– Wat moeten we van Timur denken?
– Kunt u mij informatie geven over de religieuze kennis, militaire vaardigheden en rechtvaardigheid van Timur Lenk?
Beste broeder,
Timur was een moslimheerser.
– Volgens de Ahl-i Sunnet-leer, ongeacht hoe groot het is,
Iemand verliest zijn geloof niet door het plegen van een zonde of zonden.
– De positie van iemand in het hiernamaals hangt nauw samen met of hij of zij met geloof in de graf is gegaan. Iemand die niet met geloof in de graf is gegaan, is ongelovig en dus zijn positie in de wereld…
„gelovige“
zijn identiteit biedt hem geen voordeel en deze persoon is veroordeeld om eeuwig in de hel te blijven.
– Zodra iemand met geloof in de grafstomp gaat, is zijn situatie die van een gelovige.
Ongeacht zijn zonden, het is onmogelijk dat hij eeuwig in de hel blijft.
Als God wil, vergeeft Hij die persoon en plaatst hem direct in de hemel. Als Hij wil, laat Hij hem eerst de straf in de hel ondergaan die hij verdient, om hem vervolgens naar de hemel te brengen.
Timur
De situatie van ‚ is ook in dit kader te beoordelen.
– Het is aan ons om
Het is goed over iemand oordelen die in de wereld leeft als gelovige, tenzij we zijn openlijke ongeloof hebben gezien.
We weten niet wat ons lot zal zijn. Ons toevertrouwen aan God, Hem om vergeving vragen, berouw tonen, ons geloof versterken – door het te onderzoeken en goede werken te verrichten – is voor ons als mensen van het grootste belang. Het is veel beter om eerst onszelf te beschouwen en te proberen onze situatie te verbeteren, in plaats van ons op anderen te richten.
Timur,
Hij was een invloedrijke staatsman, een militair tacticus en een expert in strategie.
Timur, bekend als een grote wereldveroveraar, was volgens Clavijo, die hem ontmoette, een bescheiden maar majestueuze heerser met een bontmuts op zijn hoofd. Hij was zeer slim en sluwe. Bovenal wist hij de loyaliteit van nomadische stammen te winnen, een politieke structuur te ontwikkelen die zich aanpaste aan de tijd en de plaats, en grote legers te leiden in veroveringen.
Hij was een invloedrijke staatsman, een militair tacticus en een expert in strategie.
Om vanaf het begin zijn positie te versterken en legitimiteit te verwerven, plaatste hij een marionetten-khan op de troon en bestuurde hij de staat in zijn naam, terwijl hij tegelijkertijd zijn steun aan de afstammelingen van Genghis Khan bleef betuigen door te trouwen met een vrouw uit de afstammelingen van Genghis Khan.
(Saray Melik [Mülk]/Bîbî Hanım)
trouwen
„Kregen“
(de knecht van de herberg)
Hij had het recht om die titel te gebruiken. Timur, die in een islamitische omgeving was opgegroeid, probeerde de oude Turkse en Mongoolse tradities in stand te houden en verwaarloosde daarbij de wet en orde niet.
Timurs kennis van de islam
Volgens Ibn Arabshah gaf hij de voorkeur aan de wet boven de sharia, en daarom werd hij door sommige geleerden beschuldigd van ketterij.
Timur had kennis van de islam verworven, zowel door verhalen te horen van vertellers als door gesprekken met geleerden. Hij liet geleerden discussiëren over de kwesties van soennitische en sjiietische islam, en nam zelf ook deel aan deze discussies.
Timur, die in Khorasan de leider van de sjiieten, de Serbedari, Hâce Ali b. Müeyyed, ontmoette en de soennitische stroming steunde, sjiietische seyyids in Mazandaran bestrafte en in de regio Şam een standpunt inzette dat de aanhangers van Ali steunde, werd door soennieten beschouwd als een fervent sjiiet.
Hij was zo goed geïnstrueerd dat hij, wanneer hij iets wilde doen, verzen uit de Koran kon citeren om zichzelf te rechtvaardigen.
