Beste broeder,
De islamitische religie heeft het recht om te scheiden aan de man gegeven.
In dat opzicht kan een vrouw de man niet scheiden. Er zijn echter enkele uitzonderingen.
1.
Als de man de vrouw het recht op scheiding heeft gegeven, kan de vrouw van de man scheiden.
2.
Als de vrouw een officiële huwelijksakte heeft en een verzoek indient bij de rechter, en de rechter besluit dat ze mogen scheiden, dan vindt de scheiding plaats.
Bij onenigheid binnen het gezin proberen familieleden van beide partijen samen te komen om het conflict op te lossen. Het is ook niet toegestaan dat de vrouw haar man om onbenullige redenen verlaat.
Laten we proberen de algemene rechten van de vrouw kort te beschrijven:
„Wanneer iemand het goede nieuws hoort dat hij een dochter krijgt, wordt zijn gezicht van verdriet pikzwarte.“
(Nahl, 16/58)
In deze aya beschrijft en veroordeelt Allah (cc) de kijk van de mens uit de tijd van de onwetendheid op de vrouw. Echter,
„God geeft aan wie Hij wil een dochter, aan wie Hij wil een zoon, of aan wie Hij wil beide; en wie Hij wil, maakt Hij onvruchtbaar.“
(Ash-Shura, 42/49)
Een vrouw wordt net als een man geboren, ze is net als een man een mens. Als ze onderscheid maken tussen hen in genegenheid en geschenken, zijn de ouders verantwoordelijk. Ze verdienen het om van genegenheid verstoken te worden, omdat ze de testament van onze Profeet (vrede zij met hem) niet hebben nageleefd. Omdat Hij wist dat de gevoelens van de Jahiliyyah (de tijd van onwetendheid) af en toe in mensen zouden opkomen, benadrukte onze Profeet (vrede zij met hem) het onderwijs van meisjes in het bijzonder en…
„de vader die drie, twee of zelfs één dochter heeft opgevoed en hun rechten heeft beschermd, zal in de hemel bij Hem zijn.“
(Ibn Mâce, Edep 3) maakt het bekend.
Ook bij het krijgen van een dochter, net als bij het krijgen van een zoon,
„dankbaarheid“
als
„akika“
Het offerdier wordt geslacht. De naam is mooi, de verplichte opleiding wordt gevolgd. De benodigde seksuele informatie wordt van de moeder verkregen.
De Koran en de Sunna bevatten geen enkele bepaling die vrouwen van het streven naar kennis uitgesloten houdt. Integendeel, omdat de Profeet (vrede zij met hem) wist dat zij zouden worden verwaarloosd, heeft hij specifiek de opleiding van vrouwen aanbevolen en hun rechten beschermen bevolen. In zijn tijd zijn er vrouwen opgeleid die „mujtahid“ waren. [Bijvoorbeeld, de vrouw van de Profeet (vrede zij met hem), Aisha (ra), is een voorbeeld hiervan.]
De vrouw,
Ze is opgevoed en grootgebracht zonder in enig opzicht van mannen gescheiden te worden, en nu is het tijd om te trouwen. Het is haar recht en tegelijkertijd een sunna (traditie) om de aanstaande echtgenoot te zien. Als ze hem niet mag, kan ze hem weigeren; het aandringen van de ouders en de aanstaande echtgenoot verandert niets.
Ze zet haar gewicht in de schaal bij het huwelijk, en vraagt zoveel als ze wil van de aanstaande schoonzoon.
„mihir“
ontvangt.
De bruidsschat is haar door God toegekende, meest fundamentele recht en een garantie voor haar levensonderhoud. Het gebruik van de bruidsschat, binnen wettelijke kaders, is volledig aan haar eigen wil. Ze kan haar bruidsschat, of andere bezittingen, besteden aan goede doelen, maar ook gebruiken in commerciële bedrijven, bedrijven oprichten, aandelen in bedrijven nemen, winst maken en die winst besteden waar ze maar wil. Haar sociale zekerheid is immers gegarandeerd door haar huwelijk.
Alle noodzakelijke uitgaven voor het huishouden en voor zichzelf rusten op de schouders van de man.
De man mag niet zeggen: „Koop je kleding of sieraden met je eigen geld“. Hij is verplicht om voor de levensonderhoud van de vrouw te zorgen, in verhouding tot zijn eigen vermogen; als hij dat niet kan, mag hij niet trouwen.
