadto, wśród nich najbliżsi wierzącym pod względem miłości są ci, którzy…”
„Jesteśmy chrześcijanami”
Zauważysz, że są wśród nich (ludzie) pobożni, mnisi i kapłani, którzy nie szukają rozgłosu.”
Jak stwierdzono, odnotowano tu obserwację powszechnie znaną i potwierdzoną obserwacją wśród Arabów w tamtym okresie. Chrześcijańscy mnisi i kapłani byli bowiem znani wśród Arabów jako wzorce, cenieni za pokorę, tolerancję i inne cnoty moralne, a także za szczególne zaangażowanie w sprawy wiary w świątyniach. W poezji arabskiej tamtego okresu znajdują się zresztą wspaniałe słowa podkreślające ten aspekt. Społeczeństwo, które w swoim łonie posiadało takich ludzi i które przyznawało im szacunek, naturalnie dążyło do moralnego samodoskonalenia i tym samym zbliżało się do muzułmanów.
(Ibn šûr, VII/7-9.)
Abstrakcyjne wyrażenie określające ich podstawową cechę to:
Znajduje się on na końcu wersetu i jest to zasadniczo inne sformułowanie zasady, która jest podstawowym elementem wszystkich religii monoteistycznych: „Człowiek powinien być świadomy swojej małości i bezsilności wobec potęgi Najwyższego Boga, a zatem z jednej strony absolutnie Mu się poddawać, a z drugiej traktować z miłosierdziem stworzenia, które On stworzył”. Zatem w wersetzie należy rozumieć, że chrześcijaństwo, które naucza pokory i tolerancji nawet wobec tych, którzy czynią nam zło, jest bardziej podatne na to rozumienie niż inne religie.
„I nie szukają wielkości”
zdanie przetłumaczone w następujący sposób:
„Są rozsądni, czyli nie wyrokują pochopnie, lecz słuchają drugiej strony.”
Można to również interpretować w następujący sposób.
(Taberí, VII/1.)
Werset ten pozytywnie odnosi się również do obecności w społeczeństwie uczonych, którzy nieustannie badają boskie nakazy i zakazy oraz wskazują ludziom drogę w tym kierunku, oraz osób oddanych służbie Bogu. Stąd,
-Chociaż w islamie nie jest aprobowane życie w celibacie-
Wnioskujemy, że społeczeństwa, które wspierają badania i praktykowanie religii, mają większe szanse na uchwycenie prawdy, ponieważ ich umysły i serca nie są zamknięte na wezwanie do prawdy.
(O stanowisku Koranu w kwestii tworzenia klasy duchownych, czyli kapłanów, patrz: At-Tawba 9/31, 34; Al-Hadid 57/27).
(zob. Diyanet Tefsiri, Kur’an Yolu, Wydawnictwa Dyrekcji ds. Religijnych: II/259-262).
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
–
Dlaczego Żydzi są tak bardzo wrogo nastawieni do muzułmanów? W Torze stoi: „Gdy wkraczacie do miasta, zabijajcie wszystko, co oddycha: kobiety, mężczyzn, dzieci i ludzi starszych”. Jak to możliwe?
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
