Beste broeder,
Het is een manifestatie van een programma dat bestaat uit een keten van oorzaken. De relaties binnen deze oorzaak-gevolgketen kennen en dienovereenkomstig maatregelen nemen, betekent handelen met wijsheid.
Om een evenwichtig perspectief op gebeurtenissen te krijgen, moet een mens echter vanuit twee invalshoeken kijken: vanuit het geloof in de eenheid van God (tawhid) en vanuit het perspectief van oorzaak en gevolg. Als mensen die in de wereld van oorzaak en gevolg leven, kunnen we dit niet negeren. Er bestaat geen twijfel over dat achter elke gebeurtenis, positief of negatief, een keten van oorzaken ligt.
Als deze oorzaken van onbewuste, onzelfstandige aard zijn, dan kunnen wij de verantwoordelijkheid hiervoor op ons nemen.
Maar als de gebeurtenissen van positieve aard zijn, moeten we die aan God toeschrijven. Omdat er veel creatieve aspecten aan de positieve gebeurtenissen zijn en wij geen invloed erop hebben, zullen we deze als een gunst van God beschouwen.
Als de gebeurtenissen die we meemaken slecht zijn, dan moeten we de verantwoordelijkheid hiervoor op ons zelf nemen, omdat het kwaad meestal voortkomt uit nietsheid/niet-zijn/het niet goed doen van iets. Dat is de waarheid van de uitleg van de betreffende aya.
Maar als deze gebeurtenissen door bewuste mensen zijn veroorzaakt, en het goede is eruit voortgekomen, dan moeten we voor hen bidden, omdat zij de aanleiding waren tot iets goeds. Want God heeft ons die goede daad via die persoon geschonken. In dat geval is het niet juist om de tussenpersoon te negeren. Echter, aangezien God de ware bron van de zegeningen is, zullen we Hem de belangrijkste dank en lof betuigen.
Als de gebeurtenissen die door mensen worden veroorzaakt negatief en slecht zijn, zullen we hen daarvoor grotendeels verantwoordelijk stellen. We zullen niet vergeten dat het lot ook een rol speelt in zulke gebeurtenissen, wetende dat het lot in alles rechtvaardigheid inbouwt. Het lot is natuurlijk almachtig; niets gebeurt zonder zijn goedkeuring. Maar het feit dat mensen geschapen zijn met de mogelijkheid om de verantwoordelijkheid voor negatieve daden op zich te nemen, is ook een lot. De verantwoordelijkheid voor de slechte daden die ze met hun vrije wil, die ze van het lot hebben gekregen, plegen, is een vereiste van de rechtvaardigheid.
Gezien al deze feiten kunnen we stellen dat een vredig leven in deze wereld rechtstreeks gerelateerd is aan het geloof in Gods oneindige rechtvaardigheid, wijsheid en genade. Dit is de enige bron van troost voor de mens.
Op dit punt is het goed om te luisteren naar de waarschuwingen van Bediüzzaman Hazretleri:
„(We moeten niet altijd klagen over het leven, maar) moeten werken.“
In deze brand en stormen over de hele aardbol, zijn degenen die zich het meest redden, degenen die loyaal de kring van de Risale-i Nur betreden. Want zij laten de genade en mededogen die zij van de Risale-i Nur ontvangen, niet overschaduwen door hun eigen genade en mededogen, zodat zij geen pijn en leed ondervinden. Daarom kunnen zij die niet alleen het geluk en de vreugde van het hiernamaals, maar zelfs van het aardse leven zoeken, deze vinden in de lessen van de Risale-i Nur, die gebaseerd zijn op geloof en de Koran, en vinden ze ook.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
