Wat mij opvalt, is dat mensen zich lijken te bevinden in een soort sociale depressie. Ze reageren op kleine tegenslagen en ontberingen met zeer uiteenlopende gedragingen, interpreteren gebeurtenissen in het leven op totaal verschillende manieren en zoeken in elk voorval iets anders. – Wat is de oorzaak van deze situatie bij deze mensen?
Beste broeder,
Een belangrijke bron van onrust, depressie en stress wordt hier prachtig beschreven in de volgende woorden:
„Als iets niet in dienst staat van ‚ma vudia leh‘, raakt het inactief en levert het geen gewenst resultaat op.“ (Sünuhat)
„Ma vudia leh“
het doel waarvoor iets gemaakt is
dat wil zeggen. Het doel van het oog, de reden van zijn bestaan: zien… Als je het probeert te gebruiken onder controle van de zintuigen, beschadig je dat orgaan en raak je ongemakkelijk.
Mensen die al hun gevoelens en emoties gebruiken binnen de grenzen van tevredenheid en op de juiste manier, leven in deze wereld een soort paradijs.
De zielen van mensen die zich voorbereiden op het eeuwige geluk in het hiernamaals en die, dankzij de lessen uit de Koran, dit vergankelijke aardse leven beschouwen als een spel en vermaak, zijn levendig en onverzettelijk in het aangezicht van alle soorten tegenslagen. Als ze op dit wereldlijke toneel de rol van armeling moeten spelen, dan doen ze dat op de best mogelijke manier. Ze kunnen zich uitstekend afbeelden als ze ziek zijn. In tragedies stromen de tranen over hun wangen. Maar omdat ze niet vergeten dat ze aan het spelen zijn, zijn hun vreugde en verdriet beperkt; ze zijn slechts zo groot als de situatie vereist.
Wie de wereld beschouwt als een spel en vermaak, heeft zijn blik gericht op het hiernamaals.
Hun inspanningen zijn voor dat hiernamaals. Het geluk en het lijden van dat hiernamaals zijn eeuwig… Wie zich hiervan bewust is en…
„Inna lillahi wa inna ilaihi raaj’i’un“ (In God is onze hoop, en tot Hem keren wij terug)
dat wil zeggen
„Wij zijn slaven van God, ons leven, onze dood, ons lichaam, onze ziel, onze positie, onze rang, kortom alles wat wij hebben, is voor Hem, voor Zijn welbehagen.“
Wie het geheim begrijpt, verdrinkt niet in de voorbijgaande problemen van de vergankelijke wereld.
Hij weet dat hij met alles wat hij heeft, beperkt is en onderwerpt zich niet aan onbeperkte verdrukkingen, hij draagt ze niet als een last op zijn ziel. Hij vertrouwt zijn vrienden toe aan Allah, de Heer van oneindige genade en goedheid, en hij overlaat zijn vijanden aan Zijn oneindige rechtvaardigheid.
Hij beschouwt zowel zijn ziel als zijn lichaam als een bruikleen;
Hij laat zich door hen niet onderdrukken en onderdrukt ook anderen niet. Maar in gebieden die zijn kracht en vermogen overtreffen, zoekt hij toevlucht bij zijn Heer om deze zware beproeving gemakkelijk te kunnen doorstaan. En uiteindelijk vindt hij rust in de aanvaarding van Zijn wil. Hij vreest de Schepper van de wereld, de mensen en de moeilijkheden van dit leven, en zoekt bij Hem toevlucht.
„Wie God vreest, bevrijdt zich van de somberheid en de ellende van de anderen.“ (Spreuken)
Net als elke andere zegening, ligt innerlijke rust in Zijn handen. Als we hierin echt geloven, hoeven we niet meer van deuren te kloppen, maar zullen we elke schoonheid die we zoeken vinden aan de poort van de genade van onze Heer.
