– Wat betekent de hadith: „De zonde van wat twee ruziërende mensen zeggen, rust op degene die de ruzie is begonnen“?
– Volgens jou is het dus geen zonde om iemand te beledigen die jou al beledigd heeft?
Beste broeder,
We vinden het passend om eerst een waarschuwend voorbeeld te vertellen:
De Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) zat tussen zijn metgezellen (moge Allah tevreden met hen zijn) toen een man Abu Bakr beledigde en hem kwetste met zijn woorden.
Maar Abu Bakr (radıyallahu anh) bleef zwijgen tegenover de man.
De man beledigde hem opnieuw op dezelfde manier en maakte hem opnieuw het leven zuur. Hij bleef stil en reageerde niet.
Toen de man voor de derde keer lastigviel, kwam Aboe Bakr.
(de man het antwoord geven dat hij verdiende)
Hij nam wraak. Daarop stond de Profeet (vrede zij met hem) onmiddellijk op.
Abu Bakr:
„O, Boodschapper van Allah, bent u dan boos op mij?“
vraagde hij.
„Nee.“
zei hij.
„Maar toen een engel uit de hemel neerdervelde en je woorden ontkrachtte, ging de engel weg en zette de duivel zich daar. Als de duivel zich ergens heeft gevestigd, kan ik daar niet blijven.“
(Abu Dawud, Edeb, 49, nr: 4896, 4897)
Wat betreft de overlevering van de hadith die in de vraag wordt genoemd, luidt de vertaling als volgt:
„Wat beide personen, die elkaar wederzijds beledigden, zeiden“
(de kwade woorden)
de zonde van
(die onrechtvaardig behandeld is door beledigd te worden)
de onderdrukte persoon
(van degene die de scheldpartij is begonnen)
tenzij het verder gaat
(schelden)
ligt bij degene die als eerste begint.“
(Muislim, Birr 68; Abu Dawud, Adab 39; Tirmidhi, Birr 51)
Een hadith
Dat het een zonde is om een moslim te beledigen.
uitdrukkelijk vermelden.
Van twee mensen die elkaar beledigen, is de zonde van degene die als eerste begon met beledigen duidelijk. Er is geen twijfel over mogelijk dat hij een zonde heeft begaan door de beledigingen te beginnen.
Dit is de belediging die de ander heeft teruggegeven, omdat hij zelf was beledigd.
dat de vergelding ook een zonde is
is zeker.
Degene die beledigd is en gedwongen wordt om op dezelfde manier te reageren, is onschuldig zolang hij de belediging niet verder uitbouwt dan de oorspronkelijke belediger. De schuld van beide blijft dan bij degene die de belediging begon. Maar als de beledigde persoon bij het reageren de belediging verder uitbouwt dan de oorspronkelijke belediger, draagt hij de schuld van het overtreden van het evenwicht. De schuld van de rest blijft bij degene die de belediging begon.
(zie Sunan Abi Dawud, vertaling en commentaar, Şamil Yayınevi: 16/106)
Anderzijds laat de betreffende hadith zien dat wie met woorden onrechtvaardig is, op dezelfde manier beantwoord kan worden. Echter, geduldig zijn en niet in een scheldwedstrijd terechtkomen, is een deugd, een vroomheid.
Dus:
– We moeten niet de eerste zijn die scheldwoorden gebruikt.
– Als de ander als eerste begint met schelden, moet men, indien mogelijk, geduldig blijven en niet op zijn niveau zakken. Men moet het aan God overlaten. Men moet niet vergeten dat Gods rechtvaardigheid waar is.
– Bij het niet vergelden van een onrecht, moet worden bedacht dat de andere partij berouw zal tonen en zich zal verontschuldigen. In dat geval ligt de beslissing bij ons. Als we hem vergeven, bevrijden we hem van de confrontatie op de Dag des Oordeels. Als we onze rechten niet verzoenen, zullen we ze op een dag zeker terugkrijgen, zelfs als hij zich heeft verontschuldigd. Of, zonder dat wij het weten, zal Allah onze rechten van hem terugkrijgen. En wij zullen beloond worden met Zijn genade en goedkeuring voor de standvastigheid en de waardigheid die we hebben getoond om de vrede te bewaren.
– Als we onszelf niet in bedwang hebben kunnen houden, dan is het deze keer niet een beetje meer, maar veel meer.
-omdat dit onderdrukking is-
Het mag niet verder gaan dan het teruggeven van wat je hebt gekregen.
– Juist op dat moment galmen de hardnekkige suggesties van de duivel in onze oren. De duivel verblindt ons. We moeten ons tegen de tirannie beschermen door ons tot God te wenden.
– Het is triest, maar waar, dat de aanhitsingen van het volk en de influisteringen van de duivel hier samenkomen. We mogen er absoluut geen aandacht aan besteden.
Kortom,
Als de ander de belediging of het scheldwoord als eerste heeft uitgesproken, hebben we het recht om hetzelfde terug te doen. Maar we moeten niet vergeten dat we in dat geval geen recht meer hebben op een vergelding in de dag des oordeels, omdat we ons recht hebben geëist door de belediging of het scheldwoord terug te doen.
Klik hier voor meer informatie:
– Hoe moeten we reageren op iemand die ons beledigt? Zo’n …
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
