1. Behalve in de Hanafi-school van jurisprudentie, kunnen vaders in andere scholen van jurisprudentie hun dochter met de kracht van de wet dwingen te trouwen. Waarom waardeert de islam vrouwen dan niet, waarom verdedigt hij de rechten van vrouwen niet en waarom geeft hij vrouwen geen stemrecht? Waarom is er sprake van gedwongen huwelijken?
– In dit verband wordt een overlevering over een hadith over Hansa, de dochter van Hidame uit de Ansar, overgeleverd. Sommigen zeggen dat volgens deze hadith de vader de dochter niet kan trouwen zonder haar toestemming. Ik ben een aanhanger van de Shafi’itische school. Wist Imam Shafi’i dan niet van die hadith? Imam Shafi’i, Maliki en Hanbali zeggen dat de vader zijn dochter, indien hij dat wil, met de kracht kan trouwen. Onder de islamitische geleerden bestaat er een consensus over het feit dat de vader zijn jonge, ongetrouwde dochter kan trouwen zonder haar toestemming. (Abu Zahra, al-Ahwal, blz. 114) Volgens de Hanbali-juristen is de huwelijksakte geldig, zelfs als de dochter het niet accepteert, wanneer de vader zijn jonge, ongetrouwde dochter met iemand van gelijke rang wil trouwen. (Ibn Kudama, al-Mughni, VII, 379)
– Dus Imam Ahmad wist niets van die hadith? Volgens Imam Malik, Imam Shafi’i en Ishaq kan een vader zijn volwassen dochter met geweld trouwen. Zijn alle stromingen van de Ahl as-Sunna niet rechtvaardig? Drie stromingen beweren dat een meisje met geweld getrouwd kan worden. En mijn stroming is Shafi’i. Waarom stelt Shafi’i zo’n uitspraak? Waarom geeft de islam geen rechten aan vrouwen, waarom worden ze gedwongen?
2. Mijn volgende vraag is:
De Profeet (vrede zij met hem) had een dienstmeid met wie hij af en toe gemeenschap had. Aisha en Hafsa (om te voorkomen dat hij met de dienstmeid gemeenschap zou hebben) bleven hem achtervolgen. Uiteindelijk verbood de Profeet (vrede zij met hem) zichzelf de dienstmeid. Hierop werd de Surah At-Tahrim geopenbaard, beginnend met: „O Profeet, waarom verbied je jezelf wat Allah je heeft toegestaan, op zoek naar de gunst van je vrouwen…?“ Overlever: Anas Bron: Nesai, Ishratun-Nisa, 4, (7, 71)
– Is deze hadith authentiek? Kunt u de bron vermelden? En als hij authentiek is, hoe moeten we hem dan begrijpen?
Beste broeder,
Omdat deze geleerden de verzen en hadiths zo hebben geïnterpreteerd en zo hun oordeel hebben geveld.
„Waarom hebben vrouwen het zo moeilijk in de islam…“
is niet juist.
Het juiste is dit: de uitspraak dat een huwelijk dat onder dwang (tegen de wil van de vrouw) is gesloten, geldig is, is een uitspraak die bij degenen die hem hebben gedaan, blijft.
„Volgens de ene geleerde, volgens de andere geleerde…“
betekent dat. Want
De interpretaties van die geleerden zijn net zozeer Islam als de interpretaties van degenen die tot andere conclusies komen.
Bovendien is het vereist dat de huwelijksvoltrekking ten voordele van het meisje is. Nog belangrijker is dat minderjarigen die zonder hun toestemming zijn gehuwd, het recht hebben om het huwelijk te ontbinden zodra ze volwassen zijn.
(de puberteitsperiode).
Wat betreft uw tweede vraag:
Hoewel de overleveringen in de tafsir- en hadithbronnen over de gebeurtenissen die als aanleiding voor de openbaring van de verzen 1-5 van Soera Al-Tahrim worden genoemd, de kwestie verhelderen, lijkt het, zoals Taberi opmerkt, beter om de verzen te interpreteren op basis van hun eigen tekst.
Volgens deze interpretatie is de betekenis van vers 1 als volgt:
De Profeet (vrede zij met hem) had zichzelf iets verboden dat in principe toegestaan was; God heeft hem laten weten dat het niet juist was om zichzelf zo’n ontbering op te leggen vanwege zijn vrouwen, of uit respect voor hen. In de tweede aya wordt hem eraan herinnerd dat, zelfs als zo’n besluit onder ede is genomen, hij van zulke eedverbintenissen die niet volgehouden hoeven te worden afzien en een wettelijke manier van vergoeding kan kiezen.
(zie Al-Ma’ida 5:89)
Het onderwerp van het verbod
Het kan zijn dat hij een verbod op zichzelf oplegde, zoals het niet naderen van zijn dienstmeid, het niet eten of drinken van iets, of iets anders. Hoewel het niet zeker is of de Profeet (vrede zij met hem) een eed heeft afgelegd toen hij dit verbod voor zichzelf oplegde, zijn er enkele overleveringen die dit beweren.
Hierin vermeld
„tot“
het woord wordt door sommige geleerden begrepen in de betekenis zoals die voorkomt in vers 226 van Soera Al-Baqarah.
„een gelofte om gedurende een bepaalde periode niet bij hun echtgenoten in de buurt te komen“
als, door sommigen echter als
een absolute eed
als zodanig is overeengekomen.
Het is niet zeker of de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) na de openbaring van deze verzen de boetedoening voor zijn eed heeft verricht; de overleveringen hierover verschillen.
(in de zin dat de eedvervulling, die een religieuze plicht is, een voorzorgsmaatregel, een liefdadigheidsdaad of een uitdrukking van dank kan zijn)
is beoordeeld.
Hoewel er verschillende overleveringen bestaan over de vrouwen die in vers 3 worden genoemd, wordt algemeen aangenomen dat de vrouw aan wie het geheim werd verteld Hafsa was en de vrouw aan wie het geheim werd onthuld Aïcha was; daarom wordt aangenomen dat de twee vrouwen die in vers 4 worden aangesproken, deze twee zijn.
(zie Taberi, Elmalili, Derveze, commentaar op de betreffende verzen)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
