Wat is obsessie en wat zijn de oorzaken ervan?

– De duivel fluistert me dingen in als ik alleen thuis ben; hoe kom ik daar vanaf?

– Ik denk tijdens het bidden aan van alles; aan wat ik die dag allemaal heb gedaan… Hoe kunnen we met nederigheid bidden?

Beste broeder,

Als term



gedachten die je niet kunt loslaten;


de zorgen of onmogelijke mogelijkheden die de duivel in het hart van de mens plant.

betekent.

Wespengeweld,

Het woord betekent letterlijk een fluistering, een gezwets, een geheime stem. In die zin verwijst het naar de geheime woorden die zich in het hart herhalen en zich voortdurend herhalen.

„gedachten die je niet kunt loslaten“

en om zo’n woord tegen een ziel te zeggen.

„op het verkeerde been zetten“

wordt gezegd.

Daarom heeft de fluistering van de duivel geen waarheid. In de Koran staat:

„De listen van de duivel zijn zwak.“



De aya wijst op de zwakte van de listen en valstrikken van de duivel en op het feit dat ze geen betekenis hebben in termen van oordeel. Dit punt wordt in de aya als volgt uitgedrukt:

„De gelovigen vechten in de weg van Allah, terwijl de ongelovigen vechten in de weg van de duivel. Dus, o gelovigen, vecht tegen de volgelingen van de duivel. De listen van de duivel zijn immers zwak.“


(An-Nisa, 4/76)

Veel verzen als deze leren ons dat de duivel geen invloed op mensen heeft en dat de fluisteringen die hij in hun oren fluistert, zo zwak zijn als een spinweb.

Hieronder volgen tien praktische manieren om van dwanggedachten af te komen:

1. Waanideeën zijn een teken van sterk geloof…

Voordat we verder gaan, moet degene die last heeft van wazeringen weten dat dit een verschijnsel is dat specifiek is voor gelovigen; de duivel gebruikt wazeringen als wapen om de harten van gelovigen te vernietigen, en daar is zelfs een positief aspect aan, zoals onze Profeet (vrede zij met hem) zei:

„Wanneer iemand last heeft van dwanggedachten, komt dat juist door de kracht van zijn geloof.“

hij heeft een decreet uitgevaardigd.


Een van de Sahaba (gezellen van de Profeet)

„O, Boodschapper van Allah, ik ben geplaagd door dwanggedachten.“

Toen hij dit zei en bij de Profeet (vrede zij met hem) kwam, kreeg hij het volgende antwoord:

„Er is geen reden tot bezorgdheid; het is puur geloof, het is de kracht van het geloof.“

Zoals bekend.

„Een dief betreedt geen leeg huis.“

Het gezegde is beroemd; Imam an-Nawawi zegt hierover het volgende:

„Zou een dief ooit een verlaten, vervallen huis binnengaan? Waar gaat een dief dan wel heen om te stelen? Hij gaat naar grote kelders, naar bewoonde huizen.“

Een gelovige bezit zeer waardevolle schatten; voornamelijk het geloof, maar ook vele andere vormen van aanbidding en goede daden, zoals gebed, dienstbaarheid aan het geloof en de Koran, kennis en oprechtheid. Natuurlijk zal de dief, de satan, die het als eerste doel heeft om deze waardevolle schatten te stelen en de gelovige te schaden, niet aarzelen om aan te vallen met valse geruchten, ongefundeerde angsten en zorgen.

Aangezien de duivel iemand die zonde begaat niet zal proberen te laten stoppen met zonde, zal hij natuurlijk degene die bidt lastigvallen; hij zal met kwade gedachten aanvallen om het geloof te ondermijnen, dat de sterke drijfveer is om te bidden en andere religieuze plichten uit te voeren.

Kortom, omdat wij in geloof en op het rechte pad zijn, voorkomt de wetenschap dat de wens (of dwanggedachte) ons benadert dat wij er bang voor worden en erdoor in paniek raken. Integendeel, het versterkt ons geloof en leidt tot een grotere liefde en ijver in onze religieuze praktijken.

