– Wat gebeurt er met mensen die niet bidden, maar ook geen zware zonden begaan?
– In alle bronnen staat dat kleine zonden worden vergeven. Wat is het lot van iemand die niet bidt en geen grote zonden heeft begaan?
– Als een persoon, ondanks zijn gebeden en religieuze plichten, toegeeft aan zijn eigen ego en een grote zonde begaat, maar daarna diep berouw toont, zich bekeert en weer zorgvuldig zijn religieuze plichten uitvoert, is hij dan lager in rang dan iemand die niet gebeden heeft en geen grote zonde heeft begaan?
– Kunt u deze situatie toelichten?
Beste broeder,
– Vooral kleine zonden
dat hij door het verrichten van gebeden vergeven zou worden
Er zijn hadiths over dit onderwerp. Het helpt bij het vergeven van kleine zonden die tussen twee gebedstijden of tussen twee vrijdagdagen worden begaan.
Met andere woorden, het tweede gebed compenseert de kleine zonden die tussen het eerste gebed en het tweede gebed zijn begaan.
De vrijdaggebeden zijn een verzoening voor kleine zonden die begaan zijn sinds de vorige vrijdag.
(zie Abu Dawud, h.nr. 343)
„Allah vergeeft de zonden van degene die de vrijdaggebeden volbrengt, tussen de ene vrijdag en de andere.“
(Ahmad ibn Hanbal, 5/181)
„Zolang men grote zonden vermijdt, worden kleine zonden die tussen twee gebeden worden begaan, vergeven.“
(zie Ibn Hajar, 8/357)
– We kunnen geen vergelijking maken tussen de twee personen.
Omdat het leven van deze mensen niet alleen uit de situaties in de vraag bestaat; ze kunnen nog veel meer zonden en goede daden hebben.
Desalniettemin kunnen we wel stellen dat:
Het niet bidden is ook een grote zonde.
.
Want zoals het plegen van elke verboden daad een grote zonde is, is het verwaarlozen van elke verplichte daad ook een grote zonde.
Het niet plegen van andere zware zonden verlicht de last, maar bevrijding van de verplichting om te bidden is alleen mogelijk door
door berouw te tonen en de gemiste gebeden in te halen
is mogelijk.
Dus,
Wie de gebeden niet verricht, maar ook wie andere zware zonden begaat, begaat een grote misdaad.
Zelfs als kleine zonden vergeven zijn, is vergeving voor deze grote zonden absoluut noodzakelijk.
boete doen, verzuimde gebeden inhalen, eventuele schulden aan anderen afbetalen en de rest van zijn leven binnen de wettelijke kaders doorbrengen.
is essentieel.
Dit zijn uitlegpunten die gebaseerd zijn op de algemene principes van de sharia.
Dat God vergeeft, is een ander verhaal en een uitzondering.
“Allah vergeeft nooit dat men Hem partners toeschrijft; maar Hij vergeeft wat Hij wil, behalve dat. Wie Allah partners toeschrijft, bedriegt zich met een grote leugen.”
(Nisa, 4/48)
in de vertaling van de betreffende aya, zoals in alle gevallen,
betreffende het vergeven van kleine en grote zonden, met uitzondering van godslastering
da
-die aan wie hij wil de verdiende straf geeft, en aan wie hij wil onverdiende genade schenkt-
De absolute wil van God
is benadrukt.
Kortom
Elk goed gebaar heeft zijn beloning, elk kwaad gebaar zijn straf.
„Wie een klein beetje goedheid heeft gedaan, zal de beloning daarvoor ontvangen, en wie een klein beetje kwaad heeft gedaan, zal de straf daarvoor ontvangen.“
(Al-Zalzalah, 99/7-8)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
