– Nie mogę rezygnować ze swojej wolności, czy Bóg sobie ze mnie żartuje?
– Dlaczego miałby nagradzać lub karać?
– Dlaczego to zawsze człowiek, ten, który jest na dnie, poniżany, musi bać się i mieć nadzieję na inne istoty?
Drogi bracie/Droga siostro,
Temat wolności:
Chcielibyśmy zacząć od kwestii wolności, która pojawia się w tym wieku w każdej chwili: Nasz brat, który zadaje pytanie;
„…ale druga część mnie mówi, że nie powinnam rezygnować ze swojej wolności”
obawiając się, że zaakceptowanie i służenie Bogu oznaczałoby utratę wolności. Omówmy tę kwestię w kilku punktach:
a. Należy pamiętać, że żadne stworzenie nie jest niezależne od Boga – ani ontologicznie, ani biologicznie, ani ekonomicznie.
Czy istnieje sens w obnoszeniu się z pychą wobec Pana, któremu zawdzięczamy istnienie, życie, ciało, organy, pożywienie, wodę, powietrze i światło? W Sure Al-Ikhlas Allah sam siebie…
Samed
prezentuje jako.
Samed
’
znaczenie słowa in,
istota, od której wszystko zależy, a która sama niczego nie potrzebuje
oznacza to.
b. W rzeczywistości, to absolutna wolność, którą chcemy obierać za naszą, pod wpływem namów szatana i naszego ego,
To nie dotyczy żadnego człowieka. To nie ma zastosowania w praktyce. Każdy kraj ogranicza wolności w pewnych granicach i nie mamy nic przeciwko poddawaniu się prawu, które ogranicza naszą wolność.
Nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak bardzo rezygnujemy ze swojej wolności w stosunku do przełożonego, któremu służymy, czy też w stosunku do szefa, dla którego pracujemy.
c. Głównym celem rozwoju islamu jest, w ramach wiary w jedność Boga (tawhid), uwolnienie człowieka od służby innym ludziom i innym istotom oraz uczynienie go sługą jedynie Allaha, władcy wszechświata.
„Człowiek, który osiągnął prawdziwą wiarę, prawdopodobnie nie przestraszy się, nawet gdyby Ziemia eksplodowała jak bomba.”
Ponieważ wierzy w Allaha, który ma w ręku rzemyk wszystkiego, klucz do wszystkiego, który jest wszechmocny, który ma ostatnie słowo we wszystkim, który w każdej chwili wszystko obserwuje. W przeciwnym razie musielibyśmy być niewolnikami tysięcy rzeczy, tysięcy naszych lęków i pragnień. Będziemy niewolnikami drzew dla owoców, ziemi dla pożywienia, powietrza dla oddychania, słońca dla światła, owiec dla mleka, krów dla jogurtu.
Z drugiej strony, musimy ulegnąć i służyć setkom tysięcy żywych istot w naszej jamie ustnej, która jest niczym zoo, setkom tysięcy pasożytów w powietrzu, setkom tysięcy mikroorganizmów. Ponieważ jeśli nie poznajemy i nie dziękujemy Bogu, który chroni nas przed ich atakiem, przed tysiącami chorób, w tym rakiem, musimy służyć tym miliardom wirusów i mikroorganizmów. Służba bowiem jest w pewnym sensie wyrazem wdzięczności wobec istoty, która nam dobroczyni.
d. Jeśli pamięć o filiżance kawy ma trwać czterdzieści lat,
to jest na zawsze, aż do śmierci, w stosunku do każdego, kto nas poczęstował kawą.
-naszymi uczuciami i myślami-
oznacza, że jesteśmy od niego zależni. Ten uniwersalny pogląd jest również postawą godną człowieczeństwa. Ponieważ docenianie i rozumienie dobroci jest cechą, która czyni człowieka człowiekiem. Naturalność tego instynktownego uczucia,
„Człowiek jest sługą, niewolnikiem dobra.”
zostało sformułowane w następujący sposób.
Nie porzucajmy kultu jedynego Boga, który nas stworzył z niczego; w przeciwnym razie będziemy musieli przyjąć niezliczoną ilość bóstw.
e. Wszyscy ludzie, wierzący i niewierzący, są ABDULLAH’em,
czyli jest sługą Allaha.
Najwyższym wyrazem wolności jest bycie sługą Allaha, który jest Miłosiernym i Wszechmiłosiernym.
Ten, kto jest sługą Allaha, wyzwala się od służby innym. Ten, kto nie jest sługą Allaha, skazany jest na niewolę wszelkiego rodzaju przyczyn, a przede wszystkim własnego ja i szatana. Jeśli mamy prawdziwą niezależną moc, prawdziwą wolność, to zachowajmy naszą wolność przed śmiercią, która w każdej chwili nas więzini. Czy możemy zabić śmierć? Czy możemy zamknąć drzwi grobu? Czy możemy ocalić naszą duszę, nasz jedyny kapitał? Czy możemy ocalić siebie przed egzekucją, zagładą, niczym? Stan duszy niewierzącego w Allaha stoi w obliczu tak mrocznego obrazu. Natomiast stan duszy wierzących w Allaha i życie pozagrobowe jest niezwykle jasny, radosny, szczęśliwy z radości nadziei na ponowne życie.
