– Is er een bezwaar tegen het opschrijven en dragen van bepaalde verzen en gebeden?
– Wie maakt er dan in de eerste plaats gebruik van deze weg en methode?
– Zijn degenen die door dit soort praktijken de gevoelens, ziekten en problemen van mensen uitbuiten en dit tot een commercieel product maken, religieus gezien verantwoordelijk?
Beste broeder,
Het is in principe nuttig om de kwestie vanuit twee perspectieven te bekijken:
Wij geloven dat het helend is. Het is een (gebeds)methode waarbij bepaalde regels voor het schrijven worden gevolgd en bepaalde verzen en namen in bepaalde verhoudingen worden geschreven of voorgelezen.
Zoals gezegd, kunnen we dergelijke wifq’s aantreffen op kledingstukken die in musea als betoverde kleding worden beschreven. Deze onderwerpen worden ook in het Havas-boek behandeld.
Het onderscheid maken tussen waarheid en leugen is altijd al moeilijk geweest. Daarom raden we mensen die geen experts zijn in dit onderwerp ten zeerste af om zich hiermee bezig te houden.
Net zoals het onjuist is dat iemand die geen medische opleiding heeft gevolgd, een scalpel pakt en een operatie uitvoert, wat kan leiden tot verwondingen of zelfs de dood van de patiënt, is het ook onjuist dat iemand die geen kennis heeft van de wetten van de natuur, deze willekeurig gebruikt en schrijft met behandelingsdoeleinden. Hij heeft geen recht om zich ermee te bemoeien. Hij zou een grote verantwoordelijkheid en zonde op zich laden.
Het kan ook voorkomen dat gebeden worden omgezet in cijfers, geometrische tekeningen en vormen, gebaseerd op de numerieke waarden van de letters, bekend als Ebced-letters, waarbij verschillende en vaak onbegrijpelijke vormen worden gemaakt. De mensen die dit doen, beweren vervolgens dat ze hiermee genezing, een remedie en een middel tot redding hebben gevonden. Het interessante en zorgwekkende aspect is dat ze hun conclusies baseren op Koranteksten, de 99 namen van God, de kennis van het verborgen, de kennis van het onzichtbare en goddelijke bronnen zoals de Beschermende Tafel, waardoor ze een soort overtuigende benadering creëren.
Zoals gezegd, wanhopige mensen kloppen bij deze personen aan om een oplossing te zoeken voor hun problemen, genezing voor hun ziekten en een antwoord op hun vragen. Als het toevallig lukt om iemands problemen te verlichten of zaken op te lossen, verspreidt het verhaal zich als een lopend vuur en blijft het zo voortduren.
Naast vefk zijn er nog veel andere methoden en toepassingsgebieden. Omdat praktijken zoals vefk expliciet door de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) in hadiths als haram (verboden) zijn aangemerkt, worden ook andere, soortgelijke mysterieuze, verborgen en geheime zaken niet als toegestaan beschouwd.
Ze wijzen op de eerste verzen en de eerste letters van sommige soera’s in de Koran als bron, die als zodanig in de Koran kunnen worden aangetroffen, en vinden zo een heilige en spirituele basis voor de zaken die ze doen.
Met name tegenwoordig moet er veel aandacht worden besteed aan het gebruik van wifisignalen, gezien dit aspect.
Bovendien hebben islamitische geleerden, zoals Imam Nawawi en Ibn Hajar al-Haythami, het maken en gebruiken van wifq (magische tekens) en soortgelijke vormen, waarvan de betekenis en aard onbekend zijn, afgekeurd. Dit komt omdat ze mogelijk tover- en magie-elementen bevatten.
Sommige zijn zeker, zoals het eten van brood bij honger en het drinken van water bij dorst. Andere zijn waarschijnlijk (maznûn), zoals sommige medische behandelingen, en weer andere hebben een kans van slagen, zoals genezing door het lezen.
Volgens de islam is het dus toegestaan om soera’s, verzen, hadiths en gebeden te reciteren en op te schrijven en op te hangen ter bescherming tegen het kwade oog, angst en andere psychologische aandoeningen.
De islam hecht bovenal veel waarde aan het behoud van de gezondheid en de behandeling van ziekten. Volgens overleveringen van Abu Hurayrah, Ibn Abbas en Ibn Mas’ud vroeg iemand de Profeet (vrede zij met hem) een vraag. De Profeet (vrede zij met hem) antwoordde hierop als volgt:
Een overlevering via Abu Sa’id beschrijft dat de Profeet (vrede zij met hem) zich tot Allah wendde voor bescherming tegen het kwaad oog van mensen en geesten, totdat de soera’s Al-Falaq en An-Nas werden geopenbaard.
Het is toegestaan voor een zieke persoon om te bidden en te reciteren, en het is ook toegestaan om dit door vrome mensen te laten doen. Van Aisha (ra) is overgeleverd:
„De Profeet (vrede zij met hem) las voor gebeden over zijn zieke familieleden, streelde hen met zijn rechterhand en zei het volgende:
Volgens deze en soortgelijke overleveringen zijn er echter bepaalde voorwaarden aan verbonden.
Wat er gelezen en geschreven wordt, moet een soera, een vers, een hadith of een gebed zijn waarvan de betekenis begrepen wordt.
Er mogen geen namen, letters, afbeeldingen en symbolen worden gebruikt waarvan de betekenis onbekend is.
Net als bij een medische behandeling, mag men hier ook niets anders dan van Hem verwachten.
Bij het schrijven of laten schrijven van een amulet moet men alles vermijden wat in strijd is met de islam.
De meerderheid van de geleerden beschouwt het ontvangen van betaling voor behandeling via lezen of schrijven als toegestaan en niet als haram (verboden). Het is echter belangrijk om dit niet te misbruiken.
Het is toegestaan om amuletten te gebruiken en te dragen die volgens de bovenstaande voorwaarden zijn geschreven; vanuit het oogpunt van de islamitische religie is er geen bezwaar tegen. Amuletten die echter in strijd met deze voorwaarden zijn geschreven en gedragen, zijn strikt verboden en haram (onrechtmatig) geacht.
Het woord komt van de stam Vefk.
Klik hier voor meer informatie:
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
