Beste broeder,
Tijdens het gebed worden de handen (die de hemel van het gebed worden genoemd) open en (los) naar boven gehouden. De binnenkant van beide handen, als de twee ogen van een weegschaal, wachten in evenwicht op borsthoogte op de Goddelijke Genade die uit de hemel zal komen.
Het is echter niet tegen de Sunnah om deze twee handen soms naast elkaar te houden, in aanraking met elkaar.
De Profeet Mohammed heeft in beide gevallen gebeden.
Maar het lijkt erop dat ze hun handen meestal apart houden.
Zoals in de Shafi’itische stroming, waar de binnenkant van de handen naar beneden gericht worden bij gebeden die een gevoel van angst uitdrukken. In de Hanafi-stroming is het richten van de binnenkant van de handen naar beneden alleen toegestaan bij gebeden om regen, en niet bij andere gebeden.
Het is aan te bevelen om de handen omhoog te tillen bij het bidden om regen. Dit komt namelijk voor in een hadith van Anas.
„De Profeet (vrede zij met hem) hield zijn handen bij geen enkele gebed omhoog, behalve bij het gebed om regen. Bij het gebed om regen hield hij zijn handen zo hoog op dat de witheid van zijn oksels te zien was.“
(Vehbe Zuhayli. Islamitische Fiqh Encyclopedie II/504)
Bij het bidden om regen kan men zijn handen omhoog doen of omkeren, afhankelijk van de intentie. Het omhoog doen van de handen drukt een aandringend verzoek uit, terwijl het omdraaien van de handen de wens uitdrukt dat de regen in de gewenste richting, namelijk naar de aarde, komt.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