Porzucenie służby Bogu, która zapewnia prawdziwą wolność, w imię iluzorycznej, wyimaginowanej wolności, jaką oferuje rozpieszczone ego pragnące stać się faraonem, jest czymś, czego sumienie nie może zaakceptować. Jaki rozum, jakie serce może wydać fatwę, aby wejść w macki smoka, by uchronić się przed ukąszeniem komara?
f. Wiara to przypisanie, przypisanie człowieka do Boga.
Każdy odczuwa honor proporcjonalny do honoru, wielkości i piękna swojego patrona, instytucji, wspólnoty, partii, z którą się identyfikuje. Honor, jaki daje przynależność do mniejszych grup, jest niewielki, podczas gdy honor, jaki daje przynależność do grup większych, jest wielki. Stopień honoru, szacunku i dumy odczuwany przez bliskiego dyrektora szkoły podstawowej nie jest taki sam, jak ten odczuwany przez bliskiego prezydenta. Dla osób zainteresowanych polityką istnieje ogromna różnica między przynależnością do partii rządzącej a przynależnością do partii marginalnej.
Rozważmy teraz następujące przykłady i –
mający niepodważalną przewagę
– Pomyślmy o radości, jaką daje świadomość, że jesteśmy dziełem, ozdobą, sługą, niewolnikiem Najwyższego Stwórcy. Miliony ludzi doświadczyli, że to nie jest marzenie, ale rzeczywistość.
Temat gry:
Absolutnie nie, tysiąc razy nie!
Bóg nie gra w gry. Poniższe wersety świadczą o tym, że On nie gra w gry:
„Nie stworzyliśmy przecież nieba, ziemi i tego, co między nimi, dla zabawy i rozrywki. Gdybyśmy chcieli się bawić, znaleźlibyśmy w Naszym kręgu wiele sposobów na rozrywkę! Gdybyśmy chcieli stworzyć coś fikcyjnego, zrobilibyśmy to! Nie! My mówimy prawdę i czynimy prawdę. Zbijamy prawdę na głowę fałszu, rozbijając mu mózg. W jednej chwili fałsz zniknie. Och, wstyd wam za te wymyślone przymioty, które przypisujecie Bogu!”
(Al-Anbiya, 21/16-18)
Bóg jest bardzo poważny, zajmuje bardzo poważne stanowisko i traktuje swoje sprawy bardzo poważnie. W tym świecie próby i doświadczeń bardzo poważnie zbada, czy ludzie dziękują Mu za tysiące błogosławieństw, którymi ich obdarzył.
a.
Ważność, jaką wszechświat przywiązuje do niezmiennych praw, świadczy o powadze Boga:
„Siedem niebios, ziemia i wszystko, co się w nich znajduje, chwali i uwielbia Allaha. Nie ma nic w istnieniu, co by Go nie chwaliło i nie głosiło Jego wolność od wszelkiego niedoskonaństwa. Lecz wy nie rozumiecie ich chwalenia i uwielbienia. –Mimo całej tej majestatycznej, groźnej i wspaniałej powagi– On jest przecież bardzo łagodny dla Svojich stworzeń i bardzo przebaczający.”
(Al-Isra, 17/44).
b.
Aniołowie, którzy znają Boga najlepiej, nie odmawiają mu posłuszeństwa i dosłownie wykonują jego polecenia.
(zob. Al-Tahrim, 66/6),
świadczy o jego powadze.
c.
To, że Bóg ogłosił, iż ludzi, których stworzył jako kalifat na ziemi, nie można pozostawić bez opieki, pokazuje, że Bóg traktuje ludzi poważnie. W poniższych wersetach zawarte są ważne lekcje:
„Czyż człowiek sądzi, że zostanie pozostawiony sam sobie? Czyż nie był on pierwotnie kroplą nasienia? Potem przyczepił się do macicy jako klejąca komórka, a jego Pan go stworzył i ukształtował. Stworzył z niego i mężczyznę, i kobietę. Czyż ten, który to wszystko uczynił, nie jest w stanie ożywić umarłych?”
(Kıyamet, 75/36-40).
Temat nagród i kar:
Nagroda raju i kara piekła, przewidziane dla człowieka, mają dwa wymiary: jeden skierowany ku Bogu, a drugi ku człowiekowi.
Aspekt nagrody i kary skierowany ku Bogu:
Bóg ma dwa rodzaje przymiotów: przymioty majestatu i przymioty piękna.
Atrybuty majestatu,
Boga
Szanowny
i
Azim
co świadczy o jego reputacji, będącej odzwierciedleniem jego nazwiska.
Cechy Cemala to:
, Boga
Rahman
i
Rahim
co jest odzwierciedleniem jego miłosierdzia, jak wskazuje na to jego imię.
