Verwacht een rechter nog steeds een beloning als hij een fout maakt in zijn geloof?

Vraagdetails


„Een rechter verdient twee goede daden als hij in zijn interpretatie van de wet gelijk heeft, en één goede daad als hij ongelijk heeft.“





Kunt u deze uitspraak uitleggen?


– Dus, zelfs als hij een verkeerd geloof aanhangt, verliest hij zijn geloof niet, en verdient hij zelfs nog verdienste?


– Is deze uitspraak authentiek?

Antwoord

Beste broeder,

Het is nuttig om hierbij een paar punten te benadrukken.


a.

Het principe in de vraag is juist, het is een uitspraak van de Profeet. In een hadith staat het als volgt:


„Een geleerde die een fatwa uitvaardigt en die fatwa juist is, verdient twee beloningen; als de fatwa onjuist is, verdient hij één beloning.“


(Bukhari, İ’tisam, 21; Muslim, Akdıye, 15)


b.

Als een rechter over de nodige bekwaamheden beschikt om rechter te zijn, het nodige onderzoek heeft gedaan naar de kwestie waarover hij een uitspraak moet doen, alle benodigde bewijzen heeft verzameld om een uitspraak te kunnen doen, en geen enkele tekst (koranvers of hadith) over het betreffende onderwerp heeft kunnen vinden, dan is dat volgens de Fiqh-methodologie…

„Het uitlokken van de Menat“ en „Het vernietigen van de Menat“

als hij met een analytische methode tot een synthese is gekomen en al zijn werk hieraan heeft gewijd,

-zoals gunst, voorkeur, voordeel, angst-

Als hij, zonder enige persoonlijke voorkeur, de nodige inspanning heeft geleverd om Gods wil, namelijk rechtvaardigheid, te verwezenlijken, dan verdient hij twee beloningen als zijn oordeel juist is (één voor zijn inspanning en één voor het verwezenlijken van rechtvaardigheid en waarheid). Als zijn oordeel echter niet juist is, verdient hij nog steeds één beloning voor zijn inspanning en streven naar rechtvaardigheid en waarheid.

– Wij denken dat we het belang van de criteria die we hierboven hebben genoemd beter zullen begrijpen nadat we de volgende hadith hebben gelezen:


“Rechters zijn van drie soorten. De ene gaat naar de hemel, de andere twee naar de hel. De rechter die zijn eigen verlangens en wensen volgt (en niet de wil van God en het nastreven van rechtvaardigheid) gaat naar de hel. De rechter die oordeelt zonder de zaak te kennen (en dus slachtoffer is van zijn eigen onwetendheid) gaat ook naar de hel. De rechter die rechtvaardig en waarheidsgetrouw oordeelt, gaat naar de hemel.”

Van Taberani

(el-Kebir, 13/131)

Deze overlevering van Abdullah ibn Umar is authentiek.

(zie Heysemi, Zevaid, h. nr. 6989)


c.


De fundamenten van het geloof en de fundamenten van de islam.

en zoals de halal-haram die door de gemeenschap wordt geaccepteerd

„religieuze noodzakelijkheden“

Men kan geen eigen interpretatie maken van de fundamentele kwesties van de zogenaamde religie. Bijvoorbeeld: als iemand opstaat en zegt…

„Volgens mij weet God niet alles.“

ofwel

„Volgens mij zijn er drie gebedstijden.“

ofwel

„Volgens mij zijn rente en alcohol niet haram.“

Als iemand zoiets zegt, dan is diegene uit de religie gezet. Want over deze zaken zijn er duidelijke uitspraken in de Koran en de Sunna.

Het wetenschappelijke principe dat door islamitische geleerden als regel wordt beschouwd, namelijk „waar een tekst is, is geen ruimte voor interpretatie, dat wil zeggen, er is geen ruimte voor interpretatie in zaken die duidelijk in de Koran en de Sunna worden vermeld“, benadrukt deze waarheid.


d.

Ibn Bura gebruikt de volgende titel voor dit onderwerp:

„Indien een gezaghebber of rechter uit onwetendheid een oordeel velt dat in strijd is met de leer van de Profeet (vrede zij met hem), dan is dat oordeel ongeldig/verwerpelijk/onacceptabel.“

Om de juistheid van deze titel aan te tonen, citeert al-Bukhari een hadith over de Profeet Mohammed (vrede zij met hem).

„Wie iets doet dat afwijkt van de waarheden die wij hebben vastgesteld, zal met zijn werk afgewezen worden.“

hij heeft een uitspraak in die zin gedaan.

(zie İ’tisam, 20)

– Wat in deze hadith ook belangrijk is om te weten, is dat

„religieuze noodzakelijkheden“

genoemd,

In zaken die duidelijk in de Koran en de Sunna zijn vastgelegd en die elke moslim moet kennen, kan geen ijtihad (eigen interpretatie) worden gedaan en kan geen mening worden geuit die in strijd is met deze duidelijke waarheden in de religie.

is uitgesproken.


Met vrede en gebed…

Islam in vraag en antwoord

Schreibe einen Kommentar

Laatste Vragen

Vraag Van De Dag