– Als iedereen zich gedraagt naar zijn eigen innerlijke essentie, en die innerlijke essentie is rechtstreeks door God geschapen en aan de mensen gegeven, worden onze daden dan niet gevormd door die essentie?
– Voorbeeld 1: Isra 84, Beydavi-commentaar: Iedereen handelt volgens de eigenschappen van zijn ziel en het temperament van zijn lichaam.
– Voorbeeld 2: Isra 84, uitleg van Fakhr al-Din al-Razi: Geleerden zijn het oneens over de vraag of menselijke zielen in hun essentie verschillen. Sommigen zeggen: „Ze verschillen in hun essentie. De verschillen in hun daden en toestand zijn te wijten aan verschillen in hun essentie en aard.“ Anderen zeggen: „Ze zijn gelijk in hun essentie. De verschillen in hun daden zijn te wijten aan verschillen in hun temperament en gewoontes.“ Ik denk dat de eerste mening de voorkeur verdient. De Koran bevestigt dit ook. Want de Heer heeft in voorgaande verzen verklaard dat de Koran voor sommigen genezing en genade is, en voor anderen teleurstelling, vernedering en verachting. Daarna volgt de zin: „Zeg: ‚Ieder handelt naar zijn eigen karakter.'“ Dit betekent: „Wat past bij de zuivere zielen, is dat door de Koran de tekenen van verstand en volmaaktheid in hen verschijnen. Wat past bij de onzuivere zielen, is dat door de Koran de tekenen van vernedering, verachting en dwaasheid in hen verschijnen. Zoals de zon het zout hard maakt en droogt, en de olie smelt; de was van de wasvrouw maakt de kleren wit, maar verduistert ook het gezicht.“ Deze uitspraak is alleen compleet als zielen en geesten in hun essentie verschillen, sommigen verlicht en zuiver, waaruit door de Koran licht op licht voortkomt; en sommigen onzuiver en duister, waaruit door de Koran dwaasheid op dwaasheid en straf op straf voortkomt.
Beste broeder,
Niemand en niets wordt als zondaar geschapen, maar zoals in de hadith staat, wordt iedereen in de staat van de Islamitische Fıtrat, dat wil zeggen, puur en onbevlekt, geschapen.
Het feit dat kinderen die overlijden voordat ze volwassen zijn, naar de hemel gaan, toont aan dat:
De ziel wordt zuiver geschapen.
Maar mensen en geesten kunnen hun ziel met hun vrije wil tot as verbranden. En dan gedragen ze zich dienovereenkomstig. Van as wordt geen diamant verwacht.
Desalniettemin,
Het is altijd mogelijk om van ongeloof tot geloof te gaan, van rebellie tot gehoorzaamheid, de deur van berouw staat open tot de dood.
De vertaling van het betreffende vers luidt als volgt:
“Zeg:
‚Iedereen doet de dingen op zijn eigen manier, afhankelijk van zijn temperament en karakter.‘
Uw Heer weet heel goed wie de juiste weg volgt.”
(Isra, 17/84)
In deze vertaling
„temperament en karakter“
vertaald als
„kleine graffititekst“
Er zijn verschillende interpretaties van het woord gegeven:
a)
Iemands temperament, karakter en aanleg.
b)
De weg die iemand kiest.
c)
De bedoeling, het doel van iemand.
d)
Iedereen heeft zijn eigen manier van doen.
e)
De religie en stroming (overtuiging en mening) van een persoon.
f)
De principes en methoden die iemand volgt.
(zie Maturidi, Razi, Kurtubi, Ibn Kathir, de uitleg van het betreffende vers).
Volgens de voorkeur van Maturidi, zijn al deze verschillende betekenissen
„op elkaar lijken, gelijkenis“
Ze komen overeen in hun gemeenschappelijke noemer. Want de vorm van iets betekent dat het op iets anders lijkt.
De gelijkenis van een persoon is dus het aannemen van een levenspad dat past bij zijn of haar natuur. Want God kent met Zijn eeuwige kennis wie…
(uit vrije wil)
Hij/zij weet welke weg hij/zij moet inslaan.
(Maturidi, agy)
De uitspraken van Razi in de vraag komen overeen met de uitspraken in zijn commentaar op de betreffende Koranvers.
De samenvatting is als volgt: vóór deze aya
(Isra, 17/62)
„De Koran is voor sommigen genezing en genade, maar voor anderen een bron van verdriet, leed en schade.“
Zoals uitgedrukt. Om deze twee situaties te laten ontstaan, moet het innerlijke van sommigen die de Koran ontvangen, rein zijn, terwijl het innerlijke van anderen vervuild is.
(zie Razi, betreffende plaats)
Hier kan men stellen dat Imam Maturidi het met Razi eens is:
„God weet met Zijn eeuwige kennis wie“
(uit vrije wil)
weet hij welke weg hij moet inslaan.”
Of islamitische geleerden het nu hardop zeggen of niet, de waarheid die hun standpunten weerspiegelt en ook in overeenstemming is met de geest van de islam, moet wel zijn:
a)
Om de eerlijkheid van het examen te garanderen, moeten de deelnemers over evenwaardig examensmateriaal beschikken.
Dienovereenkomstig;
b)
De zielen, die de bron zijn van het werkelijke materiaal van de proef.
„in verband met de essentie van het examen“
Het is essentieel dat ze op deze punten gelijkwaardig zijn. Anders
„een persoon met een basisschool diploma en een persoon met een universitaire diploma“
Het is een grote onrechtvaardigheid om iedereen dezelfde vragen te stellen, en het is nog onrechtvaardiger om dezelfde vraag te stellen aan twee verschillende geesten, waarvan de ene zich op het niveau van de basisschool bevindt en de andere op het niveau van de universiteit.
Dus:
c)
Elke ziel is uitgerust met de middelen om de fundamentele vragen van het examen te beantwoorden.
Hoewel het bezitten van dezelfde basisvaardigheden een absolute voorwaarde voor rechtvaardigheid is, is er geen bezwaar tegen een onderscheid te maken, zolang het niet ten koste gaat van de eerlijkheid. Het feit dat de ene persoon slimmer of intelligenter is dan de ander, is hier geen onrechtvaardigheid. Iedereen beschikt over de benodigde middelen voor de test.
Dus:
d)
Het verschil tussen de zielen zit niet in de middelen die ze hebben om zich voor te bereiden op de beproeving. Integendeel, dat God sommigen genade en gunst schenkt, is geen onrecht jegens wie dan ook, en dat gebeurt juist *naast* de beproeving.
Kortom:
e)
In de aya
„op een manier“
Het woord is een metafoor die past bij de capaciteiten, aanleg, gewoontes en het karakter van de eigenaar.
Deze uitspraak is een waarschuwing voor de ongelovigen en een belofte voor de gelovigen.
Het is zeer betekenisvol dat Abu Bakr as-Siddiq het volgende heeft gezegd:
„Ik heb de Koran van begin tot eind gelezen,“
‚Iedereen/elk wezen handelt volgens zijn eigen aard/karakter en temperament.‘
Ik heb geen hoopvoller vers gezien dan dit. Want de mens kan zondigen, maar het is Allah die vergeeft.
(zie Kurtubi, betreffende plaats)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