2. De wens is niet van ons hart…

Het hart van een gelovige wordt uiteraard gestoord door wenselijke gedachten; hieruit blijkt dat wenselijke gedachten niet tot het hart behoren. Als wenselijke gedachten tot het hart zouden behoren, zou het hart er geen last van hebben en zich er niet ongerust over voelen.

Net zoals iemand die iets schadelijks en giftigs eet, het meteen wil uitspugen, en als hij het doorslikt, zijn maag het niet accepteert, en als het zich in zijn lichaam verspreidt, allerlei problemen en ziekten zoals vergiftiging ontstaan, zo voelt iemand die last heeft van dwanggedachten zich onbehaaglijk, verdrietig, maakt zich zorgen over zijn geloof en zijn hart begint te kloppen. Al deze reacties zijn een bewijs dat de dwanggedachten niet van hemzelf zijn.

Zolang we de dwanggedachten niet als van onszelf beschouwen, zijn ze onschadelijk; we denken dan dat we er niet verantwoordelijk voor zijn en maken ons er niet druk over. De duivel zal natuurlijk zijn best doen, maar zolang we niet in zijn spel trappen en de dwanggedachten niet als van onszelf beschouwen, doen ze geen kwaad. Wanneer…

„O, mijn hart is gebroken.“

Als we ons laten meeslepen door waanideeën en de speelbal worden van dwanggedachten, dan opent zich de poort van de schade, want de persoon die Hem in zijn hart kent…

„Wat ben ik een vreselijk mens, hoe kan ik in vrede leven met dit verstoorde hart?“

en zo kan hij het gebed opgeven. Dat is immers precies wat de duivel wil.

Kortom, aangezien wenselijke gedachten niet tot ons hart behoren, maar tot de duivel, is het niet de moeite waard om je er zorgen over te maken, ze kunnen je nooit kwaad doen.

3. Het hart van de gelovige is als een paradijselijke tuin…

Het hart van de gelovige is als een paradijselijke tuin, vol met prachtige bloemen;

geloof, aanbidding, oprechtheid, godsvrucht

Ze zijn de mooiste bloemen in die tuin. Is het verstandig om de behoeften van die tuin te verwaarlozen, waardoor ze droog komen te staan en vergaan, alleen maar omdat sommigen gebreken in die bloemen ontdekken en ze bekritiseren?

De duivel probeert de gelovige te verleiden door zijn geloof en aanbidding te bekritiseren, te kleineren en te beweren dat deze aanbidding geen resultaat oplevert.

„Jij bent niet iemand die naar de hemel gaat.“

Het kan zijn dat ze uitspraken doen die lijken op waanzin; hun doel is om iemand weg te lokken van geloof en aanbidding; het is onnodig om je zorgen te maken en aandacht te besteden aan deze duivelse praatjes die niets meer zijn dan leugens.

Geloof is zo majestueus als de berg Ararat, zo waardevol als de Kaaba; de duivel probeert het te verkleinen tot een klein, waardeloos steentje, maar we moeten niet toegeven aan zijn list. Ons hart, de bron van zeldzame bloemen met een paradijselijk aroma, tot een nest van stekels en slangen maken door de influisteringen van de duivel, betekent de duivel in de kaart spelen.

4. Waanideeën zijn niet echt, maar verbeeldingsproducten…

Als iemand iemand in gedachten vermoordt, wordt hij geen moordenaar genoemd, en een man die in zijn droom eet, krijgt geen honger. Waanideeën zijn hetzelfde; ze als werkelijkheid beschouwen leidt tot geestelijk verlies.

