Drogi bracie/Droga siostro,
Uczeni z kręgu Ahl-i Sunnet zgodzili się co do konieczności wybierania głowów państwa spośród sprawiedliwych, władczych i roztropnych osób, które dobrze znają się na sprawach administracyjnych, politycznych i wojskowych.
Posłuszeństwo wobec głowy państwa, który objął urząd w ten sposób, jest, moim zdaniem, zgodne z poglądami ogólnych uczonych.
jest konieczne.
Jednakże, uczeni z kręgu Ahl-i Sunnet uznali za konieczne posłuszeństwo wobec głowów państwa, którzy doszli do władzy w wyniku przymusu i presji, niezależnie od tego, czy byli na to zasługujący, czy nie.
Ponieważ bunt przeciwko władzy państwowej prowadzi do wielkiego zamieszania i zła.
Wiadomo, że zamknięcie drzwi, przez które wdarły się rozłam, chaos i anarchia wywołane buntem, jest niezwykle trudne. Czasami chaos ten może nawet kosztować życie narodów i państw.
Prorok Mahomet (s.a.w.) przywiązywał wielką wagę do pokoju i spokoju wiernych, ich jedności i braterstwa, i zalecał swojej społeczności, aby w celu zachowania porządku publicznego nie buntowała się przeciwko uciskom i prześladowaniom ze strony władców, lecz wykazywała cierpliwość.
Poniższy hadis, przekazany przez Hazreti Huzeyfe, rzuca światło na ten temat:
„Po mnie będą władcy, którzy nie będą podążać moją drogą i nie będą przestrzegać mojej sunny (uczeń).“
„Co mam zrobić, gdybym się do tego dopuścił, o Proroku Boży?”
– zapytałem.
„Słuchaj i bądź posłuszny. Słuchaj i bądź posłuszny, nawet jeśli zostaniesz pobity i pozbawiony majątku.”
tak rozkazali.”
(Tac, III/44-45)
NIE PODNOSZENIE BUNTU NIE OZNACZA ZGODZONYCH NA TYRANIE
Zalecenie cierpliwości w obliczu niesprawiedliwości i krzywd ze strony władców, które przekazał Prorok Mahomet (s.a.w.) swojej ummie, nie jest wezwaniem do uległości tyranii, lecz raczej mądrym sposobem uniknięcia jeszcze większych krzywd i szkód, które mogłyby narzucić się państwu i narodowi poprzez bunt.
Wiadomo, że Koran święcie zabrania nie tylko popełniania niesprawiedliwości, ale nawet najmniejszego skoku ku niej lub wyrażania na nią zgody. W tym kontekście, rozkazywanie przez naszego ukochanego Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) posłuszeństwa niesprawiedliwym władcom nie należy rozumieć jako zgody na niesprawiedliwość. Rozkaz ten nie należy również rozumieć jako przeszkodę w dążeniu do jej zwalczenia. W posłuszeństwie bowiem można znaleźć różne możliwości, okazje, odpowiednie warunki i legalne sposoby na usunięcie niesprawiedliwości. Jednakże, jeśli pomimo wszelkich starań, w ramach posłuszeństwa nie uda się znaleźć legalnego sposobu na usunięcie niesprawiedliwości, to poświęcenie własnych praw na rzecz bezpieczeństwa ogółu, na rzecz dobra wspólnego, jest dojrzałym postępowaniem oczekiwanym od rozumnego i rozsądnego muzułmanina.
SZKODY WYWOŁANE BUNTEM
Według innego przekazu od Ibn Abbas (r.a.), Prorok (s.a.w.) powiedział:
”
Ktoś, kto uważa, że władca zrobił coś złego, powinien uzbroić się w cierpliwość.
(niech nie działa wbrew zasadom)
.
Bo każdy, kto jest sułtanem
(posłuszeństwo)
Jeśli odległość między nimi zmniejszy się o jeden arszyn, to niewiedza umrze śmiercią naturalną.
.”
(Buhari, Księga o próbach i nieszczęściach)
Profesor Kamil Miras, specjalista w dziedzinie hadisów, wyjaśnia ten hadis w następujący sposób:
„Nasz Prorok (s.a.w.), wspierany objawieniem, widział i wiedział, dzięki światłu proroctwa, czyli dzięki informacjom od Boga, że niektórzy urzędnicy, odpowiedzialni za dobro wspólne, będą podejmować nielegalne działania. W obliczu tej sytuacji wzywał muzułmanów do cierpliwości i spokoju oraz do powstrzymywania się od rozruchów. I…”
„Ktoś, kto z niecierpliwością oddala się od sułtana, który ponosi odpowiedzialność za całą wspólnotę, czyli od głowy państwa reprezentującej władzę narodową i od wspólnoty muzułmańskiej, umiera śmiercią niewiedzy.”
mówi, że to znaczy
'Umiera jako buntowniczy członek głupiego narodu, pozbawionego przywództwa i społecznego porządku.’
To znaczy. Nie oznacza to, że umrze jako niewierny.”
Zachowanie integralności ojczyzny, ochrona honoru i czystości, bezpieczeństwo mienia i życia są zawsze związane z istnieniem i ciągłością państwa, dlatego Prorok (s.a.w.) nalegał na posłuszeństwo. Surowo zabraniał muzułmanom wszelkiego rodzaju buntu i rozruchu, podziałów i rozłamów.
Wiele narodów, które nie zrozumiały mądrości i korzyści płynących z posłuszeństwa, straciło dar państwa, jeden z największych darów Boga, i nie zdołało zachować swojej jedności, integralności i niepodległości. Historia zna wiele przykładów tego.
JEŚLI PRZEWÓDCA PAŃSTWA ZAKAZUJE POSŁUSZEŃSTWA BOGU…
W jednym ze swoich hadisów Prorok Mahomet (s.a.w.) powiedział:
„Nie należy słuchać człowieka w tym, co jest sprzeczne z wolą Allaha. Posłuszeństwo należy okazywać tylko w tym, co jest słuszne i właściwe.”
W innym hadisie Prorok (s.a.w.) powiedział:
„A na waszych czele staną tacy imamowie”
(prezes)
Być może niektóre ich działania uznacie za dobre i będziecie zadowoleni. Inne zachowania uznacie za złe. Kto powie tym przywódcom, że te zachowania są złe?
(z hipokryzji i podstępu)
chroni siebie. Kto też
(choć nie wypowiedział tego ustami, to w sercu)
jeśli nienawidzi, to uwalnia się od odpowiedzialności przed Bogiem. A kto
(z tych złych rzeczy)
jeśli się im podda i będzie im ulegał, to zginie.”
(Sahih al-Buhari i Sahih al-Muslim).
Wszyscy mujtahidoowie, mujadidoowie i inni uczeni islamscy uważali nieposłuszeństwo i bunt za dwie całkowicie odrębne rzeczy. W sytuacjach sprzecznych z poleceniami Allaha nie byli posłuszni nikomu. Jednakże nigdy nie podejmowali buntu ani go nie prowokowali. Wręcz przeciwnie, nie szczędili wysiłków i starali się powstrzymać wiernych od buntu, będąc w tym zakresie przykładem dla wszystkich muzułmanów.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
