Beste broeder,
Het is essentieel om een gezamenlijke strijd te voeren tegen terroristische daden waarvan de doelstellingen lijken te zijn: het land verdeeld, het uitlokken van een burgeroorlog, het verzwakken en ontmoedigen van het volk, en het onder de voet lopen van de regering… Daarom heeft elk individu dat in dit land woont en geen verrader is, een rol te spelen in deze strijd:
1.
We zullen allemaal voorzichtig zijn, geen paniekzaaien, en wanneer we een verdachte persoon of situatie in onze omgeving zien, zullen we de betreffende autoriteiten onmiddellijk op de hoogte stellen.
2.
Hoe schadelijk en pijnlijk de gebeurtenissen ook zijn.
„huilen, branden, medelijden hebben“
is er, maar
„Wat moeten we doen, de ramp staat voor de deur, het is het einde van de wereld“
Er is geen ruimte voor zulke gevoelens en gedachten, geen ruimte voor ontmoediging, zwakte, angst en wanhoop!
3.
Hoe ontstaat een burgeroorlog of hoe wordt de bevolking tegen elkaar uitgespeeld om chaos te veroorzaken? In de samenleving bestaan er wonde die genezen zijn, spanningen en gevoelige punten, en groepen die, goed of slecht, in vrede samenleven. Men verspreidt geruchten, onderneemt acties om deze groepen tegen elkaar op te zetten, en maakt gebruik van personen binnen de groepen die naïef, makkelijk te manipuleren en te beïnvloeden zijn. Indien nodig, worden verraders of inlichtingendienstagenten ingezet, waarna de conflicten en acties tussen de groepen beginnen. We hebben dit vele malen meegemaakt, de schade gezien en de pijn gevoeld. Een verstandig persoon steekt zijn hand niet twee keer in een wespennest of een slangengat. We moeten hierin waakzaam en voorzichtig zijn. Als er mensen onder ons zijn wier emoties de overhand hebben op hun verstand, en die zich laten opstoken tot negatieve woorden en daden tegen een andere groep, dan is het onze plicht om hen te stoppen.
Op de lange termijn moeten we via onderwijs de volgende boodschap in de hoofden en harten van onze mensen binnengraven:
„We hebben geen ander land, en dit land heeft nooit toebehoord aan, en kan ook nooit toebehoren aan, slechts één groep; we hebben geen andere keus dan, ondanks onze verschillen, samen te leven als burgers van dit land binnen een kader van gelijke mensenrechten, en met hart en ziel te werken en in solidariteit te staan om wat iedereen ten goede komt te bereiken en wat iedereen schaadt te verwerpen.“
4.
Er is geen plaats voor persoonlijke wraak en het straffen van onschuldigen.
In de islamitische rechtspraak en in seculiere rechtssystemen
„het persoonlijke karakter van de misdaad en de straf“
Er is een principe: wie de misdaad begaf, is schuldig en draagt de straf. In primitieve gemeenschappen en vroeger in het Oosten en de regio van de Zwarte Zee bestond de praktijk van wraak, die dit principe schendde. Als iemand uit een familie of stam het slachtoffer was van moord, werd willekeurig iemand uit de familie en stam van de dader gedood, en werd dat beschouwd als wraak. De islam verbiedt deze praktijk categorisch. Laten we dit eens vanuit het perspectief van groepen bekijken:
Een Aleviet, een Turk, een Koerd…
Als iemand een misdaad pleegt tegen een persoon of groep uit een bepaalde achtergrond, is het onrechtvaardig om de hele groep als schuldig te beschouwen en wraak te nemen door hen te schaden. Dat is in strijd met religie, recht en rechtvaardigheid. Dat is precies wat terrorisme wil; een specifieke actie.
(dit kan ook een terroristische daad zijn)
dat het aan een groep wordt toegeschreven en andere groepen in actie komen om wraak te nemen, dat er incidenten uitbreken die lijken op de incidenten in Çorum en Maraş, en dat de terrorisme-organisaties en degenen die de touwtjes in handen hebben hun doelen bereiken! Een dergelijk resultaat helpen bereiken is geen strijd tegen terrorisme, maar eerder het verlenen van hulp en steun aan terrorisme.
We beleven moeilijke tijden, terroristische aanslagen doen ons pijn, er is sprake van provocaties, aanzetten tot geweld en verraad, en in deze situatie is het de plicht van dit edele volk om…
slim, verstandig, geduldig, wijs
Handelen betekent vasthouden aan recht, wet en gerechtigheid.
Het is ook onderdeel van de strijd om te beseffen en niet te vergeten dat deze tijden zullen voorbijgaan, dat het volk dat duizend jaar lang in deze landen heerst, weer zal heersen, en dat glorieuze dagen zullen terugkeren als het pad van verstand en wijsheid wordt gevolgd.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
