Dzięki Bogu, wierzę w Allaha i Jego Posłańca z pewnością; ale w głowie pojawiają mi się wątpliwości. Mimo że wiem, że to nieprawda, i te kwestie zostały przeze mnie z całą pewnością obalone, nagle pojawiają się w mojej głowie pytania. Jaka jest tego przyczyna? Czasami, gdy słucham Koranu i słyszę imiona Allaha i Jego Posłańca, łez mi napływają do oczu, jestem wzruszony. Czasami jednak, gdy słucham lub czytam Koran, ogarnia mnie niepokój. Jaka jest tego przyczyna?
Drogi bracie/Droga siostro,
Twoje pytanie ma dwa aspekty.
Po pierwsze:
Dotyczy to obsesji.
Pierwszy rodzaj obsesji (pierwsza rana):
„Szatan najpierw w serce wsadza wątpliwość. Jeśli serce jej nie przyjmuje, wątpliwość przeradza się w szpetne myśli. Przeciwko wyobraźni szpetne myśli przedstawiają pewne brudne wspomnienia i obrzydliwe sceny, sprzeczne z dobremi obyczajami. Serce…”
'Ojej!’
To prowadzi do rozpaczy. Człowiek nawiedzany przez szatana uważa, że jego serce grzeszy wobec Boga. Odczuwa ogromne niepokój i zdenerwowanie. Aby się od tego uwolnić, ucieka od spokoju i chce pogrążyć się w zaniku.
„Szef”:
Brudne słowa, złe myśli, zachowania niezgodne z zasadami dobrego wychowania, przygnębiające myśli, wyimaginowane słowa sprzeczne z wiarą, które wydają się być zakorzenione w sercu człowieka, przykre wspomnienia, których umysł i serce nie akceptują, zwłaszcza podczas modlitwy…
Wysiłki szatana to dzieło szatana, nieszczęście pochodzące od szatana. Szatan wtrąca się w serce, miesza w nim. Jedynym celem szatana jest serce. Jego jedynym zamiarem jest zepsucie serca, uczynienie go bezużytecznym.
– Dlaczego serce jest celem szatana?
Odpowiedź znajdziemy w Koranie:
„Wiedzcie, że Bóg jest bliższy człowiekowi niż jego własne serce.”
(1)
„Kto wierzy w Allaha, Allah wskaże mu drogę.”
(2)
„Serca znajdą spokój jedynie w przypominaniu sobie o Bogu.”
(3)
„On jest tym, który w serca wierzących wlewa spokój i bezpieczeństwo, aby wzmocnić ich wiarę.”
(4)
„Allah sprawił, że wiara stała się dla was miła i zakorzeniła się w waszych sercach.”
(5)
„Wierzący to ci, których serca drżą, gdy wspominają o Bogu.”
(6)
Z tych kilku wersetów, których podaliśmy jedynie tłumaczenie spośród setek wersetów dotyczących serca, dowiadujemy się o następujących cechach serca:
1. Bóg jest blisko serca.
2. Bóg oświeca serca.
3. Serce znajduje spokój w wspomnieniu o Bogu.
4. Bóg daje sercu spokój i bezpieczeństwo.
5. Bóg wpoje w serca wiarę.
Tak, serce jest centrum wiary, centrum wspomnienia o Bogu, centrum oświecenia, centrum spokoju i pokoju oraz centrum wszystkich naszych uczuć.
Szatan jest wrogiem wszystkich tych pięknych rzeczy w wierzącym. Zrobi wszystko, co w jego mocy, aby pozbawić go ich, stosując wszelkie podstępy, oszustwa i intrygi. Dlatego cała sprawa sprowadza się do utrzymania serca z dala od podstępów szatana. Bo gdy serce raz zostanie zepsute, całe ciało i uczucia ulegną zepsuciu. Jak stwierdza hadis:
„Uważajcie! W ciele jest pewien element, który, gdy jest w porządku, sprawia, że całe ciało jest w porządku, a gdy jest zepsuty, sprawia, że całe ciało jest zepsute.”
(Buhari, Iman, 39; Muslim, Musakat, 107)
Wysiłek szatana zaczyna się od wątpliwości. Szatan najpierw wpycha wątpliwość do serca. Serce jednak natychmiast reaguje, stawia opór. Jeśli jednak opór zostanie złamany, a wątpliwość zostanie zaakceptowana, szatan trafia w cel od pierwszego strzału. Jeśli jednak serce nie przyjmuje wątpliwości, pozostawia ona ślad, który z czasem tworzy mgiełkę, plamę. Po pewnym czasie na ekranie wyobraźni pojawiają się brudne myśli, nieprzyzwoite obrazy. Te obrazy i plamy wystarczą, by serce zaczęło się buntować, krzyczeć, stając się stłoczone i przygnębione. W końcu…
„Ojej!”
