Beste broeder,
In het onmetelijke rijk van het bestaan neemt hij een unieke positie in. Met zijn ziel en lichaam is hij een van de oudste kunstwerken van God. De Koran beschrijft de schepping van de mens met deze eigenschappen (1).
(2) Met andere woorden, de kalief, de sultan van dit wereldlijke paleis waarin wij leven, is de mens. Waar een staatshoofd ook gaat, de pers volgt hem. Ze registreren alles wat hij zegt. Zo wordt elke mens, die als kalief op aarde is gestuurd, vanwege zijn hoge rang (3) door engelen nauwlettend gevolgd. Deze engelen registreren elk woord en elke daad van die mens. (4)
(5) De hemel, de aarde en de bergen, ondanks hun grootte, zijn niet in staat om de verantwoordelijkheid van Allah te dragen. Zij kunnen slechts een bron van overdenking voor de mens zijn. Dit wordt bevestigd in de volgende hadith-i kudsi:
(6)
Noch bergen, noch woestijnen weerspiegelen de zon in haar volle glorie. Maar een kleine spiegel weerspiegelt de zon helder en duidelijk. Met dit voorbeeld kunnen we beter begrijpen hoe de God, die onafhankelijk van plaats is, in het hart van de gelovige kan wonen. Het hart van de gelovige is dus een gevoelige en transparante spiegel die God kan kennen. De vermelding van (7) in verband met het hart verwijst naar dit punt.
Deze waarheid wordt als volgt uitgedrukt:
„Zoals de mens een klein universum is, zo is het universum ook een grote mens.“ (8)
Alles wat in de wereld bestaat, heeft een spiegelbeeld in de mens. De ziel is een weerspiegeling van de wereld der zielen, het geheugen van de beschermde plaat, de verbeelding van de wereld der voorbeelden. De elementen zijn afkomstig van de elementen in het universum. De haren op zijn lichaam zijn afkomstig van de bomen op aarde; de botten van de stenen en rotsen op aarde; het bloed dat door zijn lichaam stroomt; en de verschillende vloeistoffen die uit zijn ogen, oren, neus en mond stromen, dragen sporen van de rivieren, bronnen en minerale wateren op aarde. (9)
(10)
De aya verkondigt dit. Vervolgens wijst de aya, ter illustratie van deze eer, op twee van de zegeningen die aan de mens zijn gegeven:
Het vervoeren van mensen over land en over zee,
Dat ze voorzien worden van de beste (goede) levensmiddelen.
Ja, dieren zoals paarden en kamelen, die groter zijn dan de mens, gehoorzamen de mens. Die grote kameel buigt zelfs voor een klein kind en neemt het op zijn rug. Ook de auto, de trein en andere vervoermiddelen die aan de mensheid als zegeningen zijn geschonken, evenals boten en schepen, behoren tot de zegeningen die in de aya worden genoemd.
De manier waarop de mens van voedsel wordt voorzien, is werkelijk een punt van diepe overdenking. Dieren die van groen gras of stro leven, schenken de mens melk, een zoete en zachte voeding. Ze aarzelen zelfs niet om hun leven te offeren. De kip, die met haar snavel allerlei korrels van de grond verzamelt, schenkt de mens een heerlijk geschenk: het ei. De honingbij vliegt van bloem tot bloem en schenkt de mens geneeskrachtige honing…
God, de Heer van de mens, zorgt goed voor hen en schenkt hen rijkdom. Terwijl de mens in wezen een arm wezen is.
(11)
Deze aya wijst op dit aspect van de mens. Ja, of iemand nu de rijkste persoon ter wereld is, iedereen is afhankelijk van Allah. Iedereen is afhankelijk van Zijn schepping, Zijn voorziening en Zijn eeuwige thuis.
Wat een grote genade is het dat zo’n nederig wezen door God wordt aangesproken! Terwijl sommige machthebbers het vermijden om met mensen van lagere rang te praten, heeft de Heer van alle werelden de mens voor Zich gekozen. In de Koran worden oproepen in de vorm van „O mens!“ tot de mens gericht.
Wanneer we de essentie van de mens bekijken in het licht van de verzen van de Koran, dan is deze essentie zoals hierboven beschreven. Degenen die de mens niet vanuit het licht van de Koran bekijken, hebben deze essentie niet kunnen zien. Sommigen beschouwden hem als een stapel materie, anderen als een dier dat boven de aap staat, weer anderen als een onvolledig wezen…
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
