Beste broeder,
Allereerst moet men geloven dat het, met de middelen die God de mens heeft gegeven, zoals het verstand, en met de openbaringen die deze middelen versterken, mogelijk is om de ware aard van Gods bestaan en eenheid te begrijpen. Het feit dat miljarden mensen in de geschiedenis van de mensheid in God hebben geloofd, is een bewijs van deze waarheid.
Zelfs in dit materialistische tijdperk is het feit dat miljarden mensen, gebonden aan hemelse religies, in God geloven, een bewijs van de uiterst rechtvaardige aard van de menselijke proef. Zelfs mensen die niet tot de categorie van hemelse religies behoren, geloven op de een of andere manier in het bestaan van een oneindige kracht, of ze nu een valse god aanbidden, wat een onweerlegbaar bewijs is dat de menselijke natuur is gevormd met het deeg van geloof in God.
De mensen
Het is duidelijk dat het een intelligent, denkend wezen is met een vrije wil.
Het feit dat een wezen dat over deze eigenschappen beschikt, onderworpen is aan een test, wijst erop dat deze eigenschappen als testmateriaal zijn gegeven. Het is onmiskenbaar dat de mens, die in staat is om winst en verlies, goed en kwaad, architect en architectuur, kunstenaar en kunst, gebouw en bouwer, schrijver en werk gemakkelijk van elkaar te onderscheiden, de capaciteit bezit om te denken aan een meester van dit universumpaleis, een schrijver van het boek van het universum, een kunstenaar van de kunst van het bestaan. Daarom is het zo dat…
Imam Maturidi
„Zelfs als er geen profeten waren gezonden, zouden mensen de plicht hebben om de aanwezigheid van God te kennen met hun verstand.“
Hij heeft gezegd. Terwijl de menselijke natuur, het geweten en vele andere menselijke mechanismen, zoals gevoelens van zwakte-armoede, angst-liefde, naast het verstand, een venster naar God zijn, heeft God zich niet tevreden gesteld met deze aangeboren leidraad, maar heeft Hij ook profeten en boeken, die Hij met wonderen heeft uitgerust, als aparte leidraad gestuurd.
Ondanks al deze feiten, is het onmiskenbaar een valstrik van de duivel om ons te confronteren met zaken waarvan we de aard niet kennen, zoals vergelijkingen met de duivel, of gesloten deuren waarvoor we de sleutel niet hebben.
In plaats van met ons kleine verstand te proberen alle geheimen van het examen te ontrafelen, zouden we ons niet beter kunnen concentreren op onze eigen zaken?
Dus, als we onze eigen capaciteit tot begrip en vrije wil in overweging nemen, is het dan niet gemakkelijker om te proberen te begrijpen dat God een rechtvaardige schepper is die nooit onrechtvaardig zou handelen, en om te proberen te begrijpen dat de huidige beproeving rechtvaardig is?
Waarom zou God deze beproeving hebben ingesteld als Zijn doel niet was om degenen die hun verstand gebruiken van degenen die dat niet doen te onderscheiden, om degenen die naar hun geweten luisteren van degenen die dat niet doen te scheiden, om de goeden van de slechten te onderscheiden? Waarom zou Hij een rechtvaardige beproeving hebben ingesteld om de hardwerkende, kwalitatief hoogwaardige mensen te belonen en de kwalitatief inferieure, onsuccesvolle, luie mensen te straffen? Wie zou zich kunnen verzetten tegen de stelling dat Hij alle mensen rechtstreeks naar de hel zou sturen zonder enige beproeving?
Volgens Ibn Hajar behoort de duivel tot degenen die voor altijd verloren zijn gegaan vanwege vijf dingen:
1. Omdat hij zijn zonde niet erkende,
2. Omdat hij geen spijt heeft,
3. Omdat hij zijn eigen ego, dat hem tot rebellie aanzette, niet veroordeelde,
4. Omdat hij geen berouw toonde,
5. Omdat hij de hoop op de goddelijke genade had verloren.” (Ibn Hajar, Münebbihat, 73)
Daarom moet een gelovige zijn zonden erkennen, berouw tonen over zijn fouten en zonden, zichzelf ter verantwoording roepen en berispen, vaak berouw tonen en nooit de hoop op Gods genade verliezen.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
