Beste broeder,
– God heeft ons de begeerte en de wil gegeven, en daarmee stelt Hij ons op de proef. Naast de slechte verlangens van het onbeheerde verlangen, zijn er ook goede verlangens. De rede heeft het vermogen om te bepalen welk van deze twee verlangens goed en welk kwaad is.
Op dit kruispunt van keuzes, dat inherent is aan de proef, zal de mens met zijn vrije wil een kant kiezen. Daarmee zal hij de proef verliezen of winnen.
Natuurlijk zijn alle geboden en verboden van God binnen het bereik van de mens, ze kunnen worden nageleefd of vermeden.
– Die uitspraak is noch een aya (vers uit de Koran), noch een hadith (overlevering van de Profeet). Het is een uitspraak die onder de bevolking circuleert.
De betekenis van deze uitspraak is echter niet letterlijk, maar figuurlijk. Het beschrijft dus niet de werkelijkheid. Integendeel, het gebrek aan eerlijke verdeling, het feit dat de rijken de armen niet helpen, is een kwaad dat gelijk staat aan het aanbrengen van de ondergang.
Bovendien leidt het feit dat de rijken de armen niet te hulp schieten tot een morele apocalyps in de menselijke gemeenschap. Dit betekent dat er materiële en morele apocalypsen plaatsvinden tussen rijken en armen, arbeiders en bazen, enzovoort.
De volgende uitspraken van Bediüzzaman Hazretleri werpen licht op dit onderwerp:
„Ik kan wel eten hebben, maar als iemand anders doodgaat van honger, wat maakt het me dan uit?“
„Jij werkt, ik eet.“
„…De eerste term heeft de bovenlaag van de bevolking tot onderdrukking, immoraliteit en meedogenloosheid aangezet. De tweede term heeft de gewone bevolking tot haat, afgunst en strijd aangezet en het menselijke welzijn gedurende enkele eeuwen ontnomen; in deze eeuw leidde de strijd tussen arbeid en kapitaal tot de grote Europese gebeurtenissen die iedereen kent. De beschaving, met al haar goede werken, morele scholen en strenge discipline en orde, heeft deze twee lagen van de bevolking niet tot verzoening kunnen brengen, en de twee vreselijke wonden van het menselijk leven niet kunnen genezen (de Franse revolutie en de uitbarstingen van de Eerste en Tweede Wereldoorlog zijn het gevolg van deze twee termen; de een eet, de ander kijkt toe). De Koran geneest en behandelt de basis van de eerste term met de verplichting van zakaat. Hij geneest en behandelt de basis van de tweede term met het verbod op riba. Ja, de Koranische verzen staan aan de poort van de wereld en zeggen: riba is verboden. Hij beveelt de mensen: „Sluit de banken om de deur van de strijd te sluiten“. Hij beveelt zijn volgelingen: „Ga er niet in“.
Er zijn duizenden soorten beproevingen, armoede en rijkdom zijn daar twee voorbeelden van, en belangrijke bovendien. Laten we niet vergeten dat God, met Zijn oneindige kennis, rechtvaardigheid en wijsheid, geen zinloze dingen doet en geen onrechtvaardige beproevingen oplegt. Maar om niet te verwaand te worden door rijkdom, is geduld nodig. Ook geduld is nodig bij het geven aan de armen van wat men verdiend heeft.
Het blijkt dus dat rijkdom, naast armoede, een belangrijke bron van ellende kan zijn. Er zijn veel rijken die dat zeggen. Het blijkt dus dat geen enkel fortuin te meten is met gezondheid en leven.
Want het is Gods belofte dat er genoeg is om te overleven. Niemand kan beweren dat elke rijke gelukkiger is dan elke arme. Het is dus noch religieus, noch rationeel om te beweren dat een van deze beproevingen onrechtvaardig is.
Velen zullen door de beproeving van armoede naar de hemel gaan, en velen rijken zullen naar de hel gaan. Wij vluchten bij Allah voor armoede die tot ongeloof en dwaling leidt, en voor rijkdom die tot tirannie en ondankbaarheid leidt.
Maar het scheppen van het kwaad is niet kwaad. Want:
Als iets kwaadaardigs door mensen is gedaan en God het heeft geschapen, dan is de verantwoordelijkheid bij de mens.
Het kwaad is verspreid om de waarde van het goede beter te laten inzien. Want volgens de regel is ziekte nodig om gezondheid te waarderen, armoede om rijkdom met dankbaarheid te ontvangen, en onrust en conflicten om de smaak van vrede en rust te begrijpen.
Een kwaad dat helpt om een goed te begrijpen, is indirect ook een goed.
Aangezien de wereld een proefvlak is, is het verkeerd om overal alleen maar goede dingen te verwachten. Want een proef zonder verlies is geen proef.
Daarom is het bestaan van het kwaad, net als het bestaan van het goede, een noodzaak voor de proef. Want net zoals de hemel het gevolg is van het goede, is de hel het gevolg van het kwaad.
Bovendien weten wij niet eens wat goed en wat kwaad is.
In de vertaling van de betreffende Koranvers wordt deze waarheid benadrukt.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