Zolang de hartelijke acceptatie van de ingeving, het volgen van de richting van de ingeving, en het daadwerkelijk uitvoeren ervan achterwege blijft, en de ingeving slechts in de verbeelding blijft, is deze onschadelijk. De wil en het bewustzijn komen pas in beeld wanneer een denkbeeldige gedachte de werkelijkheid betreedt, en alleen dan ontstaat er verantwoordelijkheid. Zolang de mens niet de wil heeft om de duivelse beelden die in zijn verbeelding verschijnen, of de valse woorden van de duivel, te verwezenlijken, zijn deze onschadelijk.

5. Wispelturigheid staat de ontwikkeling van geloof en aanbidding niet in de weg…

Hoewel de fluisteringen van de duivel voor de persoon die erdoor wordt gekweld onoverkomelijk lijken, zijn ze in werkelijkheid zwak en onbestendig, als een spinweb; de almachtige God.

„…De listen van de duivel zijn zwak.“


(An-Nisa, 4/76)



zo luidt het bevel.

Niemand raakt in wanhoop omdat er een spinrag op zijn pad verschijnt, niemand raakt in paniek omdat hij de bestemming niet kan bereiken, niemand vergroot het spinrag in zijn ogen en keert terug van zijn pad. De duivel versiert alleen de zonden met zijn fluisteringen, maar hij presenteert goede daden ook als onoverkomelijke moeilijkheden. Maar hij heeft niet de macht om een keten om de nek van de mens te leggen en hem te dwingen om de verkeerde paden te bewandelen, noch de tirannie om hem met wapens te bedreigen en hem te dwingen de aanbidding op te geven. Kortom, zijn macht is zeer zwak. Als we de fluisteringen niet in onze ogen vergroten en niet in paniek raken, dat wil zeggen, als we niet in zijn molen water gieten, dan zijn ze als voorbijgaande, onschadelijke winden en belemmeren ze nooit de voltooiing van ons geloof en onze aanbidding.

6. Wie geen aandacht schenkt aan dwanggedachten, lijdt er niet onder…

De belangrijkste remedie tegen obsessieve gedachten is om ze geen aandacht te schenken; in dat opzicht lijken ze op een ramp. Hoe meer aandacht ze krijgen, hoe groter ze worden; als ze geen aandacht krijgen, verdwijnen ze. Als je ze met grote aandacht bekijkt, worden ze groter; als je ze als onbelangrijk beschouwt, worden ze kleiner.

Wegens zijn aard is een dwanggedachte een zwak en vluchtig spoor, een beeld en lichte reflecties die in de spiegel van de verbeelding verdwijnen. Wat in de geest en verbeelding verschijnt, verlicht de geest en het denken als het uit een goede bron komt; maar als het een dwanggedachte uit een kwaadaardige bron is, dan beïnvloedt het de geest, het denken en het hart niet, laat het geen vuil achter en veroorzaakt het geen schade. Zoals het beeld van een slang die tegenover een spiegel staat die u vasthoudt, geen schade toebrengt, of zoals wanneer u de spiegel tegen iets vuils houdt, het beeld in de spiegel verschijnt maar de spiegel zelf niet vuil wordt, zo kan een dwanggedachte het hart noch schaden noch bevlekken. Net zoals een afbeelding van vuur niet brandt, zo is het ook met een dwanggedachte.

7. De schadelijke gevolgen van dwanggedachten zijn dat je ze als schadelijk beschouwt…

Wie de dwanggedachten als schadelijk beschouwt, leidt er zelf schade van.

„O jee, ik ben de das om!“

valt in de valstrik van de duivel, die zegt: De waarheid, die we herhaaldelijk en met nadruk hebben benadrukt;

dat de obsessie onschadelijk is

en

dat de bron niet ons hart is, maar de duivel.

Aangezien het onschadelijk is, is het absurd om er bang voor te zijn, en aangezien het niet tot ons hart behoort, zijn we er ook niet verantwoordelijk voor, dus het is de moeite niet waard om je er zorgen over te maken.

