Beste broeder,
De boodschap,
Een opdracht van God,
voogdij
is een verheffing bij God.
Met andere woorden, God heeft sommige mensen als boodschappers naar de mensheid gestuurd. Dit is een opdracht.
„God weet het best wie Hij met de boodschap zal belasten.“
(Al-An’am, 6/124)
Volgens de betekenis van de aya wordt degene die er geschikt voor is, met de taak belast. De eerste mens, Adam, is tegelijkertijd de eerste profeet.
„Voor elke gemeenschap is er een boodschapper.“
(Jonas, 10/47)
Zoals de koranvers aangeeft, is er naar elke gemeenschap een profeet gestuurd. Mohammed (vrede zij met hem) is de laatste profeet.
(Al-Ahzab, 33/40),
zijn boodschap is universeel en richt zich tot de hele mensheid.
De boodschap,
Het profetische pad is met onze Profeet ten einde gekomen. Maar de heiligenkringen blijven bestaan. Profetie en heiligenkringen zijn als twee zeeën die elkaar niet vermengen. Geen enkele heilige kan het niveau van een profeet bereiken.
Voogdij,
Het is een bewijs van de boodschap. De geloofszegels die de boodschap verkondigt, worden door de vriendschap (velayet) in een soort hartelijke contemplatie en geestelijk genot in de mate van zekerheid (ayn al-yaqin) gezien en bevestigd.(1)
De profeten ontvangen wonderen, de heiligen ontvangen wonderdadige daden.
Keraamat zijn buitengewone gebeurtenissen die zich voordoen bij de heilige dienaren van God. Bijvoorbeeld, weten wat er in de harten omgaat,
verlopen tijd
en
ruimtetijdreizen
zoals.
Voor het verkrijgen van de voogdij is het niet per se nodig om wonderen te verrichten.
Het feit dat keramat (wonderen) bij de Sahaba (gezellen van de Profeet), die een hogere rangorde bezaten dan alle heiligen, niet vaak voorkwamen, bewijst dit. In boeken over het tijdperk van de Sahaba worden slechts drie tot vijf keramat genoemd. De bekendste hiervan is een keramat die plaatsvond tijdens het kalifaat van Omar in Medina, tijdens een preek…
„O Sariye! Naar de berg, naar de berg!“
door te roepen: „Sariye, Sariye!“. Sariye was de bevelhebber van Hz. Ömer. Hij vocht op dat moment tegen de Zoroastrische religie in Iran. Hij hoorde de stem van Hz. Ömer, zette zijn leger tegen de berg en won de strijd.(2)
Belangrijker dan de wonderen is de richting.
„Wees zo rechtvaardig als je bevolen is!“
(Hud, 11/112)
de aya beveelt de rechte weg. Het doel van de Tariqat moet niet de keramet zijn, maar de rechte weg. Want,
„Deze wereld is een plek van wijsheid, een plek van dienstbaarheid. Het is geen plek van loon en beloning.“
(3)
De heiligen van God zijn in elk tijdperk bestaan en zullen tot het einde der tijden blijven bestaan.
Ouder,
Degene die men herinnert wanneer men hem ziet, is Allah.
(4) Zulke mensen,
„Wees gerust! De vrienden van Allah hebben niets te vrezen en zullen niet verdrietig zijn.“
Zij zijn degenen die de zegeningen van de Koranvers (Yunus, 10/62) ontvangen. Hun innerlijke wereld is vrij van onrust. Zij hebben vrede en rust gevonden. De innerlijke lichtgevendheid straalt ook naar buiten af. Het zien van hen brengt de mens rust en herinnert aan heilige dingen.
Ouders
Zij zijn een middel om genade te verkrijgen en rampen af te wenden.
Ze bezitten een spirituele aantrekkingskracht. Net als officieren in het leger hebben zij rangen. Omdat ze bij God aanvaard zijn, worden degenen die hen vijandig gezind zijn, getroffen door hemelse rampen.
Bronnen:
1. Nursî, Mektubat, blz. 444.
2. Jalaluddin Suyuti, Tarihul Hulefa, blz. 117, Sadeddin Taftezani, Şerhul Akaid, blz. 78-79.
3. Nursî, Mektubat, blz. 451.
4. Ibn Mace, Zühd, 4.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
