Drogi bracie/Droga siostro,
Bediuzzaman, twierdząc, że każdy werset Koranu ma różne znaczenia i że Koran, jako niebiański stoł, zaspokaja potrzeby różnych poziomów ludzkich, przytacza jako przykład werset z Sūry An-Nabiya, który wskazuje na to, że świat powstał w wyniku wielkiego wybuchu, oddzielając się od Słońca.
„Czyż niewierzący nie widzą, że niebiosa i ziemia były połączone, a my je rozdzieliliśmy? I z wody stworzyliśmy wszelkie żywe istoty. Czyż oni nie uwierzą?”
(Al-Anbiya, 21/30)
to werset, którego brzmienie jest następujące.
Uczenny, który nie zajmuje się naukami ścisłymi i filozofią, z wersetu;
Rozumie, że na początku stworzenia niebo było bezchmurne, a ziemia sucha i jałowa, a następnie, wraz z formowaniem się atmosfery, z chmur na niebie padał deszcz, a z ziemi zaczęły wyrastać rośliny.
Jeśli badacz jest lekarzem, to z wersetu;
Rozumieją, że w początkowych stadiach swojego istnienia niebo i ziemia były bezkształtnymi masami, bezużytecznym, surowym ciastem, które następnie zostało uformowane przez Boga w użyteczny porządek.
Natomiast naukowiec obeznany z astrofizyką naszych czasów,
Z tego wersetu rozumiemy, że Układ Słoneczny, w tym Ziemia, istniał w postaci nieotwartego, jednolitego ciasta, a następnie Wszechmogący Stwórca rozłożył to ciasto, umieszczając planety na ich odpowiednich miejscach, a Słońce pozostawiając w centrum, a naszą Ziemię na jej należnym miejscu.
(zob. Słowa, 411-412)
Jak widać, to ostatnie wyjaśnienie jest zgodne z popularną teorią Wielkiego Wybuchu.
Co ciekawe, w niektórych klasycznych komentarzach biblijnych można znaleźć stwierdzenia zbliżone do tego ostatniego poglądu.
Jak relacjonuje Taberí, powołując się na Aliego ibn Abi Taliba, Ibn Abbas, Hasana i Katadę, oni rozumieli ten werset w następujący sposób:
Niebo i ziemia są ze sobą całkowicie splecione, a powietrze pojawiło się później.
(pusty)
zrozumieli, że się rozstali
.
(zob. Taberî, 10/18).
Al-Kurtubi również przekazał podobne poglądy od Ibn Abbas, Hasa, Ati, Dahhaka i Katade.
(al-Kurtubī, 11/283)
Kadi Baydawi i Nasifi również, choć w nieco innych słowach, wskazali na te trzy kwestie, o których mówił Bediuzzaman.
(Beydawi; Nesefi – Mecmu’ – 4/245-)
Im bardziej starzeje się czas, tym bardziej młodnieje Koran, a im bardziej postępuje wiedza, tym bardziej ujawniają się prawdy Koranu.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