In een bijenkorf bevinden zich honderden bijen, maar je kunt er onbezorgd langs lopen. Je ermee bezig zijn, er een stokje in steken, levert echter gevaarlijke gevolgen op. Tegen wangedachten moet je juist niet in actie komen, je er niet mee bezig houden, er geen stokje in steken, en voorkomen dat je erdoor in de war raakt, denkt dat je in een put bent gevallen, etc. Daarom is het verstandig om ze als onschadelijk te beschouwen en er onverschillig tegenover te staan; anders loop je het risico in een doodlopende straat terecht te komen.

8. Mensen met een gevoelige of prikkelbare huid moeten voorzichtig zijn…

Bij gevoelige en nerveuze mensen kan het voortdurend bezig zijn met dwanggedachten leiden tot paniek en waan, uit angst dat het schadelijk zal zijn. Dit kan vervolgens groeien tot een innerlijke overtuiging, een gewoonte worden, en uiteindelijk tot een karaktertrek, waardoor de persoon volledig wordt beheerst door de dwanggedachten. Dit kan leiden tot verschrikkelijke gevolgen, zoals het vallen in de valkuil van een ernstige ziekte. In zo’n geval kan het, tijdens het gebed, het voelen van gedachten en beelden die de essentie van het gebed tegenspreken, leiden tot het zoeken van een uitweg in het verlaten van de gebedsruimte. De persoon kan zelfs denken dat hij of zij de religie heeft verlaten, als gevolg van de lelijke ingeblazen gedachten van de duivel over God en heilige zaken.

De belangrijkste methode die de duivel toepast, is het aanwakkeren van iemands angsten, het vergroten van iets dat in werkelijkheid niet bestaat, zodat het lijkt alsof men met een groot gevaar wordt geconfronteerd, en het maken van een bergje van een heuvel, of met andere woorden, het veroorzaken van een storm in een glas water. Hij probeert de wereld van gevoelige en nerveuze mensen te verwoesten door een probleem met een kans van één procent, te presenteren alsof het een zekerheid is.

Zoals een bedrieglijke man een man op een dak in gevaar kan brengen door hem iets schijnbaar gevaarlijks te laten zien, bijvoorbeeld een gewoon touw als een slang, om zo zijn angst aan te wakkeren en hem stap voor stap tot de rand van het dak te lokken, waardoor hij naar beneden valt en zijn nek breekt; zo is het de bedoeling van de duivel om mensen te laten opofferen wat belangrijk is, door middel van onbelangrijke angsten. Een belangrijke manier om niet in zijn spel te trappen, is om de angsten niet te vergroten, niet in de put van de angst te vallen en een mug niet tot een draak te verheffen.

9. Het is belangrijk om uit de aantrekkingskracht van de dwanggedachte te blijven…

In momenten van hevige emoties kan de mens zeer kwetsbaar zijn; dit soort situaties zijn vatbaar voor wazingen. Iemand kan fouten maken wanneer hij erg blij of erg boos is; de intensiteit van de gevoelens kan leiden tot verkeerde woorden of daden. Bijvoorbeeld, bij het behalen van een succes kan hij uit egoïsme en hoogmoed de goddelijke gunst aan zichzelf toeschrijven, of iemand die hij boos maakt, zonder enige reden, kunnen beschadigen. De oorzaak van deze reacties zijn de wazingen die de duivel in de mens blaast.

Onze Profeet (vrede zij met hem)

„Wanneer je een gebedsvoorschrift hebt, ga dan zitten als je staat, of lig neer als je zit, of sta op, doe je rituele wassing en verricht twee gebedsrekwamen…“

De adviezen in de vorm van (1) zijn zeer belangrijk. Hardop salawat (gebeden over de Profeet) uitspreken en de Koran reciteren kan de mens bevrijden van de invloed en de kwellingen van de duivel.

Toen onze Profeet (vrede zij met hem) eens niet wakker kon worden vanwege vermoeidheid en daardoor het ochtendgebed miste,

„Verlaat deze plaats onmiddellijk; de duivel heeft hier de macht en de heerschappij overgenomen.“

(2) is in dit verband zeer betekenisvol. Ook de overlevering dat de duivel bij het horen van de adhaan roep vluchtig wegrent, is de moeite waard om te overwegen.

