– Ik hoorde in een gesprek dat „we na onze dood door iemand worden begroet, afhankelijk van de mate van ons geloof“.
– Zijn er verzen of hadiths over dit onderwerp?
Beste broeder,
Ja,
De geesten die bij de dood uit hun lichamen vertrekken en naar de berzakh-wereld gaan, worden ontvangen door engelen en de bewoners van de graven die daar eerder zijn gekomen.
Er zijn overleveringen die melden dat de ziel van de gelovige, die na zijn dood naar de hemel wordt verheven, wordt begroet door degenen die de genade van God hebben ontvangen, en dat zij zullen vragen naar het nieuws uit de wereld en de mensen in de wereld:
“Wanneer het moment van de dood van de gelovige aanbreekt, komen de engelen van de genade in witte zijden gewaden en zeggen ze tot de ziel van de gelovige:
‚Ga naar de barmhartigheid en de genade van jouw Heer, die tevreden met jou is en niet boos op jou is, en die jou niet veracht.‘
zeggen ze. En de ziel van die gelovige verlaat zijn lichaam met de geur van de mooiste moschus.“„Dan dragen de engelen de ziel van de ene naar de andere hand, totdat ze haar tot aan de poort van de hemel brengen, en
Ze brengen de geesten van de gelovigen bij elkaar.
De zielen van de gelovigen verheugen zich in het gezelschap van de komende gelovige meer dan iemand die een geliefde die ver weg is, weer terugziet, en zij verwelkomen hem op die manier.
‚Hoe is het met zo-en-zo?‘
vragen ze.
Een deel ervan is:
‚Laat hem maar, hij was helemaal weg van de wereldse genoegens.‘
zeggen ze. Die nieuwkomende ziel:
‚Is die persoon dan niet gestorven en bij jullie gekomen?‘
zeggen. Zij ook
‚Hij is naar de hel gebracht, waar zijn moeder (toevluchtsoord) is.‘
, zeggen ze.„Wanneer de dood de ongelovige naderd, komen de engelen van de straf tot hem en brengen een dikke kledij van haar aan hem en zeggen:
‚Kom dan maar, ga de straf van je Heer tegemoet, nu Hij boos op je is.‘
De ziel van de ongelovige stijgt op als de meest vreselijke stinkende lucht. De engelen brengen hem naar de poort van zijn bestemming en zeggen:
‚Wat stinkt het hier erg.‘
zeggen ze en brengen de zielen van de ongelovigen daarheen.”
(Nesai, Cenaiz, 9)
„Wanneer de ziel van de gelovige eruit gaat,
Twee engelen komen hem tegemoet, nemen hem mee en brengen hem naar de hemel.
En de inwoners van de hemel:
‚Een lieflijke en mooie ziel is van de aarde gekomen. Moge God jou en het lichaam dat je tijdens je leven hebt gevormd, genade schenken.‘
,
zeggen ze. Daarna wordt hij naar zijn Heer, de Eeuwige en Eerwaardige, gebracht. Dan,
‚Breng dit tot het einde van de bestemming (dat wil zeggen, tot Sidratü’l-Münteha).‘
, graag gedaan.“„Wat de ongelovige betreft, wanneer zijn ziel hem verlaat, dan zullen de bewoners van de hemel zeggen:
‚Een stinkende, verdorven geest is uit de hel op aarde gekomen.‘
, zeggen ze.
‚Breng hem naar het einde van het leven (dat wil zeggen, naar Siccîn).‘
, wordt gezegd.”Nadat de Profeet Mohammed deze verklaring had gedaan, bracht hij de dunne sluier die hij droeg naar zijn neus en sloot deze af.
(Muislim, Paradijs, 75)
Sa’id ibn al-Musayyab, een van de Tabi’un.
„Wanneer een man sterft, wordt zijn (al overleden) kind hem tegemoetgetreden alsof hij van een reis terugkeert.“
heeft hij gezegd.
(Ibn Qayyim al-Jawziyya, ar-Ruh, Beyrouth, 1975, blz. 19)
Er zijn ook andere hadiths en verklaringen over dit onderwerp.
(zie Suyûtî, Kabir Alemi, Kahraman Yayınları, 165-170)
Anderzijds,
„De hemel en de aarde hebben niet over hen geweend…“
(Duhan, 44/29)
Volgens de betekenis van de betreffende aya, betreuren de hemel en de aarde, die met de mens verbonden zijn, het sterven van degenen die de afwijking volgen niet, maar zijn er juist blij mee.
Volgens de allegorische betekenis van de aya, met het sterven van degenen die de ware religie volgen.
De hemel en de aarde huilen om hun dood, ze willen hun afscheid niet.
Volgens deze opvatting, als een mens de Koran en de geliefde van God, de profeet Mohammed, volgt, dan zullen de hemelen, de aarde en alle schepselen
-naar ieders niveau-
Ze rouwen om zijn dood en treuren geestelijk.
Aangezien,
Een afscheid uit deze wereld voor degenen die door de dood uit de wereld zijn vertrokken.
is het geval. Deze aya beschrijft dus zijn intrede in het graf met een hemelse rouw en een majestueuze begrafenis.
wijst erop dat er in de eeuwigheid een mooie ontvangst zal zijn, afhankelijk van de rang van elke gelovige.
doet hij/zij dat.
(zie Nursi, De Dertiende Verlichting, Het Twaalfde Teken)
De dood is niet het einde.
Het is de poort naar een mooier rijk. Net zoals een zaadje dat onder de grond gaat, ogenschijnlijk sterft, verrot en verdwijnt. Maar in werkelijkheid maakt het een overgang naar een mooier leven. Het zaadje gaat van het zaadstadium naar het boomstadium.
Net zoals dit, lijkt een overleden persoon in de grond te verdwijnen en te vergaan, maar in werkelijkheid bereikt hij een nog betere vorm van leven in de berzah en de wereld van het graf.
Mensen die uit het rijk der geesten in de baarmoeder komen, worden daar geboren. Ze ontmoeten en spreken elkaar daar. Net zoals dat hier gebeurt,
Ze worden door de dood in het hiernamaals geboren en dwalen daar rond.
Zoals wij hier afscheid nemen van degenen die naar de andere kant gaan, zo zijn er aan de andere kant van het graf ook mensen die degenen die hier vandaan komen, begroeten.
Moge het zo zijn dat wij daar, in de eerste plaats door onze Profeet (vrede zij met hem), en al onze dierbaren, worden begroet.
De voorwaarde hiervoor is geloof in God, gehoorzaamheid aan Hem en Zijn Profeet, en sterven in geloof.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
