– Zijn er namen die je niet aan dieren kunt geven? We hebben onze kat Abdurrahim genoemd. We hadden gehoord dat katten de naam Ya Rahim van Allah herhalen, daarom hebben we hem zo genoemd. We roepen hem al drie jaar zo aan en hij is eraan gewend, maar sommigen denken dat we hem zo noemen om hem te bespotten.
– Is er een probleem met het geven van deze naam aan een dier dat door mijn Heer is geschapen, met de bedoeling dat het de betekenis heeft van „knecht van Allah, die de Barmhartige is“?
– En zijn dieren dan ook slaven van God?
Beste broeder,
– Abd,
Het betekent ‚knecht van God‘.
Kul
is iemand die handelt volgens de geboden en verboden van God. In dit kader beschouwd,
dat alles Gods schepsel is
kan gezegd worden.
dat de hemelen en de aarde ook aan Allah gehoorzamen
is uitgesproken.
(Fussilat, 41/9)
– Ook,
knecht / slaaf
een van de belangrijkste kenmerken is
God prijzen en verheerlijken
is het doel. Dit is ook te begrijpen uit de volgende verzen:
„Er is geen enkel levend wezen dat op aarde rondloopt, geen enkele vogel die in de lucht vliegt, dat niet net als jullie een gemeenschap is.“
Ummet
/dat er geen gemeenschap zou zijn. Wij hebben niets in het boek achterwege gelaten. Dan zullen ze allen voor hun Heer verzameld worden.”
(Enam, 6/38)
„De zeven hemelen, de aarde en alles wat daarin is, verheerlijken Hem“
gebedsbonzen
Alles prijst Hem en verheerlijkt Hem; er is niets dat Hem niet prijst en verheerlijkt, maar jullie begrijpen hun verheerlijking niet. Hij is ongetwijfeld mild/barmhartig en vergeeft/vergeeft de fouten van Zijn dienaren.
(Isra, 17/44)
„Alles wat in de hemelen en op aarde is, zal voor de barmhartige God verschijnen.“
knecht
wordt als inkomsten beschouwd.”
(Maria, 19/93)
– Er is geen religieus bezwaar tegen de naam die u uw kat hebt gegeven. Vooral
„Abdurrahim“
De naam is zeer passend. Het is vanuit verschillende perspectieven nuttig om deze kwestie van Bediüzzaman Hazretleri te horen:
„Ik keek zelfs eens naar de katten. Ze aten, speelden en lagen alleen maar te slapen. Toen schoot het me te binnen:“
‚Hoe kan men deze nutteloze monsterlijke wezens gezegend noemen?‘
Toen ging ik ’s avonds liggen. Ik zag dat een van die katten kwam, tegen mijn kussen aanleunde en zijn bek tegen mijn oor drukte. Op een duidelijke manier.
‚O, de meest Barmhartige, O, de meest Barmhartige, O, de meest Barmhartige, O, de meest Barmhartige‘
Daarmee wees hij, zogenaamd namens zijn groep, het bezwaar en de belediging die me te binnen waren geschoten, van de hand en sloeg hij ze in mijn gezicht. Ik dacht:
‚Is deze herinnering aan God (dhikr) alleen voor deze persoon, of is deze algemeen voor zijn groep?‘
En is het alleen een onterechte bezwaarmaker zoals ik die het hoort, of
‚Als iedereen goed oplet, kan hij dan een graad horen?‘
Later hoorde ik ’s ochtends andere katten. Hoewel niet zo duidelijk als die van hem, herhaalden ze in verschillende mate dezelfde mantra. Aanvankelijk was hun gebrul achter…
‚O, de Barmhartige‘
wordt opgemerkt. De grommen en gemopper worden steeds meer hetzelfde.
‚O, de meest Genadevolle‘
Het wordt een onberispelijke, heldere, treurige herinnering. Hij sluit zijn mond, mooi.
‚O, de meest Genadevolle‘
trekt aan.“„Ik vertelde het verhaal aan de broeders die bij me kwamen. Ook zij schenkten er aandacht aan en zeiden: ‚We horen het tot op zekere hoogte.‘ Toen drong het tot me door:“
‚Wat is de reden voor het gebruik van deze naam? En waarom worden ze in menselijke taal genoemd en niet in de taal van dieren?‘
Het drong tot mijn hart door: deze dieren zijn, net als kinderen, erg gevoelig en zachtaardig en, omdat ze een gezelschap zijn voor de mens, hebben ze veel genegenheid en mededogen nodig. Wanneer ze gestreeld worden en de aangename dingen die ze prettig vinden ervaren, laten ze, als een dankzegging voor die genade, de oorzaken los en laten ze alleen hun…
Door de genade van de Schepper en de Barmhartige in hun eigen wereld te verkondigen, waarschuwen ze de mensen die in de slaap van onwetendheid verkeren, en roepen ze met de roep ‚O, Barmhartige‘: „Van wie komt de hulp en van wie wordt de genade verwacht?“ en wijzen ze degenen die in de oorzaken vertrouwen terecht.
(zie Spreuken, blz. 334)
„Er zijn nog veel meer voorbeelden zoals deze (over zegeningen), en de zegeningen van God zijn talrijk. De dorpsbewoners kennen de meeste ervan. Maar denk niet dat ik dit uit opscheppen zeg, ik voelde me misschien gedwongen het te doen.“
„En denk niet dat dit een middel is om mij te beïnvloeden. Deze zegeningen komen van degenen die bij mij komen.“
aan mijn ware vrienden
is een gunst of
in dienst van de Koran
is een geschenk of
de zegeningen van de economie
een voordeel is, of
‚Ya Rahîm, Ya Rahîm‘ is de zegening voor de vier katten die bij me zijn en die ik voer geef.
dat als zegeningen komt, en ik daarvan profiteer. Ja.
Als je goed naar hun treurige gemompel luistert, zul je horen dat ze ‚Ya Rahim, Ya Rahim‘ aan het herhalen zijn.”
(zie Mektubat, blz. 67)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