Als hij dit na het huwelijk niet kan bewijzen, wordt het verzoek van de vrouw tot scheiding ingewilligd.
Haar man mag haar niet vernederen, hij moet niet vergeten dat zij zijn levenspartner is, en hij mag haar niet boos maken en alleen thuis laten.
„De beste man is degene die de vrouw het beste behandelt.“
(zie al-Bukhari, Nikâh 43; al-Müslim, Fadâil 68)
Het is de taak van de man om thuis met zijn vrouw te grapjes maken, plezier te hebben en haar te vermaken.
Een man mag zijn vrouw niet slaan om willekeurige redenen, tenzij de vrouw de wet overtreedt en in opstand komt.
(zie Nisâ, 4/34; Ibn Kathir, Kurtubi, Elmalı, commentaar op de betreffende verzen; Abu Dawud, Manasik 56; Ibn Majah, Manasik 84; Muslim, Hajj 147; Tirmidhi, Rada‘ 11; Abu Dawud, Manasik 56; Halebî Sağîr, blz. 395; Halebî Kebîr, blz. 621; Canan, Terbiye, blz. 391)
Hij mag zijn vrouw ook niet lastigvallen met onverwachte bezoeken, uit vrees voor ziekte of jaloezie. De Profeet (vrede zij met hem) verbood in een hadith dat iemand die lange tijd van zijn gezin gescheiden was, onverwacht en ’s nachts naar huis zou komen. Als reden werd genoemd dat de vrouw dan de gelegenheid zou hebben om zich voor te bereiden, bijvoorbeeld door haar oksels en benen te scheren en zich te kleden en te verzorgen. Een hadith luidt hierover als volgt:
„(Als hij ’s nachts van verre komt) moet hij niet meteen bij zijn vrouw binnen gaan, zodat zij de tijd heeft om met een mes schoon te maken en de rommel op te ruimen. (zodat ze zich op zijn komst kan voorbereiden).“
(Bukhari, Nikah 121, 122; Muslim, Rada‘ 58, Imarat 181, 182; Darimi, Nikah 32, Jihad 163)
Commentaren op de hadith wijzen erop dat een plotselinge, onverwachte komst ’s nachts ook kan betekenen dat hij zijn vrouw verdacht van ontrouw.
De man heeft ook de plicht om zijn vrouw seksueel te bevredigen.
De Profeet (vrede zij met hem) vergeleek mannen die hun vrouw negeren en meteen klaar zijn met een haan, een dier, en raadde aan om geen geslachtsgemeenschap te hebben zonder te knuffelen en te strelen. Een man kan namelijk snel opgewonden raken, maar een vrouw is pas na een lange periode van strelen klaar voor geslachtsgemeenschap. Een goede man is degene die zijn vrouw hierop voorbereidt en haar net zo bevredigt als hijzelf.
Mannen die tijdens seks alleen aan zichzelf denken, moeten niet vergeten dat ze de ander kwetsen en plezier halen uit het martelen van de ander.
Een vrouw heeft het recht om te scheiden van een man die binnen een jaar na het huwelijk geen seks met haar heeft gehad.
Een vrouw kan zich niet aan een man overgeven zonder eerst „haar liefde te ontvangen“.
Net als de alimentatie van de vrouw, zijn de kosten voor haar behandeling en medicijnen ook voor rekening van de man.
Als de vrouw niet in staat is om brood te bakken, is de man verplicht om brood te kopen. Als zij zich wil versieren, zijn de kosten voor sieraden en parfum voor de man. De man is verplicht om twee sets kleding per jaar te verzorgen, een voor de zomer en een voor de winter. In geval van geschil worden de kenmerken van de kleding door de lokale autoriteiten vastgesteld.
De vrouw,
Wanneer haar man op reis gaat, kan zij een borg eisen voor haar onderhoud voor de dagen dat hij weg is. Als zij tijdens haar menstruatie apart van haar man wil slapen, heeft zij het recht om een apart bed te eisen.
Afhankelijk van de situatie kan een vrouw haar man vragen om hulp.
De loon van de dienstmeid behoort toe aan haar man. Volgens de gewoonte is een vrouw niet verplicht om werk te doen, behalve huishoudelijke taken die vrouwen volgens de traditie niet zouden moeten doen.
Indien nodig, spreken zij met haar echtgenoot een maandelijks bedrag aan alimentatie af. Als zij vindt dat het niet genoeg is, kan zij een verhoging aanvragen. Als de echtgenoot hiermee niet akkoord gaat, kan zij een beroep doen op de rechtbank.