En een Koranisch recept van Bediüzzaman:
„En (de Koran) zegt tegen de gelovige:
Als je behoefte gering is, overlaat je zaak dan aan de almachtige wil van je Schepper. Als je macht klein is, vertrouw dan op de kracht van de almachtige. Als je leven kort is, denk dan aan het eeuwige leven. Als je leven kort is, maak je geen zorgen, want je hebt een eeuwig leven. Als je verstand zwak is, kom dan onder de zon van de Koran. Kijk met het licht van het geloof, zodat elke Koranvers, in plaats van je zwakke verstand, als een ster licht voor je geeft. En als je onbeperkte verlangens en zorgen hebt, wacht je een oneindige beloning en oneindige genade. En als je onbeperkte wensen en doelen hebt, maak je dan niet druk over ze. Ze passen niet in deze wereld, hun plaats is elders en Degene die ze geeft, is anders.” (Sözler, Otuz İkinci Söz)
Een van de gerespecteerde geleerden van Erzurum is Mehmet KIRKINCI Hocaefendi. Zoals uit zijn werken blijkt, beschikt Hocaefendi over een prettige, vriendelijke en humorvolle stijl van voorlichting. Hij beschuldigt niemand, veroordeelt of bekritiseert niemand. Hij ontspant de situatie altijd met een grapje of een anekdote en maakt zijn voorlichting effectief met een prettige aanpak.
En zo gebeurde het dat op een dag een zeer rijke man zich tot Hocaefendi wendde.
– Ik heb alles, maar ik heb geen vrede. Vind een oplossing voor mij,
der.
Hij voegt eraan toe: „De artsen onderzoeken me, maar zeggen dat ik geen kwaal heb. Ze zeggen zelfs dat ik geen tekort aan vitaminen heb.“
Hier vermengt Hocaefendi zich met de essentie:
– Wacht even, wacht even, zegt hij. Laten we eens kijken naar die vitamine-deficiëntie. Als er inderdaad een overschot aan vitaminen was, zoals ze beweren, zou jij deze aandoening niet hebben. Er moet zeker een tekort aan de basis liggen…
Hij stelt de vraag als volgt:
– Je haar begint te verkleuren, een teken van veroudering. Doe je nog aan gebed? Hoe is je relatie met God?
De man geeft, zij het met tegenzin, de waarheid toe:
– Nee, ik ben nog niet begonnen met bidden.
Hocaefendi:
– Kijk, jij mist vitamine A, een van de geestelijke vitaminen, zie je?
Dan vraagt hij opnieuw:
– Hoe gaat het met het vasten? Houd je je eraan?
De man heeft het weer moeilijk:
– Nee, zegt hij, ik ben nog niet begonnen met vasten.
O, zegt Hocaefendi, jij hebt ook geen vitamine (B).
Hij blijft vragen:
Je zei dat je rijk bent, hoe bereken je dan je zekât?
– Nou ja, ik geef nog geen zekât of zo.
Hocaefendi is volkomen verbaasd:
– Kijk eens, zegt hij, jij hebt ook geen vitamine C. Hoe kun je rust vinden met zo’n vitaminetekort?
Het gesprek tussen hen verloopt als volgt:
– Ben je naar Mekka geweest?
– Ik heb nog geen tijd gehad om naar Mekka te gaan.
– Wat zeg je nou. Dus jij hebt ook geen vitamine D.
– Laten we dan eens kijken naar het voedsel dat je koopt. Is er iets onrechtmatigs aan je inkomen?
– Ja, het mengt zich wel een beetje.
– Zie je wel, zegt Hocaefendi. Je hebt ook nog eens met microben besmette voedingsmiddelen gegeten. Het is dan ook logisch dat je geen rust hebt en geen vrede kunt vinden.
Hocaefendi voegt hier nog het volgende aan toe:
Ondanks alles is er nog steeds hoop voor jou. Er is een oplossing. Je hoeft alleen maar je vitaminetekorten aan te vullen. En eet geen besmette voedingsmiddelen. Met Gods hulp zul je geen enkele ongemak of onrust meer hebben, je zult weer helemaal gezond zijn.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