W ten sposób zaraża się pierwszymi zarazkami choroby i popada w rozpacz.
Osoba, która zaraziła się wirusem obsesji,
Uważa, że jego serce okazało brak szacunku Bogu, ogarnia go niepokój, drży, a nagle fala emocji oblewa całe jego ciało. Wszystkie uczucia są zranione, okno serca jest przyprószone, a obraz traci ostrość. Człowiek walczy, by uwolnić się od tego stanu. Jednak ponieważ nie słucha prawdziwego głosu swojego serca, czyli anielskiej inspiracji, która dociera do serca, na chwilę czuje się w próżni i w rezultacie ucieka od spokoju, pogrąża się w zaniku.
Tak, wirus całkowicie opanował serce. W tej chwili człowiek jest bezradny, bezsilny. Szuka drogi do ocalenia, leku.
– Jaki jest lek i balsam na tę ranę?
I sposób leczenia:
Pierwsze leczenie:
W tej sytuacji najważniejsze jest, aby nie ulec panice i nie dać się ponieść emocjom. Osoba, którą nawiedza taki natręctwo, nie powinna wpadać w panikę ani się niepokoić. Aby coś wywołało panikę i niepokój, musi istnieć w rzeczywistości. Tymczasem to, co przychodzi do serca i pamięci, jest jedynie wytworem wyobraźni. Nieprzyjemne rzeczy, które pojawiają się w myślach, nie mają żadnej wartości ani znaczenia. Co więcej, nie szkodzą one człowiekowi.
Dlatego samo wyobrażanie sobie rzeczy prowadzących do bluźnierstwa nie prowadzi do bluźnierstwa, podobnie jak samo myślenie o czymś niegrzecznego nie stanowi niegrzeczności. Ponieważ przebrnięcie czegoś przez myśl nie jest decyzją ani wyrokiem. Zatem nie zobowiązuje człowieka, nie jest dowodem jego dobroci lub zła, nie prowadzi do żadnego wniosku. Natomiast niegrzeczność, złe słowo i brzydkie wyrażenie to wyrok. Człowiek, który tylko wyobraża sobie bluźnierstwo i brzydkie słowa, nie powiedział ich, więc nie ponosi odpowiedzialności.
Drugie leczenie:
Brudne słowa i nieprzyzwoite zachowania, które pojawiają się w sercu, nie pochodzą z serca i do niego nie należą. Serce bowiem cierpi z powodu tych słów; jest przygnębione, zaniepokojone. Ponieważ nie jest to produkt serca, jest to nic innego jak niepokój i lęk. Skoro nie pochodzi z serca, pochodzi od szatana, być może od szatana, który jest blisko serca.
W hadisie „Lemme-i şeytaniye” jest opisana w następujący sposób:
Hadis przekazał Abdullah ibn Mas’ud. Prorok Mahomet (s.a.w.) powiedział:
„W człowieku jest wpływ szatana, a jest też wpływ anioła.”
Złośliwość diabła, Złośliwość szatana, Złośliwość diabła
to znaczy popierać zło (kłamstwo, grzech i niesprawiedliwość) i zaprzeczać prawdzie;
a jeśli chodzi o przybycie anioła
Inspiracja do dobra i potwierdzenie prawdy. Ktokolwiek odczuwa to w swoim sumieniu, niech wie, że pochodzi to od Boga i niech dziękuje Bogu. A kto odczuwa coś przeciwnego, niech szuka schronienia u Boga przed szatanem.”
Następnie Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) odczytał następujący werset (tłumaczenie):
„Szatan straszy was ubóstwem i zachęca do skąpstwa i zła, podczas gdy Bóg obiecuje wam przebaczenie i obfitość z Jego skarbów…”
(7)
Wydarzenie opisane w hadisie
daj mi
przez uczonych zajmujących się hadisami
„zstąpienie szatana, jego bliskość, dotyk i wmawianie”
określane są jako, a przytulanie się anioła jako
„inspiracja”
jest wyjaśniane jako.
Lemme,
Serce jest bazą, centrum, kwaterą główną i centralą szatana i aniołów.
Są one bardzo blisko siebie. Szatan, z własnego obozowiska, nieustannie rzuca strzały szepnięć w serce, wzywając człowieka do niewiary, buntu i grzechu, skłaniając go do odrzucenia prawdy i praw; anioł natomiast, aby zneutralizować szpetne intencje szatana, przechodzi do kontrataku, inspirując go do dobra, piękna, nagrody i prawdy.
