In een artikel dat ik online las, werd beweerd dat vers 184 van Soera Al-Baqarah de opdracht bevat dat degenen die de kracht *hebben* om te vasten, maar dat niet doen, voor elke dag een arm persoon moeten voeden als vergoeding. Echter, de bewering is dat de woord *YUTIKUNE* (degenen die de kracht *hebben*), in de uitleg van dit vers, verkeerd is geïnterpreteerd door de toevoeging van het woord *LA* (niet), waardoor het *YUTIKUNE* verkeerd als *niet* wordt vertaald. Klopt deze bewering? Kunnen degenen die de kracht *hebben* om te vasten, maar dat niet doen, door het voeden van een arm persoon voor elke dag die ze niet vasten, aan hun verantwoordelijkheid ontsnappen? De reden dat ik dit onderzoek doe, is dat mijn huidige baan gebaseerd is op intellectueel werk en ik een project moet afmaken. Ik vast momenteel, maar dit vermindert mijn motivatie en productiviteit, vooral ’s middags. Is het in dit geval toegestaan om niet te vasten en in plaats daarvan een vergoeding te geven? Ik zou u dankbaar zijn voor informatie over deze kwesties. Alvast bedankt voor uw aandacht en hulp.
Beste broeder,
Dit onderwerp is verplaatst, inclusief de antwoorden en reacties. Klik hier om te lezen…
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