Als een vrouw de familieleden van haar man niet wil ontvangen, is haar man verplicht haar in een afzonderlijk huis te laten wonen. Als reden wordt aangegeven dat de aanwezigheid van die familieleden haar verhinderd zou kunnen om met haar man te vrijen en van hem te genieten. Zelfs voor kinderen die te jong zijn om seks te begrijpen, heeft de vrouw het recht om aparte kamers te eisen, om dezelfde reden.
De vrouw,
Hij heeft het recht om zijn ouders een keer per week te bezoeken, en de man kan hem daarin niet tegenhouden.
Een vrouw heeft het recht om in legale beroepen te werken, zolang dit de rechten van de man niet schaadt.
Als een vrouw vanwege haar menstruatie of kraamperiode naar het hamam wil gaan, betaalt de man de hamamkosten. Als echter bekend is dat in het hamam de privacy van de vrouw niet wordt gerespecteerd, wordt de vrouw niet naar het hamam gestuurd.
„Ric’î“ (kan worden teruggedraaid)
of
„bâin“
De man is verplicht om gedurende de iddet (de periode waarin een vrouw na een scheiding niet opnieuw mag trouwen) alle soorten alimentatie aan zijn ex-vrouw te betalen.
Wat we hierboven hebben gezegd, zijn slechts enkele voorbeelden van de zaken die in alle boeken over de islamitische jurisprudentie worden uitgelegd bij het noemen van de rechten van de vrouw ten opzichte van de man. En het zijn geen aanbevelingen, maar wettelijke rechten met sancties. Als vrouwen in de Zwarte Zee-regio, in Anatolië, hier en daar worden uitgebuit en onderdrukt door zware werkzaamheden die alleen mannen zouden moeten doen, dan is de schuld niet bij de islam, maar bij degenen die de islam uit hun leven hebben verwijderd.
Wanneer er een keuze moet worden gemaakt,
De meeste islamitische geleerden hebben verklaard dat vrouwen het recht hebben om te stemmen. Er is immers geen enkel bewijs dat ze dit recht niet zouden hebben. Bovendien is stemmen gelijk aan het afleggen van de ‚bay’a‘ (belofte van trouw). De Profeet (vrede zij met hem) heeft immers ook van vrouwen de ‚bay’a‘ ontvangen. (zie vers 60:12 van de Soera Mumtahana en de bijbehorende uitleg). Na de dood van Omar werd iedereen, inclusief ongehuwde meisjes, om advies gevraagd voor de keuze van de volgende kalief. (zie Muhammad Hamidullah, Inleiding tot de Islamitische Instellingen, Istanbul 1981, blz. 112)
Uiteindelijk, wanneer de vrouw sterft, behoort het lijkkleed ook toe aan haar man.
(Voor een uitgebreidere uitleg van deze punten, die hier kort zijn samengevat, zie Ibn Abidin, Redd al-Muhtar en de hoofdstukken over alimentatie in alle boeken over de islamitische jurisprudentie, met name Serahsi en Mabsut)
Zoals blijkt, is de vrouw een persoon die geen zorgen heeft over haar levensonderhoud, dat wil zeggen, zij geniet volledige sociale zekerheid. En dit alles zijn wettelijke rechten die bij een geschil door een rechterlijke uitspraak worden vastgesteld. In de islam zijn man en vrouw geen twee vijandige polen die voortdurend met elkaar in de clinch liggen om rechten te veroveren. Ze zijn twee helften van een geheel, die elkaar aanvullen, elkaar helpen, elkaar steunen en een bron van rust en moreel zijn. Net zoals de Profeet huishoudelijke taken hielp verrichten en er een arbeidsverdeling was tussen Ali en zijn vrouw Fatima.
In de Koran wordt duidelijk aangegeven onder welke omstandigheden een scheiding noodzakelijk is:
1. Openlijke onbeschoftheid (overspel)
Overspel,
In de islam is het een grote zonde, vergelijkbaar met godslastering.
Overspel,
Het is een verschrikkelijke daad die de gezinsstructuur verwoest en de huwelijksband aantast.
Het is onvoorstelbaar dat zo’n daad in een moslimhuis zou worden gepleegd. Een vrouw of man die zo’n daad in het huis van een moslim toelaat, is dat huis niet waard.
