Beste broeder,
„Vergelijking“
In de woordenboeken betekent het: waardering, gelijkheid, het meten van de ene zaak aan de andere. Dit
„vergelijking“
wordt ook wel genoemd.
De betekenis van de term,
Ze zijn op verschillende manieren beschreven. Ik presenteer hier twee van die beschrijvingen:
Vergelijking:
Het is het vaststellen van een oordeel over een ander, soortgelijk probleem, door uit te gaan van het oordeel over een bepaald juridisch vraagstuk.
Vergelijking;
Het is het oordelen over een gebeurtenis waarvan de religieuze regelgeving niet bekend is, door deze te vergelijken met een andere gebeurtenis waarvan de religieuze regelgeving wel bekend is. Namelijk:
Als een oorzaak die bij de ene gebeurtenis een gevolg teweegbrengt, ook bij de andere gebeurtenis aanwezig is, dan kan voor die tweede gebeurtenis een oordeel worden geveld dat gelijk is aan het oordeel over de eerste gebeurtenis.
Onze boeken over de islamitische jurisprudentie staan vol met uitspraken die zijn vastgesteld door analogie. Laten we ook zeggen dat het toepassen van analogie geen gemakkelijke zaak is, zoals vaak gedacht wordt.
Namelijk:
Indien een uitspraak verschillende onderbouwingen kent, is het aan de religieuze geleerden die gespecialiseerd zijn in dit gebied om te bepalen welke onderbouwing in de fatwa als leidraad moet worden genomen.
De eer van de schepping, onze Profeet (vrede zij met hem),
Toen de Profeet (vrede zij met hem) Muaz ibn Jabal, een van de geleerden en juristen onder de Sahaba, naar Jemen stuurde als rechter, stelden ze hem de volgende vragen om hem te testen:
– Muaz, waarmee ga je oordelen?
– Ik oordeel volgens de Koran, O Boodschapper van Allah.
– En als je Hem daar niet kunt vinden, waarmee zul je dan oordelen?
– Ik oordeel volgens de Sunna van de Profeet.
– En als je het daar ook niet vindt?..
– Dan zal ik zelf, aan de hand van mijn eigen oordeel, een beslissing nemen, o Boodschapper van Allah, zei hij.
De Profeet (vrede zij met hem) was zeer tevreden met de antwoorden van Muaz en
„Ik prijs God, dat Hij de boodschapper van Zijn profeet heeft geslaagd in wat de profeet zou goedkeuren.“
zeiden ze
De Sahaba en de Salaf-i Salihijn pasten in veel zaken qiyas toe. Andere Sahaba en muhadditsen verzetten zich hiertegen niet, ondanks dat ze het zagen. Aldus ontstond een ijma (consensus) over qiyas.
Het is dus met consensus vastgesteld dat analogie een geldig argument is.
Maar
„het punt is“
met
„de te vergelijken kwestie“
Het onderscheid maken tussen beide en de relaties en overeenkomsten tussen hen vaststellen, is geen gemakkelijke taak. Hiervoor zijn vele regels en voorwaarden nodig. Deze voorwaarden worden in de boeken over de methodologie van de jurisprudentie (usul-ü fıkıh) uitvoerig besproken.
Klik hier voor meer informatie:
– VERGELIJKING.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