Te brzydkie słowa, które docierają do ludzkiego serca i odbijają się w lustrze wyobraźni, pochodzą z centrali szatana.
Bliskie sąsiedztwo centrali szatana i centrali anioła w tym samym sercu jest podobne do współistnienia błyszczącej i matowej strony lustra. Innymi słowy, jest to jak współistnienie dobrej i złej książki w bibliotece.
Bliskość anielskiej inspiracji i szatańskiego nawijania nie szkodzi człowiekowi.
– Jak to możliwe, że człowiek może odnieść szkodę z powodu obsesji?
Człowiek ulega urokowi, że szatan może mu zaszkodzić, i jeśli uważa, że mu szkodzi, to rzeczywiście szkodzi. W ten sposób wpędza swój umysł w cierpienie i udrękę. Bo myśli, że to, co jest złudzeniem, jest prawdą. Przypisuje szatanowi, który jest źródłem tych myśli, coś, co pochodzi z jego własnego serca. Przyjmuje szatańskie nawiedzenia jako głos z głębi serca. Innymi słowy, dochodzi do wniosku, że szatan mu szkodzi, i rzeczywiście szkodzi. Uważa, że jest w niebezpieczeństwie, i rzeczywiście w niebezpieczeństwie się znajduje. A przecież właśnie tego chce szatan, i tak się stało.
– Co zrobić, żeby się tego pozbyć?
Jak wspomniano w hadisie, należy natychmiast szukać schronienia u Boga przed złem szatana.
Po drugie:
Stan zwężenia i rozszerzenia serca…
Zaparcia i zatwardzenia;
W znaczeniu potocznym oznacza ono duchowe cierpienie, zwężenie i rozszerzenie, udrękę i ulgę.
Bediuzzaman opisuje te stany w swojej książce „Kastamonu Lahikası” w następujący sposób:
„Natomiast inne duchowe cierpienia są boskim batogiem, mającym na celu przyzwyczajenie do cierpliwości i wysiłku. Ponieważ, z mądrością, aby nie popaść w przepaść bezpieczeństwa i rozpaczy, należy zachować równowagę między strachem a nadzieją, cierpliwością i wdzięcznością.”
stan upośledzenia lub ograniczenia
Otrzymanie oświecenia przez tych, którzy są tego godni, poprzez objawienie się majestatu i piękna, jest słynnym prawidłem postępu dla tych, którzy poszukują prawdy.
Aby nieco rozwinąć to stwierdzenie, pewne duchowe trudności, które doświadczamy, są boskimi batogami, zadawanymi nam przez Boga, aby przyzwyczaić nas do cierpliwości i walki z własnym ja. Tutaj
batóg
Jeśli skupimy się na tym wyrażeniu, to tak jak kij używa się, aby pobudzić do działania leniwe, ociężałe stworzenie, tak samo człowiek, który popada w lenistwo i monotonie, jest jakby bicią tych stanów napięcia i ucisku, by zostać pobudzonym do powagi w swoim obowiązku.
Jednak w tym miejscu, jak wspomniano powyżej,
„czas pokoju i czasu niepokoju”
Nie należy również zapominać o wyrażeniu: „Stan bezpieczeństwa nie powinien być wynikiem stanu ucisku”. Oznacza to, że ulga po trudach nie powinna osłabiać powagi w wypełnianiu obowiązków. Jednocześnie, w wyniku stanu ucisku, wierzący nie powinien popaść w rozpacz. Ponieważ, jak wyraził to nasz poeta niepodległości,
„Zdesperowanie jest przeszkodą do osiągnięcia jakiejkolwiek doskonałości.”
/
„Początek każdego sukcesu jest zablokowany przez rozpacz.”
Te stany są objawem imion Bożej Majestacji i Piękna. Podobnie jak choroba jest objawem imion Bożej Majestacji.
Szafi
natomiast jeśli jest to objawienie Jego imienia, to w stanie udręki, od Pana Boga.
Darr
Tak jak imiona oznaczające majestatyczne cechy, tak i imiona oznaczające stan spokoju i obfitości należą do Najwyższego Boga.
Ważny
(imię, takie jak Cemali) jest wynikiem tego.
Przypisy:
1. Al-Anfal, 8/24.
2. Al-Taghâbūn, 64/11.
3. Ra’d, 13/28.
4. Podbój, 48/4.
5. Hucurât. 49/7.
6. Al-Anfal, 8/2.
7. Tirmizi, Tefsîrü’l-Kurân, Hadis nr: 2988.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
