Drogi bracie/Droga siostro,
Kobieta może uzależnić zawarcie małżeństwa od warunku, że mężczyzna nie wejdzie w drugie małżeństwo.
Określanie szczególnych warunków w umowie małżeńskiej:
– Czy warunek, który nakłada obowiązki na jednego z małżonków i który jest narzucany przez drugiego małżonka podczas zawierania małżeństwa, a który jest przez niego akceptowany, jest wiążący?
1.
Warunek, który jest zgodny z charakterem umowy i nie jest sprzeczny z przepisami religijnymi, jest ważny i wiążący dla drugiej strony w umowie małżeńskiej.
Na przykład, jeśli kobieta stawia warunek, aby mieszkać w domu męża bez rodziny męża lub konkubiny, lub aby nie przeprowadzać się do miejscowości oddalonej o odległość podróży, chyba że rodzina kobiety wyrazi na to zgodę, to warunek ten wiąże męża. Ponieważ takie warunki są zgodne z umową małżeńską.
2.
Jeśli w umowie małżeńskiej zawarto wadliwy warunek, który jest niezgodny z charakterem umowy lub sprzeczny z przepisami religijnymi, umowa małżeńska jest nadal ważna.
Ale tylko warunek jest nieważny.
To tak, jakby wymagać od jednego z małżonków, aby był muzułmaninem.
Jeśli istnieje zakaz dotyczący danego warunku, to spełnienie takiego warunku jest niepożądane. Na przykład, żądanie rozwodu pierwszej żony od przyszłego męża jako warunek zawarcia małżeństwa. W tym kontekście Prorok (s.a.w.) powiedział:
„Nie jest dozwolone, aby kobieta domagała się rozwodu swojej konkubiny od męża.”
(Abu Dawud, Talak, 2)
Warunki, które naruszają nieodłączne prawa podmiotowe, takie jak korzystanie z seksualności partnera, prawo do alimentów dla kobiety, które są elementem przepisów dotyczących małżeństwa, są również nieważne. Na przykład, zawarcie małżeństwa pod warunkiem, że kobieta będzie jedynie wykonywać prace domowe lub nie zapewni się jej środków do życia.
(
por. Zeylaî, Tebyînül-Hakâik, II/148; Ibn Âbidîn, II/405; ez-Zühaylî, el-Fıkhul-İslâmî ve Edilletüh, Dimaşk 1405/1985, VII/45)
Oświadczenie Dyrekcji ds. Religijnych w tej sprawie brzmi następująco:
Zgodnie z prawem Hanafitów;
Jeśli kobieta stawia warunek, aby mężczyzna, z którym się zamążi, nie brał innych żon, a mężczyzna ten warunek przyjmuje i zawiera z nią związek małżeński, to umowa małżeńska jest ważna/prawidłowa; jednakże sam warunek jest nieważny. Ponieważ warunek ten oznacza zakazanie czegoś dozwolonego/legitymowanego. (Ibn al-Hummam, Fath, III, 335-336; Ö. Nasuhi Bilmen, Hukûk-i İslâmiyye ve Istılâhât-ı Fıkhiyye Kamusu, II, s. 37)
Zatem, jeśli mężczyzna zawrze drugie małżeństwo jawnie, z inną kobietą – niepotajemnie, z wiedzy rodziny i w obecności świadków – to małżeństwo to jest ważne z religijnego punktu widzenia; ale zgodnie z prawem obowiązującym w naszym kraju, jest to przestępstwo.
Natomiast według szkoły Hanbali:
Kobieta może postawić mężczyźnie, z którym zamierza się poślubić, warunek, aby nie brał za żonę innej kobiety, dopóki jest z nią w związku małżeńskim, i mężczyzna jest zobowiązany do przestrzegania tego warunku.
W takim przypadku, niezależnie od tego, czy takie małżeństwo z inną kobietą jest religijnie ważne, kobieta, która jako warunek zawarcia małżeństwa postawiła, że jej mąż nie będzie mógł poślubić innej kobiety, ma prawo wystąpić do sądu o rozwiązanie małżeństwa (rozwód), jeśli jej mąż zawrze takie małżeństwo. Ponieważ taki warunek zawarty przy zawieraniu małżeństwa jest warunkiem, który należy spełnić, a ta sytuacja…
„Warunek zwyczajowy jest równoważny warunkowi ustnemu”.
jest również zgodne z zasadą. (Więcej informacji można znaleźć w: Ibn Kayyim al-Dżawziyya, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları, tom 5, s. 213-224; Bilmen, Istılâhât-ı Fıkhiyye Kamusu, II, s. 40)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach