Beste broeder,
Ten eerste, de scheiding tussen degenen met een diamantziel en degenen met een kolenziel, zelfs als men naar de situatie van de mensen kijkt, is iets wat God wil. Dus, God wil dat deze positieve en negatieve structuren van elkaar gescheiden worden. God wil zo’n beeld zien. Dat Hij met Zijn eeuwigdurende kennis weet wat er zal gebeuren, is iets anders dan dat dit in de buitenwereld tot uiting komt. Bij de proef, de imtihan, gaat het om het zien van de weerspiegelingen in de buitenwereld.
In de verzen wordt verwezen naar het feit dat God een test heeft ingesteld. Dit betekent dat de bepaling van de ‚diamantengeesten‘ en de ‚kolengeesten‘ nauw verbonden is met God zelf.
Het gaat om het beoordelen van de situatie van degenen die gewonnen hebben en degenen die niet gewonnen hebben. De hiernamaals, waar deze beoordeling plaatsvindt, zal een plek zijn waar de oneindige rechtvaardigheid van God tot uiting komt. Want de wereld is niet geschikt voor de volledige manifestatie van goddelijke rechtvaardigheid. Zoals God in het universum talloze kunstwerken heeft geschapen, zo heeft Hij hier ook de proef ingericht.
De manifestatie van deze genade en barmhartigheid, het voortduren van gunsten en weldadigheden, is alleen mogelijk door het bestaan van een eeuwig rijk.
De hemel is geschikt voor zo’n taak. Echter, de manifestatie van Gods oneindige genade wil zich richten op degenen die die genade verdienen. Anders zou het niet alleen onverenigbaar zijn met de zorgvuldige uitoefening van genade, maar ook met ware rechtvaardigheid.
Deze verschillende attributen willen zich op verschillende manieren manifesteren. Zoals Hij zich aan ons presenteert als , zo presenteert Hij zich ook als .
Zoals genade en mededogen de gehoorzamen willen omarmen door hen te belonen, zo willen eer en majesteit de opstandelingen een lesje leren door hen een pak slaag te geven.
Daarom bestaan hemel en hel. Zonder hemel en hel zouden deze eeuwigdurende en onvergankelijke verschijnselen niet bestaan.
De schepping van de wereld uit het niets is bijvoorbeeld niet het gevolg van een noodzaak, maar van Gods vrije keuze. Gods verlangen om Zijn eigen majesteit en schoonheid te zien, is een wijsheid in de zaak. De keuze van God, die de uiteindelijke beslissing neemt, behoeft geen verdere rechtvaardiging.
Vanuit dit perspectief kan worden gezegd dat het instellen van een proef een keuze van God is; Hij had het ook niet kunnen instellen als Hij dat had gewild. Maar omdat Hij zijn keuze in die richting heeft gemaakt, is er een proef.
In de hierboven geciteerde aya wordt naar deze waarheid verwezen.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
