– Kunnen naties hun eigen beslissingen nemen en hun eigen staat en systeem oprichten?
– Ik zou het fijn vinden als u dit kunt uitleggen aan de hand van verzen uit de Koran, hadiths en fatwas.
Beste broeder,
– In de islam
„natie“
(gemeenschap)
het concept,
-in de ware zin van het woord-
Het verwijst naar een gemeenschap van moslims die dezelfde religie aanhangen.
In de metaforische zin omvat het alle burgers die deel uitmaken van de islamitische staat en haar gezag erkennen.
De Profeet Mohammed (vrede zij met hem),
In de „Verklaring van Medina“ staat: „De Joden van de stam Banu Awf vormen samen met de gelovigen één gemeenschap.“
(Mohammed Hamidullah, De Profeet van de Islam, II/503)
Deze uitspraak is daar een voorbeeld van.
Daarom,
Islamitische staat
Het echte recept voor [naam van gerecht] kan als volgt worden gemaakt:
„De islamitische gemeenschap (umma) is een groep mensen die onder de politieke heerschappij van de islamitische staat samenleven.“
– Tot ongeveer een of twee eeuwen geleden was het nergens ter wereld te vinden.
„De natiestaat“
zo’n gedachte bestond niet. De islamitische wereld is hierop geen uitzondering. Daarom,
„Het recht van volkeren op zelfbeschikking“
het principe, in de 20e eeuw
„natie-staat“
is een punt dat door de westerse wereld, die dit idee aanvaardt, naar voren is gebracht. Het behoort tot de fundamentele waarden van de islam.
„natie-staat“
Het concept bestaat niet, en het principe is hier ook niet van toepassing.
– Echter, in de politieke gedachtegang van de islam, zoals uitgedrukt in de hadiths,
„De Arabier heeft geen voordeel boven de niet-Arabier, noch de niet-Arabier boven de Arabier; de blanke heeft geen voordeel boven de zwarteling, noch de zwarteling boven de blanke. De enige maatstaf voor voordeel is vroomheid.“
Dit is geen maatstaf voor het aardse leven, maar voor het hiernamaals. Dat wil zeggen, in deze wereld genieten een heilige en een goddeloze dezelfde rechten.
Burgers van de staat
-als mens-
Ze zijn gelijk aan elkaar, als de tanden van een kam. Geen enkel ras, geen enkele positie, geen enkele religie heeft voorrechten voor de wet. Zoals onze Profeet (vrede zij met hem) zei:
„Ik zal de vijand zijn van degene die een zimmie/niet-islamitische burger kwelt op de Dag des Oordeels.“
(Kenzu’l-Ummal, IV / 618)
Deze kernachtige uitspraken tonen aan dat er voor de wet geen onderscheid gemaakt kan worden op basis van religie.
– In de islam is de soevereiniteit van de ene natie niet superieur aan die van een andere. Als in de islam een natie…
„zelf je eigen lot bepalen“
Als er een principe is dat de erkenning van rechten voorstaat, dan is dat van toepassing op alle naties. De vorming van islamitische staten in hedendaagse islamitische landen is niet gebaseerd op de islam, maar op principes die door niet-islamitische groeperingen zijn vastgesteld.
„natie-staat“
is ontworpen binnen dit kader. Het is zelfs mogelijk om tientallen staten van dezelfde natie te zien.
Deze situatie is dus zeer veelzeggend in termen van hoe de ‚verdelen en veroveren‘-strategie wordt toegepast en hoe moslims die zich van religie en religiositeit afkeren, in deze valkuil terechtkomen.
– „Natie-staat“
het begrip is echter,
“Greep jullie allen gezamenlijk vast aan het touw van Allah (aan de religie van Allah), en scheid jullie niet. Herinner jullie aan de gunst van Allah over jullie: toen jullie vijanden van elkaar waren, en Allah jullie harten tot elkaar verenigde, en jullie broeders werden door Zijn genade. En jullie waren aan de rand van een afgrond van vuur, en Hij redde jullie daaruit. Zo maakt Allah jullie de tekenen duidelijk, opdat jullie de rechte weg zouden volgen.”
(Al-i Imraan, 3/103)
is in strijd met de uitdrukking in de vertaling van de betreffende Koranvers.
– De islamitische wereld kan zich vormen als een federatie van staten, onder een symbolisch kalifaat, en deze staten kunnen – indien wenselijk – worden ontworpen naar de wensen van verschillende naties. Elke natie heeft het recht om deel uit te maken van zo’n structuur.
De volgende uitspraak van Bediüzzaman lijkt erop te wijzen dat de islamitische wereld in de toekomst naar een dergelijk systeem zal overgaan:
„…Vooral over veertig of vijftig jaar verwachten wij met grote hoop op de genade van God dat de Arabische stammen, net als de Verenigde Staten van Amerika, een zeer hoogstaande positie zullen innemen en dat de in gevangenschap verkerende islamitische heerschappij, zoals in vroegere tijden, op de helft, misschien wel het grootste deel van de aardbol, zal worden hersteld. Als de ondergang niet snel komt, zal de volgende generatie het inshallah zien.“
(Hutbe-i Şamiye, blz. 62).
– Tot slot, een uitspraak van Bediüzzaman:
(Divan-ı harb-i örfi, blz. 50-52)
We willen het volgende samenvatten:
Volgens de meester, het Ottomaanse rijk van die tijd of in het algemeen
„de gemengde volkeren van de islam“
Het is een zonnestelsel. Elk gebied dat onder het Ottomaanse rijk (of de hele islamitische wereld) valt, is een planeet of satelliet in dit zonnestelsel. Het goed functioneren van dit systeem hangt af van het goed functioneren van deze planeten, die aan het centrum van het systeem verbonden zijn.
Neem bijvoorbeeld de toenmalige regio Koerdistan; dat is ook een planeet. Hoe stabieler deze planeet zijn baan volgt, hoe regelmatiger, stabieler en doelgerichter het Ottomaanse zonnesysteem, waartoe hij behoort, zal zijn.
Het feit dat de planeten in het zonnestelsel afwijken van hun oorspronkelijke baan, wijst erop dat de aantrekkingskracht tussen hen en de zon verstoord is en dat het systeem langzaam aan het instorten is.
Ja, het Ottomaanse rijk was gedoemd te instorten, omdat de aantrekkingskracht tussen de zon en de regionale planeten die eraan verbonden waren, verdween.
Als we dezelfde uitdrukking voor ons land gebruiken, dan is het vandaag de dag…
„Het Turkse zonnestelsel“
om ook daar stevig voet aan de grond te krijgen, op al hun planeten/(regio’s)
de lichten van vakkennis, overleg, vrijheid, rechtvaardigheid, gelijkheid, eerlijkheid, en vertrouwen/veiligheid
waar het in weerspiegeld wordt
een centrum van aantrekkingskracht voor eenheid, broederschap, oprechtheid en veiligheid
moet worden aangemaakt.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
