1. Pytanie: Czy istnieje coś takiego jak tajemnica próby? 2. Pytanie: Czy istnieje coś takiego jak ujawnienie tajemnicy próby? 3. Pytanie: Czy tajemnica próby nie została ujawniona, gdy Salih wydobył wielbłąd z kamienia, Jezus wskrzesił umarłych, a Mahomet rozciął księżyc na dwie części? Jak w tych przypadkach zachowano tajemnicę próby?
Drogi bracie/Droga siostro,
1. W tym egzaminie tkwi sekret.
Jak bowiem jest napisane w szlachetnym wersecie:
„Przed tobą nie nadaliśmy nikomu z ludzi nieśmiertelności; czyż oni pozostaną nieśmiertelni, gdy ty umrzesz? Każda dusza skosztuje śmierci. A my was doświadczamy, sprawdzając was złem i dobrem, a do nas powrócicie.”
(Al-Anbiya, 21/34-35)
2. Ujawnienie prawdy w sposób, który pozbawia ludzi wolnej woli, może zniweczyć sens próby.
Jednak w tym doczesnym życiu nikomu nie odbiera się wolnej woli. Cud otwiera umysł, ale nie odbiera woli. Człowiek, który nie chce wierzyć, znajdzie usprawiedliwienie, nawet jeśli pojawi się cud. Gdyby cuda mogły odebrać człowiekowi wolną wolę, sens próby i pokusy by zniknął.
3.
Ludzie, w przeciwieństwie do innych stworzeń, nie zostali stworzeni z narzuconymi, niezmiennymi zdolnościami.
Ze względu na swoje stworzenie, jest on niezwykle podatny na postęp (wzniesienie) i upadek (spadek). Może duchowo wznieść się ponad anioły, ale może też duchowo i moralnie upaść poniżej zwierząt.
Po stworzeniu człowieka w takiej właśnie postaci, Bóg nie pozostawił go samego. Poprzez proroków nauczył go, jak osiągnąć wyższe cele i wznieść się na wyżyny, ale także wskazał przeszkody, które mogą mu w tym przeszkodzić, i przyczyny, które mogą go poniżyć i obalić, nakazując mu:
„Oto przed tobą dwie drogi: jedna prowadzi ku wywyższeniu, druga ku upadkowi. Nie daj się zwieść swojemu jaźniu i szatanowi, nie poniżaj się. W przeciwnym razie poniesiesz konsekwencje i doznałeś wiecznego upokorzenia.”
Właśnie od wolnej woli człowieka, od wyboru wskazanego, właściwego kursu, zależy jego duchowy, a nawet materialny rozwój. Życie jest zatem okazją do dokonania takiego wyboru, jest próbą.
Aby to doświadczenie było prawdziwym testem i aby człowiek mógł być pociągnięty do odpowiedzialności za swoje czyny, nie może być zmuszany do podejmowania decyzji. Powinien wszystko rozważać rozumem i wybierać wolną wolą.
W każdej epoce prorocy przychodzili, aby odświeżyć to boskie przesłanie, wyjaśniając na nowo, w sposób zrozumiały dla umysłów, prawdy z czasem zapomniane i zasłonięte. Ale nie zmuszali nikogo. Żaden prorok, głosząc swoje przesłanie, nie próbował narzucać go ludziom siłą. Nawet cuda, w pewnym sensie zdumiewające, nie były całkowicie miażdżące, zmuszające wszystkich do przyjęcia. Na przykład, gdy pałka Mojżesza (pokój z nim) połknęła sznury czarodziejów, unieważniając ich sztuczki, czarodzieje powiedzieli:
„Wierzymy w Boga Aarona i Mojżesza.”
i wierzyli, a Faraon mówił:
„To wasz starszy, który nauczy was wszystkich magii.”
(Ta-Ha, 20/71) mógł tak powiedzieć i kontynuować swoje niewiernictwo. Podobnie, gdy na prośbę politeistów z Mekki, Prorok (s.a.w.) wskazał palcem, a księżyc na niebie rozpadł się na dwie części; oni
: „Proroctwo Mahometa zaczęło wpływać na niebiosa swoją magią.”
mówiąc tak, byli w stanie kontynuować opór.
Oznacza to, że religia jest próbą. W tej próbie rozumowi otwiera się drzwi, ale wolna wola nie jest odbierana.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach