Beste broeder,
Het is het gedenken van God. Het is een uitdrukkelijk gebod in de Koran.
(Al-Baqara, 2/152),
(Al-Anfal, 8/45)
Deze verzen zijn slechts twee van de vele verzen over dit onderwerp.
Er zijn twee soorten herinnering (of herinnering aan God):
1. Met de taal.
2. Met het hart.
De taal is slechts een vertolker hiervan. Een gebed dat alleen in de mond wordt uitgesproken en niet in het hart doordringt, wordt niet als herinnering aan God (zikr) beschouwd. (Iz, Tasavvuf, 243) De herinnering aan God door een boer die op het land werkt, een ambtenaar die op kantoor werkt of een arbeider die in een fabriek werkt, is een zikr. De Koran prijst deze mensen als volgt:
(Nur, 24/37)
Dit zijn degenen die zijn wie ze zijn. De buitenwereld en de bezigheden ervan verstoren hun innerlijke wereld niet. Ze ademen in hun innerlijke wereld in eenheid.
Zikir, de basis van alle soefi-orden, maakt het hart transparant. Het schenkt het zachtmoedigheid. Het maakt dat hart ontvankelijk voor de invloeden van inspiratie.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