Een gebeurtenis die de historicus Nizameddin-i Şami beschreef, geeft een idee van Timurs denkwereld.
Tijdens een gesprek over de islam met de geleerden die Timur uit Iran en Turan had bijeengeroepen, zei hij dat de geleerden van vroegere tijden de heersers hadden geleid en de nodige waarschuwingen hadden gegeven, maar dat zij deze niet hadden opgevolgd. De geleerden antwoordden daarop dat hij door zijn daden een voorbeeld voor iedereen was en dat de mensen geen advies van hen nodig hadden.
Het is begrijpelijk dat historici uit de tijd van zijn zoon Shah Rukh, toen de sharia de wet overtrof, de neiging hadden om Timur als religieuzer voor te stellen dan hij in werkelijkheid was…
Hoewel hij af en toe een houding aannam alsof hij een aanhanger van Ali was, is er geen enkel bewijs dat hij trouw was aan het twaalf-imamen-sjiïsme. Op zijn munten staan de namen van de vier kalifen, en onder zijn zonen en kleinzonen zijn er namen als Omar en Abu Bakr te vinden, maar de naam Ali komt nergens voor.
Timur’s campagnes worden bekritiseerd
Timur is vaak bekritiseerd vanwege het feit dat zijn campagnes gericht waren op Turkse en islamitische staten.
Deze activiteiten moeten eigenlijk worden beoordeeld in het licht van het overheidsbegrip van die tijd. Timur, die het idee van wereldheerschappij had, wilde zijn bestuur aan de wereld van die tijd bekendmaken. De historicus Yezdi noemde hem
„De wereld is niet groot genoeg en waardevol genoeg voor twee heersers; zoals er maar één God is, moet er ook maar één sultan zijn.“
hij schrijft het aan hem toe.
Er zijn talloze verhalen in de bronnen uit die tijd te vinden over hoe wreed en hardhandig Timur met degenen omging die zijn heerschappij niet erkenden, en over de grote verwoesting en slachtpartijen die hij in sommige steden aanrichtte, van Isfahan tot Delhi, van Tabriz tot Sivas, en van Astrakhan tot Bagdad. Er zijn zelfs aparte boeken geschreven over zijn wreedheden.
Ondanks alle kritiek is het een onmiskenbaar feit dat Timur een grote rol heeft gespeeld bij de islamisering van de nomaden in Centraal-Azië.
Gedurende zijn heerschappij hield hij alle macht in eigen handen; niemand van de mensen die hij respecteerde, of het nu geleerden of sjajchs waren, bleek enige politieke macht te bezitten. Hij wist nooit zijn ambitie naar macht en verovering te bedaren, leidde zijn veldtochten altijd zelf en hield de heersers en families van verschillende stammen onder controle om te voorkomen dat ze aan kracht zouden winnen. Dit maakte het voor zijn opvolgers na zijn dood moeilijk om te regeren in de gebieden die zij beheersen, bracht zijn erfgenaam in een moeilijke positie en belemmerde de uitvoering van zijn testament.
Timur is een organisatorisch leider.
Het is duidelijk dat Timur een leider was met een sterk organisatorisch vermogen. Dit is te zien in de staatsstructuur en het leger.
Timur, die streefde naar het veroveren van steden in plaats van gebieden waar de steppe-cultuur heerste, verwezenlijkte een actie die niet door de nomaden werd gewaardeerd: hij maakte Samarkand tot hoofdstad en liet er gebouwen bouwen.
Hij liet dorpen stichten in de omgeving van Samarkand, die hij vernoemde naar steden die hij had veroverd, zoals Damascus, Shiraz, Sultaniye en Bagdad, en liet tuinen en boomgaarden aanleggen buiten de stad. De meest indrukwekkende constructies in Samarkand, die Timur zelf zorgde voor de bouw ervan, zijn…
De moskee van Bîbî Hanım
De moskee in Samarkand, die bekend staat als de
Het Blauwe Paleis
en werd vooral gebruikt om de staatskas te bewaren. Ook het mausoleum waar hij en enkele leden van zijn familie begraven liggen,
(Gūr-i Emîr)
Deze is door Timur laten bouwen. Het is een van de belangrijkste werken die hij heeft laten bouwen.
