Mówi się, że „Bóg nie obarcza człowieka ciężarami, których nie jest w stanie unieść”. Dlaczego więc dopuszcza do sytuacji, w których ludzie tracą zmysły, na przykład po stracie dziecka?
Drogi bracie/Droga siostro,
W Koranie, Bóg mówi:
Nakazując, wyraźnie oznajmia, że nie nakłada na swoich sługusów ciężarów, których nie są w stanie unieść. Tak jak istnieją ciężary, których ciało człowieka nie jest w stanie znieść, ani majątek wystarczający, tak samo istnieją prawdy, których rozum sam w sobie nie jest w stanie osiągnąć. Wszystko to mieści się w prawdzie, że sługusom nie nakłada się ciężarów, których nie są w stanie unieść.
– Osoba, która jest zbyt chora, aby stać, może odprawić modlitwę siedząc.
– Jeśli pacjent jest w stanie, w którym nie jest w stanie siedzieć ani się poruszać, modlitwa zostaje odroczona.
– Post Ramadanu nie jest naruszony, jeśli ktoś zje coś w Ramadanie przez pomyłkę.
– Osoba, której podano coś nieczystego (haram) pod przymusem, nie ponosi odpowiedzialności.
– Pielgrzymka do Mekki i wypłata zadołku (zakatu) nie są obowiązkowe dla ubogiego muzułmanina.
Można mnożyć przykłady. Są one dowodem na to, że Bóg jest Absolutnie Sprawiedliwy i nie nakłada na ludzi ciężarów, których nie są w stanie unieść.
Bóg, w swojej absolutnej sprawiedliwości, ograniczył odpowiedzialność swoich stworzeń nie tylko ich stanem fizycznym i materialnym, ale także warunkami, w jakich się znajdują, oraz możliwością zrozumienia prawd wiary i znajomości przepisów islamskich. Innymi słowy, Bóg nie obciąża swoich stworzeń ciężarami, których ich umysły nie są w stanie unieść. Należy również znać tę prawdę:
Ponieważ głównym zadaniem ludzi na tym świecie jest wiara w Boga i posłuszeństwo Mu, nawet najniższy poziom intelektu został obdarzony zdolnością rozumienia istnienia Wszechmogącego Stwórcy. Choć niewielki intelekt nie wystarcza do należytego prowadzenia spraw ziemskich, można poznać istnienie Stwórcy tego wszechświata. Z drugiej strony, choć brak jednej ręki utrudnia pewne sprawy doczesne, człowiek nie odczuwa żadnego niedostatku w poznaniu i rozpoznaniu Boga, nawet jeśli straci obie ręce i obie nogi. Po poznaniu za pomocą swojego intelektu Władcy tego wszechświata, oddaje Mu cześć w miarę swoich możliwości fizycznych.
Bóg, Absolutny Sprawiedliwy, obdarzył każdego człowieka rozumem wystarczającym do pokonania próby tego świata, a osoby chore psychicznie i dzieci niezdolne do rozumienia zostały zwolnione z tej próby.
W tym świecie próby, człowiekowi nakłada się ciężar w proporcji do jego możliwości. Jednak zdarza się, że niektórzy nie są w stanie tego udźwignąć. Wynika to nie z ciężaru samego obciążenia, lecz z osłabienia woli przez samego człowieka.
Na przykład, gdy matka, która pogodziła się z losem, traci dziecko, to słowa te przynoszą jej pociechę.
Natomiast osoba, która myśli inaczej, buntuje się przeciwko losowi, jakby to ona była właścicielem dziecka, i pogłębia swój ból.
Oznacza to, że tak się stanie. A kto się nie zgodzi, ten sobie głowę rozbije.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
