Drogi bracie/Droga siostro,
Niszczone, nieczytelne egzemplarze Koranu, a także strony i tablice z napisami wersetów należy owinąć w czyste przedmioty i pochować z należytym szacunkiem w pustym, nieprzeznaczonym do chodzenia miejscu.
Teolodzy islamu nie uważają spalania stron Koranu w ogniu za coś właściwego.
Nie ma nic złego w spalaniu książek religijnych innych niż Koran, takich jak komentarze i hadisy. Jeśli trudno jest zakopać je w pustym miejscu, aby uniknąć braku szacunku, nie ma nic złego w ich spalaniu. Spalanie papieru z fragmentami Koranu lub tekstami religijnymi, takimi jak komentarze, hadisy czy fikh, w celu użycia go jako papieru toaletowego jest nieodpowiednie i stanowi brak szacunku. Należy je przechowywać w odpowiednich miejscach, a w przeciwnym razie spalić, aby uniknąć braku szacunku.
Pisanie Koranu bardzo małymi literami, do tego stopnia, że jest nieczytelny, jest niepożądane (mekruh).
Albowiem celem Koranu jest czytanie. Koran, który nie jest czytany, jest jedynie ozdobą, zachowanym pod względem wartości duchowej. Oznacza to, że głównym celem Koranu jest czytanie i działanie zgodnie z nim, a zamiast tego zadowalają się jedynie jego częściowym aspektem. Zmniejszanie Koranu z całości do części jest uważane za niepożądane. W bibliotekach Koran powinien znajdować się na najwyższym piętrze.
Pod nimi znajdują się hadisy, a pod nimi lub obok nich książki z prawa islamskiego (fikh). Nie wolno ich umieszczać poniżej wysokości klatki piersiowej, ponieważ umieszczanie ich w niższych miejscach jest wyrazem braku szacunku.
Przechowywanie Koranu w siedmiu warstwach materiału, tak aby był owinięty i schowany, jest również niepożądane. Cel Koranu bowiem polega na czytaniu i działaniu zgodnie z jego znaczeniem. Koran, którego czytanie jest w ten sposób utrudnione, jest obcy w domu, w którym się znajduje. A tym, kto go uczynił obcym, jest ten, kto go owinął i schował, czyniąc go nieprzystępnym do czytania.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
