Beste broeder,
Het onzichtbare,
„het verborgen, het onzichtbare“
betekent. Wanneer de Koran het over de muttaki’s heeft, dat wil zeggen de gelovigen die godsvruchtig zijn, dan beschrijft hij hun belangrijkste eigenschap als:
„hun geloof in het onzichtbare“
wijst op.
„Zij -de vrome mensen- geloven in het onzichtbare.“
(Al-Baqara, 2/3)
Onze geleerden, die de betekenis van de betreffende Koranvers uitleggen, geven twee betekenissen aan het geloof in het onzichtbare.
Ten eerste,
„Zij geloven, hoewel zij het niet zien, op basis van rationele en overgeleverde bewijzen.“
De ander is,
„Zelfs in afwezigheid geloven zij.“
Dat wil zeggen, net als de huichelaars geloven ze in Allah en de Profeet (vrede zij met hem) niet alleen onder de gelovigen, maar ook in afwezigheid van hen.
Het onzichtbare
het kan twee verschillende dingen betekenen:
Ten eerste,
Het betreft zaken, gebeurtenissen en werelden waarvan wij niets weten en die alleen door God gekend worden; deze vallen niet onder het geloof. Het geloof betreft niet deze verborgen zaken, maar alleen die verborgen zaken die de Koran beschrijft en waarover de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) uitleg heeft gegeven.
„Volgens ons is het onzichtbare,
Het betekent niet dat het onzichtbaar is, maar dat het niet gezien kan worden. Wij geloven niet in het onzichtbare zonder bewijs, maar in het onzichtbare met bewijs (het ‚verstandelijke onzichtbare‘).“
(zie De Taal van de Ware Religie, Koran, Soera 2, Vers 3, Exegese)
„Geloof in het onzichtbare“
Wanneer men het over geloof spreekt, is het eerste wat in gedachten komt het geloof in Allah en de andere fundamenten van het geloof. Deze zijn allemaal verborgen.
De eerste stap in geloof is de bevestiging in het hart.
De basis van deze bevestiging is begrip. De vijf zintuigen helpen bij het begrijpen, en begrip helpt bij het geloven. Mensen die zich alleen binnen de grenzen van de vijf zintuigen bewegen en deze niet overstijgen, zijn per definitie niet bevrijd van hun dierlijke aard.
Het kennen door middel van gevoel is het domein van dieren; het dienstbaar maken van het gevoel aan de rede, het begrijpen, het vatten en uiteindelijk het geloven, dat is de taak van de mens.
De mens en het dier hebben gemeen dat ze naar een fruitboom kijken. Alleen de mens kan begrijpen dat er een wonderlijke fabriek in die boom aan het werk is, dat er fotosynthese plaatsvindt in de bladeren, en dat die vruchten tot stand komen door een soort filtratie uit de hele boom, ja zelfs uit het heelal.
Voor hem, in absolute zin
„mens“
wanneer dat gezegd wordt, iemand die in het onzichtbare gelooft
„gelovige“
Het moet een herinnering zijn.
Zij zijn het die in het onzichtbare geloven.
men verdrinkt niet in overvloed
Mün’im
dat wil zeggen, zij erkennen degene die die zegeningen schenkt. Zij blijven niet steken bij het werk, maar erkennen degene die het werk heeft verricht.
Hâlik
‚
Ze kennen en begrijpen het.
Degenen die niet in het hiernamaals geloven,
Ze dwalen rond als een insect tussen de borden op tafel, de bladzijden van een boek of de compartimenten van een fabriek, en kunnen deze wereld en alles wat erin zit niet echt waarderen; ze verspillen hun leven.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