„Dwing ze niet om een deel van wat je ze hebt gegeven terug te geven. Tenzij ze zich op een duidelijke manier onbeschoft gedragen. Wees vriendelijk tegen hen…“
(Nisa, 4/19)
„O profeet, wanneer u vrouwen scheidt, scheid hen dan tijdens hun afwachtingsperiode en tel die periode nauwkeurig. Vreest uw Heer, God. Breng hen niet uit hun huizen en laat hen ook niet zelf weggaan, tenzij zij openlijk onbeschoft (onkuis) gedrag vertonen.“
(At-Talaq, 65/1)
2. Onrust zaaien, ideologische onenigheid
Om een islamitische samenleving tot een vredige omgeving te maken, moet de kern van die samenleving, het gezin, ook vredig zijn. De vrede in het gezin wordt gewaarborgd door echtparen die goed met elkaar overweg kunnen. Als de fundamentele pijlers van het gezin niet in evenwicht zijn, is het gezinshuis altijd op instorten.
Om vrede en continuïteit in het gezin te garanderen,
Het repareren en rechtzetten van de scheve paal, of, als dat niet mogelijk is, het vervangen en vernieuwen ervan, zal zowel ten goede komen aan het gezin als aan de islamitische gemeenschap.
De vrouw, een van de belangrijkste steunpilaren van het gezin.
Als een vrouw haar man tegenwerkt en onrust in het huishouden veroorzaakt, dat wil zeggen, als een vrouw in een huishouden de ideeën van haar man niet ondersteunt, maar dwarszit, en verbaal of fysiek probeert hem van zijn standpunt af te brengen of te weerhouden, dan is het scheiden van deze vrouw noodzakelijk geworden.
Als de man deze vrouw niet scheidt, dan zijn er twee mogelijkheden.
De eerste is stijlvol,
De man negeert zijn vrouw en gaat zijn eigen gang. Dit zal echter leiden tot onrust in huis. De kinderen, indien aanwezig, zullen hierdoor worden beïnvloed, wat uiteindelijk resulteert in een generatie vol psychische problemen. Deze generatie zal mogelijk zo ver van religie en geloof verwijderd zijn dat ze God niet eens kennen.
Omdat de vrouw voortdurend bij de kinderen thuis is, zal ze een grotere invloed op hen hebben. In de toekomst zullen deze kinderen een groot verlies betekenen voor een man die strijdt voor een zaak, en een zware slag voor zijn zaak. Bovendien zal de man, omdat hij geen vredige omgeving thuis vindt, niet succesvol zijn in zijn werk, of in ieder geval het gewenste niveau niet bereiken. Als gelovige mannen en vrouwen, die elkaars beschermers zouden moeten zijn, deze bescherming niet thuis kunnen bieden, zullen ze het nooit buiten kunnen bieden; ze zullen het goede niet kunnen bevelen en het kwaad niet kunnen weerhouden.
Dan zal het noodzakelijk zijn om de vrouw te scheiden, binnen de grenzen die de Koran voorschrijft.
De tweede is stijlvol.
Een gelovige man zal, als hij naar zijn vrouw luistert, zijn zaak en zijn inspanningen opgeven, wat ertoe zal leiden dat die man goddeloos wordt en zich van de religie afwendt. In de afgelopen jaren zijn er hiervan veel voorbeelden te vinden.
„Zeg: ‚Als uw ouders, uw kinderen, uw broers, uw vrouwen, uw familie, uw bezittingen, uw handel waarvoor u bang bent dat die verloren gaat, uw huizen die u zo prettig vindt, u meer liefhebben dan Allah, de Boodschapper en de strijd op Zijn weg, dan wacht dan maar af tot Allah Zijn bevel brengt. Allah leidt de goddeloze gemeenschap niet.“
(De Bekering, 9/24)
„O gij die gelooft, sommigen van uw vrouwen en uw kinderen zijn u vijandig. Wacht u voor hen…“
(At-Taghàbūn, 64/14)
Elke vrouw die probeert iemand van het pad van God af te leiden, is tevens de vijand van haar man.
De enige manier om van deze vijand af te komen en beschermd te blijven, is door afstand te nemen. De beste manier om dat te doen, is door van die vrouw te scheiden. Want zulke vrouwen zijn geen goede vrouwen. Opstandige vrouwen, als ze zich niet verbeteren, moet je scheiden.