Pełen miłosierdzia i współczucia Bóg
cechy piękna (lub: cechy uroku)
, tym, którzy mu się poddają
nagroda
Prosi o przebaczenie. Pełen godności i majestatu.
a atrybuty majestatu to
i pokazać tym, którzy mu się przeciwstawili, ich miejsce.
karanie
żądać tego. Imię i atrybuty Boga jednocześnie ukazują Jego charakter. Nikt nie ma prawa,
„Dlaczego masz takie poglądy moralne?”
niech zacznie kwestionować Boga. A Bóg nie zmieni swoich mądrych zasad, które podąża zgodnie z wymogami swojej wiecznej i wiecznej moralności, tylko dlatego, że komuś się to nie podoba.
Najwyższy i Najwspanialszy Bóg, stwarzając wszechświat, nie pytał nikogo o zdanie, podobnie jak nie powierzył ludziom rozstrzygania o formie próby, której ich poddaje.
Parametry honoru, godności i prestiżu państwa polegają na ochronie praw lojalnych obywateli, nagradzaniu ich i karaniu buntowników. Jeśli w jakimś mieście ktoś zbuntuje się przeciwko państwu, to gubernator…
„Nie możesz mnie ukarać, nie możesz mnie wsadzić do więzienia.”
jeśli ktoś ośmieli się tak arogancko wyzwać, to gubernator tej prowincji, w imię ochrony honoru i godności państwa
-nawet jeśli nie ma innych winnych, tylko z powodu tego niegrzecznego człowieka-
zbuduje więzienie i tam go wrzuci. Podobnie, zaopatrzenie jednej osoby w to, czego potrzebuje, i dotarcie do tej potrzebującej osoby należy do podstawowych obowiązków każdego państwa i jest symbolem miłosierdzia, które powinno okazywać swoim obywatelom.
Patrząc na prawdę przez pryzmat tego przykładu, zrozumiemy, że raj –
Jako nagroda za szczere oddanie, które przyciąga miłosierdzie i współczucie Boga.
– Nie jest tanie, tak jak piekło.
-jako więzienie, które ma pokazać tym, którzy próbują naruszyć godność boskiego sądu i majestat jego niepowtarzalnego panowania, że mają się trzymać z daleka-
Nie jest zbędny.
Aspekt relacji międzyludzkich w nagradzaniu i karaniu:
Wysoki i Wszechmogący Bóg, obdarzony majestatem i miłosierdziem, stworzył ludzi, obdarzając ich dwiema podstawowymi cechami.
jedna z cech;
strach i niepokój
pozostały
Miłość i nadzieja. Te cechy w rzeczywistości zadecydowały o charakterze próby i dwóch możliwych jej wynikach. Ponieważ istnieją w nim od stworzenia i –
mówiąc kolokwialnie
– zakodowane w najgłębszych genach sumienia
strach-nadzieja
równowaga to magiczna różdżka, która wytycza kurs ludzkiego życia.
Z tej perspektywy, to, co prowadzi człowieka do zwycięstwa w próbie, do osiągnięcia sukcesu, to nadzieja na nagrodę i miłość, które tkwią w jego sumieniu. Natomiast to, co chroni go przed porażką i stratą w próbie, to strach przed karą i niepokój o cierpienie, które są w nim od urodzenia.
Oznacza to, że nagroda w raju i kara w piekle są odpowiednie zarówno dla atrybutów Boga, jak i dla natury człowieka, który jest poddawany próbie.
Aby zasady egzaminu były sprawiedliwe, należy uwzględnić sytuację osób słabszych. Dlatego też, aby sprawiedliwość boska uczyniła egzamin atrakcyjnym dla wszystkich uczniów, przewidziała wielkie nagrody.
„Albowiem Allah kupił od wierzących ich dusze i mienie, obiecując im w zamian raj. Walczą oni na drodze Allaha, zabijają i są zabijani. To jest prawdziwa obietnica Allaha, którą zobowiązał się wypełnić w Torze, Ewangelii i Koranie. Czyż jest ktoś bardziej prawdomówny od Allaha w tym, co obiecał? Radujcie się więc z tej transakcji, którą dokonaliście! Błogosławieństwa dla was! To jest największy zysk i największe szczęście!”
(Al-Tawba, 9/111).
Co oznacza oddać Bogu swoje życie i majątek?
Oddać życie Bogu oznacza uwolnić od niewoli ego, szatana i złych uczuć duszę, rozum, sumienie, oczy, uszy i inne zmysły, które nam powierzył, a także uwolnić od nich nasze materialne i duchowe uczucia, przywracając im wolność.
Na przykład, wolne oko postrzega wszechświat jako książkę, bada go, służy celom, dla których zostało stworzone, i pełni funkcję rodzaju kulturowego i naukowego badania. Natomiast gdy staje się niewolnikiem ciała, spada do poziomu prostytutki, goniącej za jego cielesnymi pożądaniami. Porównajmy z tym inne…
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
