– Wiemy, że dzieciom nie są przypisywane grzechy, ale czy dzieciom, które nie osiągnęły wieku dojrzałości, są przypisywane zasługi za dobre uczynki?
– Czyżby zasługi nie były zapisywane w księdze, tak jak grzechy?
Drogi bracie/Droga siostro,
Zgodnie z islamem, jednym z warunków ponoszenia odpowiedzialności religijnej jest osiągnięcie wieku dojrzałości, czyli pubertety.
Prorok Mahomet (s.a.w.),
„Z trzech osób zwolniono odpowiedzialność: z dziecka do osiągnięcia wieku dojrzałości, ze śpiącego do czasu, gdy się obudzi, oraz z chorego psychicznie do czasu, gdy odzyska zdrowie.”
(Buhari, Hudud 22)
prosi. lub prosi o. lub prosić.
Osoba nie ponosi odpowiedzialności religijnej za grzechy popełnione w dzieciństwie, takie jak kradzież czy uszkodzenie mienia innej osoby. Oznacza to, że w życiu pozagrobowym nie będzie rozliczana z tego powodu. Jednakże, szkody wyrządzone przez dziecko, które osiągnęło wiek rozróżnienia, są rekompensowane przez jego opiekuna. Dotyczy to naruszenia praw innych osób. Obowiązek przestrzegania rytuałów religijnych, takich jak modlitwa, pojawia się po osiągnięciu wieku dojrzałości.
(w wieku dojrzewania)
Zaczyna się od dojrzewania.
Jednakże
Dobre uczynki dziecka zaczynają się przed osiągnięciem wieku dojrzałości.
Podobnie jak w przypadku innych pozytywnych nawyków, jeśli edukacja religijna rozpocznie się u dzieci w młodym wieku, możliwe będzie zdrowsze i bardziej ugruntowane nabycie zarówno praktyk religijnych, jak i pozytywnych nawyków, których oczekuje się od tych praktyk.
W Koranie zawarto wskazówki, że dzieci należy przyzwyczajać do modlitwy, a głowa rodziny powinna być w tym zakresie wzorem do naśladowania.
(zob. Taha 20/132)
Ponieważ nauka modlitwy nie odbywa się w krótkim czasie, a nabycie nawyku religijnego w dzieciństwie jest ważne, Prorok Mahomet (s.a.w.) zalecał, aby dzieci uczyły się modlitwy w wieku siedmiu lat.
(zob. Abu Dawud, Salat, 26)
Podsumowując,
Chociaż zaleca się przyzwyczajanie dzieci, które nie osiągnęły wieku dojrzałości do praktyk religijnych, nie są one zobowiązane do ich wykonywania, więc ci, którzy ich nie praktykują, nie ponoszą odpowiedzialności, a ci, którzy je praktykują, otrzymują nagrodę, która jest zapisywana zarówno w ich własnych księgach uczynków, jak i w księgach uczynków ich matek i ojców.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
