Drogi bracie/Droga siostro,
Zgodnie z prawem Hanafi, męczennik jest chowany w swoich ubraniach i odprawia się nad nim modlitwa pogrzebowa, ale nie jest myty, o ile nie jest obciążony grzechem i jest czysty. Jeśli chodzi o osoby w stanie rytualnej nieczystości (junub), menstruacji lub połogu: jeśli zginą w czasie wojny, to według Abu Hanifi są myte, podobnie jak dzieci i osoby nieprzytomne, natomiast według imama Małika i imama Saffara nie są myte.
Ibn Hanifa, jako dowód na konieczność obmycia się osób w stanie rytualnej nieczystości i podobnych, przytacza następujące słowa: „Kiedy Hanzala ibn Abi Amir zginął w bitwie pod Uhudem, Prorok (s.a.w.) powiedział:
„Twojego przyjaciela Hanzalę obmywają aniołowie.”
Zapytano jego żonę, a ona odpowiedziała:
„Wyruszył na wojnę w stanie rytualnej nieczystości.”
Powiedział. W odpowiedzi na to, Prorok (s.a.w.):
„Dlatego aniołowie go oczyszczyli.”
polecił.”(1)
Argument, na którym opierali się imam Abu Yusuf i imam Muhammad: Gdyby mycie było obowiązkiem, zostałoby ono nałożone na wszystkich potomków Adama, a nie wystarczałoby mycie przez aniołów. Na to odpowiada się: Mycie przez aniołów również spełnia ten wymóg. Ponieważ obowiązkiem jest samo mycie, a nie to, kto je wykonuje.
Krew męczennika nie jest myta, a jego ubrania nie są zdejmowane. Męczennik jest grzebany w swojej krwi i ubraniach. Zdejmuje się jedynie przedmioty, które nie nadają się na całuny, takie jak futra, broń, buty i podobne. Ponieważ Prorok (s.a.w.):
„Zakopcie ich w ich własnej krwi.”
tak nakazał.(2)
Według Cumhura:
Męczennika nie myje się, nie owija się w szmat i nie odprawia się nad nim modlitwy pogrzebowej. Jednakże, jeśli są na nim zabrudzenia inne niż krew, to je myje się, ponieważ nie są one śladami męczeństwa. Jak bowiem głosi hadis Jabira:
„Prorok Mahomet (s.a.w.) rozkazał, aby poległych w bitwie pod Uhudem pochowano z krwią na ciele, nie obmywał ich i nie odprawiał nad nimi modlitw pogrzebowych.”
(3)
Męczennik
Po zdjęciu skóry i broni, grzebano go w ubraniu. Ponieważ Prorok (s.a.w.):
„Zakopcie ich w ubraniach.”
(Ibn Mace, cenaiz 28)
Jednakże, zdaniem Hanbalitów, jest to zalecane, a nie obowiązkowe.
Według Maliki i Szafii, osoby w stanie rytualnej nieczystości (junub), menstruacji lub podobnych stanów, które zginęły na polu bitwy, nie należy myć. Ponieważ Hanzala ibn Rabih zginął w bitwie pod Uhud w stanie rytualnej nieczystości (junub), a Prorok (s.a.w.) nie mógł go umyć, powiedział:
„Widziałem, jak aniołowie go obmywali.”
tak nakazał.(4)
Przypisy:
1. Neylü’l-Evtâr, IV, 29.
2. Tirmizi, Fedail al-Dżihad: 11; Ibn Madża, Dżihad: 15
3. Para, w dziale Meğazi,
„Muzułmanie zabici w bitwie pod Uhud”
w tym temacie przekazał również przekaz z 5/39.
„Nakazał, aby zostali pochowani w ich własnej krwi. Nie poszedł do nich. Nie mógł ich obmyć.”
W dziale nekrologów,
„Nie ma wzmianek o tym, by męczenników myto.”
w tym temacie przekazał również przekaz z 2/93.
4. Zostało to przekazane przez Ibn Hibbana i Hakima w ich Sahihach.
Źródło:
Islamska Fiqh, Zuhayli, III, 104-105.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
