– Czym jest Kıyas-ı Maal Farık, jak się go dokonuje i w jakich sytuacjach
analogia między różnymi rzeczami
Czy mógłbyś/mogłabyś wyjaśnić, co to jest, jakie są jego korzyści i szkody, opierając się przede wszystkim na Risale-i Nur i innych źródłach, podając przy tym szczegółowe informacje i przykłady?
Drogi bracie/Droga siostro,
Porównanie z uwzględnieniem różnic.
porównanie rzeczy, które się od siebie różnią,
Oznacza to, że jest to porównanie nieprawdziwe i niezgodne z prawdą.
Aby można było mówić o istnieniu analogii, muszą istnieć pewne jej elementy, podobnie jak do tego, aby analogia była ważna, muszą zostać spełnione pewne warunki. Warunków tych jest wiele i są one zróżnicowane. Część z nich…
„prawdziwy wyrok”
z częścią
„fer”
a część z
„nieszczęście”
dotyczy.
Temat analogii z różnicą.
Obowiązuje w warunkach związanych z Fer’.
Pierwszym z warunków dotyczących Fer’ jest:
Odgałęzienie powinno być równe pierwowobrazowi pod względem przyczyny wyroku.
Jeśli tak się nie stanie,
ponieważ nie ma wydarzenia, które byłoby równoważne lub podobne do tego, co się wydarzyło
Nie można go porównywać. Ponieważ zastosowanie wyroku do innego zdarzenia drogą analogii jest możliwe tylko wtedy, gdy to zdarzenie jest (w pełni) zbliżone i podobne do zdarzenia, do którego wyrok został wydany.
Jeśli porównanie zostanie dokonane mimo braku spełnienia tego warunku, to takie porównanie jest
„porównanie między dwoma różnymi zdarzeniami”
w celu uzyskania znaczenia
„różnica jest ogromna”
tak się mówi.
W podręcznikach prawa islamskiego (fiqh) często spotykamy się z przykładami tego rodzaju analogii w kwestiach, w których uczone mają różne poglądy. Wiele spraw pokazuje bowiem następującą sytuację: jeden uczony przedstawia pewną analogię jako dowód na swój pogląd, a uczony o przeciwnym zdaniu sprzeciwia się jej, twierdząc, że jest to „analogia błędna” (maal-fârık).
Korzystając z przykładów, które pojawiły się w tego typu dyskusjach
„różnica jest niewielka”
Spróbujmy wyjaśnić ten pojęcie:
– Islamscy prawnicy nie zgodzili się co do tego, w jakim stosunku prawo szuf’a powinno być podziałane między wspólników o różnych udziałach.
Załóżmy, że jeden wspólnik posiada udział w wysokości jednej drugiej, a drugi w wysokości jednej czwartej. Jak obliczyć udział trzeciego wspólnika, który sprzedał swój udział innej osobie?
prawo pierwokupu
Czy przy ich wykorzystaniu należy brać pod uwagę liczbę tych partnerów, czy też ich udziały?
Według prawników z nurtu Hanafi,
liczy się liczba wspólników i wspólnicy korzystają z tego prawa
-bez względu na stawki prowizji-
korzystają z tego w równym stopniu.
Według większości prawników zajmujących się prawem islamskim,
wspólnicy mogą korzystać z tego prawa w proporcji do swoich udziałów. Jako argument potwierdzający to stanowisko podają następujące porównanie:
Prawo pierwokupu
jest podobny do dochodu i zysku uzyskanego z posiadanej własności, ponieważ oba są rozszerzeniem prawa własności. Dochód i zysk to z kolei
-według wszystkich prawników-
Udziały w zyskach i dochodach są dzielone między wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w kapitale. Zatem prawo pierwokupu również powinno być dzielone między wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w kapitale, a nie w stosunku do zysków i dochodów.
Hanefici uważają to za
„porównanie z istotnymi różnicami”
Opozycjonowali oni wobec poglądu większości, argumentując, że: źródłem zysków i dochodów jest własność. Zatem naturalne jest, że każdy wspólnik ma prawo do zysków i dochodów w takim stopniu, w jakim pochodzą one z jego własności. Udział nabyty na podstawie prawa pierwokupu nie pochodzi z własności. Ponieważ nie jest logiczne, aby dobra należące do innej osoby były uważane za zysk pochodzący z własności.
– prawnicy z nurtu Hanafi,
Orzekli oni, że dziewczyna, która osiągnęła wiek dojrzałości i ma zdolność rozróżniania dobra od zła, może zawrzeć umowę małżeńską z własnej woli. Do tego wniosku doszli, porównując to z orzeczeniem, że dziewczyna w tej samej sytuacji może samodzielnie sprzedać swój majątek. Według nich, każde z tych porozumień stanowi skorzystanie z praw przysługujących kobiecie, w jednym przypadku dotyczy to jej osoby, w drugim jej majątku.
Według innych uczonych
to porównanie, jedno
„porównanie z istotnymi różnicami”
tir.
Makis
(akt małżeński)
z
makis aleyh
(umowa kupna-sprzedaży)
Nie ma między nimi porównywalnego podobieństwa. Umowa kupna-sprzedaży dotyczy bowiem rzeczy, a to jest prawo należące wyłącznie do kobiety. Natomiast małżeństwo dotyczy nie tylko samej kobiety, która ma się poślubić, ale również jej rodziny. Umowa małżeńska nie ogranicza się jedynie do więzi łączącej męża i żonę; łączy również dwie rodziny, prowadząc do powiększenia rodziny o nowego członka. Ten nowy członek będzie mieszał się w sprawy rodzinne, będzie miał dostęp do rodzinnych tajemnic i okoliczności. Dlatego w kwestii małżeństwa,
-w przeciwieństwie do kupna i sprzedaży-
należy przyznać, że rodzice również mają swoje prawa.
Nie ma porównania.
Występuje nie tylko w kwestiach dotyczących fikhu (islamskiego prawa), ale także w innych dziedzinach, takich jak teologia i egzegeza.
Przypisy:
– zob. Şa’bân, Podstawy Islamskiego Prawa, s. 127
– zob. Muhammad Šerif Ömerî, el-Kijās fi’t-tešrî’ al-Islāmī, s. 120 i nast.
– zob. Âmidî, el-İhkâm, III, 274.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
