Beste broeder,
De twee meest duidelijke kenmerken van Rububiyyat zijn:
iemand die de heerschappij erkent
gehoorzaamheid
aan degenen die
beloning
het niet erkennen van deze overheersing
opstand
aan degenen die
straf
geven. Zo wordt de kant van genade en barmhartigheid van de heerschappij getoond.
-aan de gehoorzamen-
Hij toont zijn waardering door middel van beloning, en zijn respect en waardigheid door het straffen van de onbeschoft rebellerende bandieten.
Een les in de waarheid uit de Risale-i Nur Külliyatı:
“Een sultan behoort genade en barmhartigheid aan zijn rechterhand en straf en tucht aan zijn linkerhand te tonen. Beloning is het gevolg van barmhartigheid, en tucht vereist straf. Beloning en straf vinden plaats in het hiernamaals.” (Mesnevî-i Nuriye)
Net zoals het niet belonen van gehoorzamen, is het ongestraft laten van opstandelingen onwaardig voor de majesteit van de sultan; beide zijn een uiting van zwakte en onmacht. God is verheven boven dergelijke gebreken.
Wensen dat Zijn wraak niet zal varen betekent dat er geen straf wordt opgelegd aan rebellen, boelgangers en tirannen, of dat er onvoldoende straf wordt opgelegd.
Dit is onverenigbaar met de eer, de ijver, de wijsheid en de rechtvaardigheid van God. Dit is dus niet mogelijk vanuit het oogpunt van goddelijke rechtvaardigheid.
Allah heeft drie soorten eigenschappen:
1. Attributen van majesteit.
2. De schoonheidseigenschappen.
3. De volmaakte eigenschappen.
Deze
de eerste
het brengt zaken teweeg, zoals straf, boete, etc.
Tweede
De leden van de groep daarentegen vereisen schoonheid, vergeving en verfijning.
Derde
verschillende eigenschappen vereisen en rechtvaardigen juist een grotere, grootsere omvang.
Zoals God oneindig barmhartig is, zo is Hij ook oneindig straffend. Terwijl onze ziel geen bezwaar lijkt te maken tegen het paradijs, een land van oneindige schoonheid, de manifestatie van de schoonheidsattributen, vinden we de straf van de hel juist te zwaar. We verwaarlozen dit. Ja, de straf van de hel is zeer zwaar. De straf die de ongelovigen verdienen voor hun zonden, kan alleen zo groot zijn.
De hel woedde tegen hen,
„Wanneer ze erin geworpen worden, horen ze het borrelende geluid dat het maakt.“
Hij zou bijna uitbarsten van woede!
(Eigendom, 67/7-8)
De verzen bevestigen deze waarheid.
Mensen worden niet gestraft voor de tijd die ze nodig hadden om de misdaad te plegen, maar voor de gevolgen van de misdaad die ze hebben gepleegd.
Is het rechtvaardig dat een moordenaar die een man in een seconde doodt, slechts een seconde straf uitzit?
De moord die een ongelovige in een korte tijd pleegt, is enorm. Daarom moet hij eeuwig en altijd in de hel blijven, als straf voor zijn misdaad. Gods wezen, eigenschappen en namen zijn oneindig. Het ontkennen van een oneindig wezen en zijn eigenschappen is een oneindige moord. Het is rechtvaardig dat iemand die zulke oneindige moorden pleegt, een oneindige straf krijgt.
Bediuzzaman Said Nursi heeft dit onderwerp in vele risales (verhandelingen) vanuit verschillende perspectieven behandeld en heeft verklaringen gegeven die zowel het verstand overtuigen als het hart tevreden stellen. Een ongelovige begaat met zijn ontkenning een eeuwige moord.
Omdat:
– Het tegengaan van de bewijzen voor het eenheidsbeginsel met godslastering,
– Onwetendheid tonen tegenover de zegeningen,
– Het goddeloze beschuldigen en vernederen van het bestaande als waardeloos,
– Het ontkennen en verwerpen van de manifestaties van de Esmâ-i İlâhiye (de 99 namen van God).
Elk van deze is een oneindige moord.
Namelijk:
– De bewijzen voor het bestaan en de eenheid van God zijn eindeloos.
Het ontkennen van zoveel bewijs is een oneindige moord.
– De zegeningen van God zijn ook oneindig.
„Van zijn organen, de cellen die ze vormen, tot zijn ziel en de talloze gevoelens die eraan verbonden zijn; aan de andere kant, van de wereld waarop hij voortdurend reist, tot de lucht die hij elke dag inademt, van de nacht tot de dag…“
Een mens die gezegend is met talloze zegeningen, van de zon tot de maan, en die wordt gevoed met groenten, vruchten, melk, honing en halal vlees, en die ondanks al deze zegeningen tegen God in opstand komt, ontkent al deze zegeningen en begaat een eeuwige misdaad.
– Zowel de wezens die in ons lichaam een rol spelen, als de schepselen die ons omringen en ons in alle opzichten helpen, zijn zeer waardevolle werken.
Het is buiten het vermogen van de mens om ze te verrichten. Het negeren van al deze wonderen en de wijsheid, betekenis en zegeningen die eraan verbonden zijn, en het niet waard achten om erover na te denken, is nog steeds een oneindige misdaad.
– De waarheid van elk wezen is gebaseerd op een of meer van de namen van God.
De wereld van het bestaan is vol met de manifestaties van de goddelijke namen. Deze wezens negeren betekent de namen die in hen verschijnen negeren. Dit is een opstand tegen de oneindige eer van God, en dus een oneindige zonde. Het belangrijkste van deze wezens is de mens zelf. De mens, die de eer heeft om een spiegel te zijn van alle namen van God, die de genade heeft om Gods gast en genodigd tot Zijn paradijs te zijn, die als kalief op aarde is door de verhevenheid van zijn aanleg, als hij zijn verheven aard en vermogen in ketterij en opstand gebruikt, dan gebruikt hij de manifestaties van alle namen die in hem verschijnen voor kwaad en opstand, en begaat hij een grote onbeschoftheid tegen die namen.
Dit op zich is al een groot en oneindig misdrijf.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
