Beste broeder,
De wettelijke bepalingen van de islam;
Het is onderverdeeld in vier delen: geloof, aanbidding, gedrag en moraal.
In de uitspraken die betrekking hebben op de geloofsregels is geen ruimte voor interpretatie. Deze uitspraken zijn immers vastgelegd in duidelijke verzen uit de Koran en de Sunna, en worden ook bevestigd door rationele argumenten. Ze zijn onbetwistbaar. Het gaat hier niet om vermoedens, maar om zekerheid en vaststaande feiten. Ze kunnen niet worden vermeerderd, verminderd of gewijzigd.
Wat betreft de regels die betrekking hebben op de religieuze praktijk,
Deze zijn vastgelegd in de Koran en de hadiths en kunnen niet worden gewijzigd. Men moet er onvoorwaardelijk in geloven en ze aanvaarden zoals ze zijn. Het is duidelijk dat in dergelijke bepalingen geen ruimte is voor ijtihad (eigen interpretatie). Want gebeden, vasten, zakaat (religieuze belasting), hadj (pelgrimstocht) en dergelijke vormen van aanbidding zijn door God met absolute duidelijkheid vastgelegd en voltooid door de Sunna (de overleveringen van de Profeet). Over deze zaken kan geen ijtihad worden toegepast. Bijvoorbeeld: er is geen ruimte voor ijtihad met betrekking tot de fundamenten van het gebed, het aantal reekaten, of de tijden. Evenzo veranderen de absolute verboden zoals shirk (polytheïsme), moord, overspel, haram (verboden dingen) en alcohol niet met de tijd. Ijtihad toepassen op deze zaken, of hun aard veranderen, is absoluut onacceptabel. Een dergelijke stoutmoedigheid is, tenzij het het gevolg is van onwetendheid, een aanslag op het heilige.
In een kwestie waarover duidelijke verzen en hadiths bestaan die geen ruimte voor interpretatie laten, geeft de religie geen toestemming voor de interpretaties van de geleerden. Interpretaties die in strijd zijn met dergelijke duidelijke teksten worden niet geaccepteerd.
Net zoals er geen ruimte is voor interpretatie (ijtihad) in de vaststaande regels van de Koran en Hadith, zoals het verrichten van gebeden, vasten en het geven van zakaat, is er ook geen ruimte voor interpretatie in regels die vaststaan door de gezamenlijke beslissing van religieuze geleerden. Deze regels vormen negentig procent van de sharia-regels. De secundaire regels die onderworpen zijn aan analogie (qiyas) en interpretatie (ijtihad) bedragen ongeveer tien procent.
Rechtspraak;
Het kan worden toegepast op zaken die betrekking hebben op aanbidding en transacties, en die betrekking hebben op vermoedelijke en afgeleide kwesties, dat wil zeggen, op gebieden waarover geen definitieve uitspraak bestaat.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
