Drogi bracie/Droga siostro,
Jednym z najczęściej używanych zwrotów w języku potocznym jest
„Kurczę…”
To jest frazes. Nie zastanawia się nad tym, dlaczego się to mówi, co się tym wyraża.
„tylko tak, dla zabawy”
używa się go w tym sensie. Osoby, które to mówią, często nawet nie zdają sobie sprawy z tego, co mówią.
Oto kilka przykładowych zdań:
„Do diabła, nienawidzę cię!”
„Do diabła, dość już tego!”
„Kurczę, żeby tylko takie dni się nie powtarzały!”
„Wściekłem się i sprzedałem swoje akcje.”
Zostanie przeklętym
Życzenie komuś, aby był pozbawiony Bożej łaski i miłosierdzia, oznacza życzenie, aby ta osoba spędziła wieczność w piekle.
Przede wszystkim
„przekleństwo”
Wyrażenie to jest pojęciem zawartym w Koranie. Ten słowo, którego korzenie są arabskie, występuje w Koranie w różnych odmianach.
Wysoki Bóg odrzuca szatana, który buntuje się przeciwko Jego rozkazom i próbuje się wywyższać, i oddala go od Swojej łaski.
Na przykład w jednym z wersetów,
„Niech Bóg przeklęnie szatana.”
(Nisa, 4/118)
tak się mówi. Z tego punktu widzenia, to sam szatan zasługuje na przekleństwo. A żeby to wyrazić, my też…
„Niech cię szatan dopadnie!”
jak to mówimy…
Z tego punktu widzenia, Koran potępia tych, którzy, podążając za szatanem, przeciwstawiają się Bogu i zaprzeczają Jego istnieniu:
„To są ci, których Bóg przeklął. A gdy Bóg kogoś przeklnie, nie znajdziesz nikogo, kto by mu pomógł.”
(Nisa, 4/52)
„Allah przeklęł tych, którzy krzywdzą Allaha i Jego Posłańca, zarówno w tym świecie, jak i w życiu przyszłym.”
(Al-Ahzab, 33/57)
„Żydzi powiedzieli też: „Ręka Boga jest skurczona”. Niech ręce tych, którzy to mówią, zostaną związane, przeklęci niech będą!”
(Al-Maida, 5/64)
„Bóg przeklął niewiernych i przygotował dla nich płonący ogień.”
(Al-Ahzab, 33/64)
„Co do tych, którzy zaprzeczają i umierają w niewierze, na nich spocznie przekleństwo Allaha, aniołów i wszystkich ludzi.”
(Al-Baqara, 2/161)
Wyrok potępienia dotyczy nie tylko tych, którzy zaprzeczają istnieniu Boga, ale również tych, którzy są dwulicowi w kwestii wiary.
Na przykład, w tym wersecie mowa jest o hipokrytach,
„Allah jest na nich gniewny, przeklął ich i przygotował dla nich piekło”.
(Al-Fath, 48/6)
tak się mówi.
Ponadto, Koran używa w tym kontekście ogólnego sformułowania. Islamscy uczeni również uważają, że stosowanie przekleństwa w ogólnym znaczeniu jest bardziej odpowiednie. Sformułowanie to brzmi w wersecie:
„…Niechaj przekleństwo Allaha spadnie na ciemiężycieli.”
(Hud, 11/18)
Należy przy tym pamiętać, że Koran używa słowa „l’anat” (klątwa) w odniesieniu do tych, którzy oskarżają czyste, wierzące kobiety o cudzołóstwo, niezależnie od ich wyznania:
„Ci, którzy oskarżają czyste, wierzące kobiety, które nie myślą o złu, zostaną przeklęci w tym świecie i w życiu przyszłym.”
(Nur, 24:23)
Jednakże przeklinanie, wygłaszanie przekleństw i obrzucanie przekleństwami przez muzułmanina innego muzułmanina jest niedopuszczalne, a grzech, jaki popełnia, jest wielki.
W wielu hadisach nasz Prorok (s.a.w.) mówi:
zakazał przeklinania
, stwierdził, że takie postępowanie nie przystoi wierzącemu. Oznacza to, że przeklinanie wierzącego bez jakiegokolwiek uzasadnionego i słusznego powodu uważa za grzech wielki:
„Wierzący nie jest osobą obelżywą, przeklinającą, używającą brzydkich i nieprzyzwoitych słów ani niegrzeczną.”
(Tirmizi, Birr 48)
„Nie przeklinajcie się nawzajem, nie życzcie sobie nawzajem przekleństw, gniewu Bożego i piekła.”