Degene die de wapenrusting van vroomheid draagt, zijn gebeden serieus neemt, zijn herinneringen aan God niet verwaarloost, zijn geloof verrijkt met de waarheden van de Koran en zijn geloof ontwikkelt, is zeker verwijderd van het bereik van de duivel en het risico van wazingen. Degene die de aard van wazingen kent, de nodige kennis over wazingen heeft verworven en niet in het bereik van wazingen komt, dat wil zeggen, die zonden en verboden dingen vermijdt, zal, God wil, niet de klap van deze ramp te verduren.

10. De gedachte dat mijn gebeden niet gehoord worden, is waardeloos.

Bij sommige mensen

„als de voorwaarden voor de rituele wassing niet zijn nageleefd, of als mijn gebed niet is aanvaard“

Als gevolg van dergelijke dwanggedachten worden mensen geconfronteerd met uitputtende en vermoeiende situaties, zoals het herhaaldelijk wassen van de lichaamsdelen die bij de rituele wassing betrokken zijn, of het herhaaldelijk onderbreken en opnieuw verrichten van de gebedsdienst. Deze dwanggedachten, die op den duur kunnen leiden tot afkeer van en verveling met de religieuze praktijken, zijn in werkelijkheid volkomen waardeloos.

Want als de lichaamsdelen die gewassen moeten worden tijdens de rituele wassing, volgens de voorwaarden van de wassing gewassen zijn, is het niet nodig ze opnieuw te wassen. Als iemand zich er bijvoorbeeld onbewust van is dat hij een van de voorwaarden van de wassing niet heeft nageleefd, is de wassing nog steeds geldig, omdat hij zich niet bewust was van het niet naleven van die voorwaarde; dit is een vergunning voor hem. Maar als hij zich herinnert dat hij iets niet heeft gewassen, moet hij opnieuw de rituele wassing uitvoeren. Iemand is niet verantwoordelijk voor iets wat hij niet weet, zich niet herinnert of vergeten is, want het ligt buiten zijn wil. Dit voorbeeld kunnen we toepassen op alle gebeden. Als iemand het idee krijgt dat hij een gebed niet volledig heeft verricht, en hij zich niet herinnert dat hij een gebed heeft overgeslagen, dan is hij niet verantwoordelijk als hij ervan uitgaat dat zijn gebed voltooid is.

Kortom, zolang men niet overdrijft en zich niet door de dwanggedachten laat beheersen, zijn deze gedachten juist een middel om uit de roes te ontwaken, de waarheid te onderzoeken en serieus te handelen in de dienst van God. Vanwege deze wijsheid worden ze als het ware als een prikkel in de hand van de duivel gegeven, die ze tegen de mens richt. Als ze echter te veel pijn doen, moet men zich tot onze God wenden, de Heer van oneindige wijsheid en genade, en Hem klagen over onze vervloekte vijand, en in de schaduw van Zijn genade schuil zoeken om beschermd te worden tegen het kwaad van de duivel.

Voetnoten:

1) Zie Abu Dawud, Edeb, 4; Ahmed b. Hanbel, Musnad, V, 152.

2) Zie ook Muslim, Mesâcid 309; Abu Dawud, Salat 11; Tirmidhi, Tafsir sure 20; Ibn Majah, Salat 10; Muwatta, Salat 25.

3) Zie ook: Betreffende wenselijke gedachten, zie Bediüzzaman, Sözler, Tweede Afdeling van de Eenentwintigste Woord.

Klik hier voor meer informatie:

– Kunt u mij uitgebreide informatie geven over de angsten, dwanggedachten en godslasteringen die in de geest opkomen?

– Video’s over dwanggedachten en oplossingen om ervan af te komen.

Met vrede en gebed…

Islam in vraag en antwoord