Beste broeder,
Iedereen weet in zijn geweten dat hij/zij
twee afzonderlijke bewegingen, twee afzonderlijke handelingen
is het geval. Een deel van
vrijwillig
dat wil zeggen, het komt voort uit zijn eigen wil, zijn eigen beslissing. De andere kant is
gedwongen;
het gebeurt dus volledig tegen zijn wil en zonder zijn toestemming.
Bijvoorbeeld;
spreken, zwijgen, zitten, opstaan behoren tot de eerste groep; het kloppen van zijn hart, het langer worden van zijn lengte, het grijs worden van zijn haar behoren tot de tweede groep. In die eerste groep van werkzaamheden,
Vragen is aan ons, scheppen is aan God.
Dat wil zeggen, wat wij met onze beperkte wil kiezen en beslissen, dat schept God met Zijn absolute wil. Bij de tweede soort handelingen hebben wij geen zeggenschap. Zowel de wil als de schepping komen van God. Wij zijn niet verantwoordelijk voor de zaken die tot deze tweede groep behoren.
Dat wil zeggen, in het hiernamaals zullen we niet worden ondervraagd over onze lengte, kleur, ras, geslacht of de eeuw waarin we zijn geboren.
Wie zijn verstand goed gebruikt, komt tot de conclusie dat elk systeem in dit universum en elk orgaan in het menselijk lichaam op de mooiste en meest nuttige manier is ingericht. Daarom moet ik, net als mijn gezichtsvermogen en gehoor, mijn wil gebruiken op een manier die God, de Heer van alle werelden, welgevallig is. Alleen zo doe ik recht aan die gave en maak ik er optimaal gebruik van.
Hun wil,
Degenen die van hun eigen wil de algemene wil van God onderdanig maken, gaan naar de hemel, de plek van eeuwige gelukzaligheid.
Degenen die dit grote kapitaal inzetten voor hun eigen egoïstische doeleinden, begeven zich op weg naar de plaats van eeuwige straf.
Op dit punt kan de volgende vraag opkomen:
– Hoe kunnen wij de wil van God kennen, zodat we onze daden en ons gedrag hierop afstemmen?
De zaken en toestanden die God goedkeurt, zijn door profeten en boeken aan de mensheid bekendgemaakt.
Maar er is ook geen dwang in dit opzicht. Dat wil zeggen, hoewel de mens tegen zijn wil in deze wereld is gebracht, is hij vrij om in zijn eeuwige reis te kiezen tussen de opties paradijs en hel.
Zo kan de mens, door zijn vrije wil op de juiste manier te gebruiken, de hemel kiezen als zijn bestemming in het hiernamaals. De wegen naar dat gelukzalige land zijn door God, met Zijn goddelijke wil, uitgestippeld:
„Men zal geloven“, „men zal aanbidden“, „men zal zonden vermijden“, „men zal niet afwijken van de rechte weg“…
Maar Hij heeft de mens niet gedwongen om zich aan die wil te onderwerpen. Zoals in de Koran staat:
„Er is geen dwang in de religie.“
Dit bevel is de duidelijkste en meest precieze uitdrukking van de goddelijke wil in dit opzicht. Als de mens zijn wil dus in de rechte richting en binnen de grenzen van wat geoorloofd is gebruikt, zal hij winnen. Anders zal de schade enorm zijn.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