De Khanaka van Ahmed Yesevi
is.
Timur hechtte veel waarde aan landbouw en handel.
Volgens Yezdi was Timur niet tevreden met lege, vruchtbare gebieden binnen zijn rijk. Met dit in gedachten verplaatste hij vele stammen uit veroverde gebieden naar andere locaties, waardoor hij tot dan toe onbewoonde gebieden bevolkte en in vele delen van het land kanalen liet graven, waaronder de Murgab in Khorasan en de Beylekan in Azerbeidzjan. Hij vestigde een groot deel van de 30.000 Kara-Tatar tenten die uit Anatolië waren verplaatst, in de omgeving van Issyk-Kul.
Volgens Clavijo stimuleerde Timur altijd de handel om van zijn hoofdstad de meest perfecte stad ter wereld te maken. Met dit idee in gedachten schreef hij in 1402 in een brief aan de Franse koning dat wederzijdse handel gestimuleerd moest worden en dat handelaren niet gehinderd mochten worden, omdat de wereld door handelaren bloeiend was geworden.
Timur hield een dagboek bij en liet zijn veldtochten vastleggen.
Omdat Timur wenste dat zijn successen werden vastgelegd en zijn persoonlijkheid onsterfelijk zou worden gemaakt.
Tijdens zijn reizen liet hij zijn schrijvers dagboeken bijhouden in het Turks en het Perzisch.
Daarom zijn de Ẓafernāmes van Nizāmeddīn-i Şâmî en Şerefeddin Ali Yezdî de belangrijkste bronnen over zijn leven.
Timur hechtte waarde aan kunstenaars.
Onder de kunstenaars die Timur uit de door hem veroverde landen naar Samarkand had gebracht, bevonden zich ook enkele musici.
Abdüllatîf Damganlı, Mahmud en Cemâleddin Ahmed Hârizmli, die door Ibn Arabşah worden genoemd als zangers uit de Timur-periode, waren Abdülkādir b. Gaybî Meragalı en waren uit het paleis van de Celâyiriden gehaald.
In deze periode worden in de muziek vooral twee namen als meesters genoemd. Een daarvan is
Yusuf uit Andijan,
de ander
Abdelkader van Meraga
is.
De bronnen van de schilderkunst uit het Taimuriden-tijdperk zijn de scholen van Bagdad, Tabriz en Shiraz.
Nadat Timur deze steden had veroverd, nam hij enkele kunstenaars uit die steden mee naar Samarkand, en later werden sommigen van hen door zijn kleinzoon Giyas al-Din Baysunqur in Herat verzameld.
Ibn Arabshah,
als de grootste schilder van de Timur-periode
Abdelhay Hâce van Bagdad
herdenkt.
Bronnen:
Nizameddin-i Şami, Ẓafernâme (uitg. F. Tauer), Praag 1937, I;
Tâcü’s-Selmânî, Geschiedenisboek (vert. İsmail Aka), Ankara 1988, bron;
R.G. de Clavijo, Ambassade bij Tamerlan: 1403-1406 (vert. G. le Strange), Londen 1928, plaats van uitgave;
Hafiz-i Ebru, Zübdetü’t-tevârîh (uitg. Seyyid Kemal Haci Seyyid Cevadi), Teheran 1372 hş., I-II, plaats van uitgave;
Ibn Arabshah, ʿAjaʾib al-maqdur, Caïro 1285; Sharaf al-Din, Ẓafernâme (Abbasi);
Abdurrezzak as-Samarkandi, Matlaʿ-ı Saʿdeyn (uitg. Muhammed Şefi‘), Lahore 1946-49, I-II, plaats van uitgave;
Ghiyath al-Din Ali Yazdi, Saʿâdetnâme yâ Rûznâme-i Ġazavât-ı Hindustân (uitg. Îrec Efşâr), Teheran 1379 hş., plaats.
(zie TDV Islamische encyclopedie, artikel Timur)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