(Abu Dawud, Edeb 53; Tirmizi, Birr 48)
„Ci, którzy często przeklinają, nie będą mogli wstawiać się za innych w Dniu Sądu Ostatecznego, ani też nie będą mogli być męczennikami.”
(Müslim, Birr 85; Abu Dawud, Edeb 53)
Pewnego razu Abu Bakr przeklinał jednego ze swoich niewolników. W tym momencie przybył Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) i powiedział do Abu Bakra:
„I ci, którzy mówią prawdę, i ci, którzy przeklinali… Nie, przysięgam na Boga Kaby, że tak być nie może.”
W związku z tym Abu Bakr uwolnił niektórych ze swoich niewolników, a następnie przybył i powiedział:
„Nie zrobię tego więcej.”
i obiecał to Prorokowi.
(et-Tergib wa’t-Terhîb, 3/469)
Pewnego razu, podczas wyprawy wojennej, Prorok Mahomet (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) usłyszał, jak pewna kobieta z plemienia Ansar, jadąca na wielbłądzie, głośno przeklinała swojego zwierzaka.
Usłyszawszy to, nasz Prorok (s.a.w.) powiedział:
„Zdejmcie z wielbłądów bagaże i wypuśćcie je, bo są teraz przeklęte.”
polecili.
Imran, niech Bóg będzie z nim zadowolony, powiedział:
„Wyobrażam sobie, że widzę wielbłąd, który przechadza się wśród ludzi, a nikt go nie dotyka.”
(Müslim, Birr 80; Abu Dawud, Dżihad 55)
Jeśli chodzi o odpowiedzialność za przekleństwo skierowane przeciwko wierzącemu, to w tej kwestii nasz Prorok powiedział:
„Kto przeklnie wierzącego, to grzech jest równy zabiciu go. Kto oskarży wierzącego o herezję, to grzech jest równy zabiciu go.”
(Tłumaczenie Tecrid, 12/139)
W wyjaśnieniu tego hadisu czytamy:
„Albowiem przekleństwo oznacza życzenie, aby wierzący został pozbawiony błogosławieństw w życiu przyszłym, co jest równoznaczne z zabójstwem i stanowi grzech.”
Jednym z powodów, dla których należy trzymać się z daleka od przekleństw, jest to, że jeśli przeklęta osoba w rzeczywistości nie zasługuje na przekleństwo, to przekleństwo wraca do osoby, która je wymawia.
„Na pewno przekleństwo, gdy jest skierowane przeciwko komuś, dociera do niego. Jeśli znajdzie do niego drogę…”
(jeśli ktoś zasługuje na przekleństwo)
Tam pozostanie. Jeśli nie ma prawa do przekleństwa, powie: „O, Panie mój, zwróciłem się do takiego i takiego, ale nie znalazłem do niego ani drogi, ani ujścia”. Powiedzie się mu: „Wróć tam, skąd przyszedłeś”.
(et-Tergib wa’t-Terhib, 3:473)
Ibn Hajar dzieli przekleństwo na dwie części:
Po pierwsze,
Jedno to przekleństwo dotyczy konkretnej społeczności, a drugie – społeczności nieokreślonej. Przykładem przekleństwa skierowanego przeciwko konkretnej społeczności jest przekleństwo, które Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) wydał przeciwko plemionom Ralan, Zekwan i Asabe; wiedział jednak, że zginą w niewierze.
Po drugie:
W książkach hadisów podano wiele przykładów przekleństw wymierzonych w nieokreślone grupy, co jest wyrażone w ogólnych słowach.
Na przykład, nasz Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) przeklął tych, którzy pobierają odsetki, kradną, nie odprowadzają podatku (zakat) od swojego majątku, produkują alkohol, piją alkohol, dają i biorą łapówki, oszukują muzułmanów, mężczyzn noszących ubrania kobiece, kobiety noszące ubrania męskie, tych, którzy przeszkadzają w dacie (zakat), tych, którzy robią tatuaże na swoim ciele i tych, którzy je robią.
(Ibn Hadżar al-Hajthami, ez-Zawadżir, 2/6-61; Nasai, Zinet 25)
Teolog Saduddin Taftazani wyjaśniał tę kwestię, mówiąc, że „przekleństwo to nie jest przekleństwem w prawdziwym sensie, a celem jest raczej potępienie tych czynów”.
polega na informowaniu o ich szkodliwości i ostrzeganiu ludzi przed nimi.
Wyjaśnia to w następujący sposób.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