„De mannen zijn de beschermers en onderhouders van de vrouwen, omdat Allah de ene boven de andere heeft verheven en omdat zij uit hun bezittingen geven. Daarom zijn de goede vrouwen gehoorzaam en beschermen zij hetgeen verborgen is, in ruil voor de bescherming die Allah hen schenkt. Vrouwen van wie u vreest dat zij zich opstandig en onstuimig zullen gedragen, berisp ze, verlaat hun bed en sla ze. Als zij u gehoorzamen, zoek dan niet langer een ander middel tegen hen. Want Allah is verheven en groot.“
(Nisa, 4/34)
Als ze zich niet verbeteren en zich niet in bedwang weten te houden, ondanks berispingen, het verlaten van het huishouden en geseling, dan is scheiden de beste remedie. Maar als ze zich verbeteren, is het verboden om nog een stap tegen hen te ondernemen.
3. Het aardse leven en zijn versieringen boven God stellen
Iedereen, man of vrouw, is verplicht om God te gehoorzamen (God te dienen) en voor Zijn religie te werken, wat het uiteindelijke doel van de schepping is.
Wie zich bewust is van zijn schepping, richt zijn handelen dienovereenkomstig. En het streven om de fitna van de aarde te verwijderen en de heerschappij alleen aan Allah te laten, is een plicht en verantwoordelijkheid van iedereen die beweert te geloven. Dit zijn de waarheden uit de Koran:
„Ik heb de geesten en de mensen geschapen, opdat zij Mij zouden dienen.“
(Zariyat, 51/56)
„… Wij aanbidden alleen U en wij vragen alleen U om hulp…“
(Al-Fatiha, 1/4)
„Vecht tegen hen totdat de goddeloze praktijken zijn uitgeroeid en de religie volledig aan God is toegewijd! Als zij zich bekeren, dan zal God zeker zien wat zij doen.“
(Al-Anfal, 8/39)
Het verlaten van vrouwen (of mannen) die het doel van hun schepping vergeten en de versieringen van het aardse leven verlangen, moet een daad zijn die elke gelovige strijder moet verrichten.
Anders zouden deze vrouwen of mannen een last en een belemmering vormen voor de prediker. Daarom is het beste wat je kunt doen, ze scheiden en, als het vrouwen zijn, hun bruidsschat geven en ze laten gaan.
„O Profeet, zeg tegen uw vrouwen: ‚Als u het aardse leven en de versieringen ervan wilt, dan geef Ik u uw bruidsschat en laat Ik u op een mooie manier gaan. Maar als u Allah en het hiernamaals wilt, dan heeft Allah voor degenen onder u die goed handelen een grote beloning voorbereid.'“
(Al-Ahzab, 33/28-29)
Vrouwen of mannen die niet streven naar de heerschappij van Gods orde, maar de wereldse levensstijl en haar versieringen verkiezen, vormen een obstakel, een last voor degenen die proberen Gods orde te vestigen. Het wegnemen van dit obstakel is een noodzaak voor de gelovigen. Want onze God verklaart dat degenen die de wereldse levensstijl en haar versieringen verkiezen, geen aandeel zullen hebben in het hiernamaals. Iemand zonder aandeel in het hiernamaals kan niet samen zijn met degenen die wel een aandeel hebben.
„Zij zijn het die het hiernamaals hebben verkocht voor het hier en nu. Hun straf zal niet verlicht worden en zij zullen geen hulp ontvangen.“
(Al-Baqara, 2/86)
„Wie het aardse leven en zijn versieringen verkiest, aan hen geven Wij hun daden hier volkomen, en zij zullen hierin geen tekort lijden. Maar zij zijn degenen voor wie in het hiernamaals alleen het vuur is, en al hun daden zijn daar tevergeefs geweest. Hun daden zijn geheel vergeefs geweest.“
(Hud, 11/15-16)
„Wie de oogst van het hiernamaals wil, zullen Wij zijn oogst vergroten; en wie de oogst van dit aardse leven wil, zullen Wij hem ook iets van dit aardse leven geven. Maar hij zal geen deel hebben in het hiernamaals.“
(As-Sjoera, 42/20)
Aangezien iemand die het aardse leven en zijn vermaak verkiest, niets gemeen heeft met iemand die de oogst van het hiernamaals verkiest, is de beste actie die een gelovige persoon kan ondernemen, het scheiden van zijn echtgenote die het aardse vermaak verkiest. De islamitische principes stellen duidelijk vast hoe, wanneer en op welke manier deze scheiding moet plaatsvinden.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
