– Wat is de reden van de openbaring van de verzen 65-66 van Soera At-Tawbah?
– Is de persoon die de grap maakt een huichelaar of een moslim?
Beste broeder,
De betekenis van de betreffende verzen is als volgt:
„Als je ze zou vragen,
‚We waren gewoon aan het genieten en hadden het erg naar onze zin.‘
Zij zeggen: „Wij spotten met God, Zijn geboden en Zijn boodschapper.“ Zeg: „Spotten jullie dan met God, Zijn geboden en Zijn boodschapper? Vervloekte leugenaars! God zal jullie niet vergeven, want jullie hebben jullie ongeloof openlijk getoond nadat jullie je geloof hadden verklaard. Sommigen onder jullie zullen wij wel vergeven, maar anderen zullen wij straffen vanwege hun hardnekkige ongeloof.“
(At-Tawbah, 9/65-66)
– Er bestaan verschillende overleveringen over de reden van de openbaring van deze verzen. Wat ze gemeen hebben, is dat de huichelaars onderling…
Islam en moslims belachelijk maken
moeten ze doen.
In de commentaarbronnen
-voor zover wij weten-
Een van de meest gangbare verhalen luidt als volgt:
Ibn Omar vertelt: Tijdens de veldtocht naar Tabuk zei een van de huichelaars:
„Ik ben deze gemeenschap“
(Hij/zij verwijst naar moslims)
Ik heb nog nooit zulke bangerige harten, leugenachtige tongen en zo’n lafhartige mensen gezien als zij, wanneer ze een vijand tegenkwamen.
Een van de metgezellen die dit hoorde, zei tegen hem:
„Je liegt en je bent absoluut een huichelaar.“
zei hij en ging naar de Profeet (vrede zij met hem) om hem dit te melden. Maar hij zag dat de Koran (de betreffende verzen) hem al voor was gegaan. De persoon die deze woorden sprak, stapte op zijn kameel en kwam bij de Profeet.
“O, Boodschapper van Allah! Wij zijn onderweg om de weg te bewijzen”
-zoals passagiers onderweg met elkaar praten-
We waren aan het kletsen om ons te vermaken.
zei hij. De Profeet (vrede zij met hem) keek hem echter niet aan; hij keek alleen
„Spottende jullie met Allah, Zijn tekenen en Zijn boodschapper?“
Hij herhaalde de woorden uit de koranvers die hij had gelezen.
(zie Taberi, Razi, commentaar op de betreffende verzen)
– Zoals in de aya staat
„een deel van jullie“
Uit de vertaling blijkt dat degenen die de moslims bespotten, een groep zijn. Een gemeenschap bestaat uit minimaal drie personen. Zo denken de exegeten.
„dat ze met zijn drieën waren, dat twee van hen spotten en dat de ander lachte en plezier had terwijl hij naar hen luisterde“
hebben ze gemeld.
(zie Razi, betreffende plaats)
– Volgens deze interpretatie kan de overlevering die hierboven vermeldt dat dit incident in Tebuk plaatsvond, ook als een verhaal met drie personages worden beschouwd. Ibn Omar heeft de kwestie uitgelegd aan de hand van de persoon die de belangrijkste verantwoordelijke was en die het meest spotte.
– Ongeacht de reden van de openbaring, gaat het hier om de ongelovigen die zich als moslim voordoen.
„De waarheid is dat jullie, nadat jullie je geloof hadden verklaard, de ongelooflijkheid in jullie hart aan het licht brachten.“
Zoals in de Koran staat, hebben zij met hun tongen altijd gezegd dat ze moslim waren, maar met hun hart hebben ze volhard in hun ongeloof.
Daarom is wat zij doen;
Het is geen grap, maar een uiting van hun innerlijke scheldwoorden zodra ze de kans grijpen.
– Een oprechte gelovige moet de dingen die de religie als heilig beschouwt niet belachelijk maken.
Echter, als hij uit onwetendheid zo’n grap maakt, kunnen we hem, hoewel hij zondigt, niet als ongelovig bestempelen. Want er zijn veel aspecten die getuigen van zijn geloof. Zoals bekend;
„… net zoals niet elke eigenschap van een moslim moslim hoeft te zijn, hoeven ook niet alle eigenschappen en vaardigheden van een ongelovige ongelovig te zijn.“
(zie Nursi, Münazarat, blz. 32)
„…Bijvoorbeeld: (De Profeet) zei: Dit is ongeloof. Dat wil zeggen, die eigenschap is niet voortgekomen uit geloof, die eigenschap is ongeloof. Met die eigenschap heeft die persoon ongeloof gepleegd (een daad van ongeloof verricht). Maar de persoon die die eigenschap bezit, wordt niet ongelovig genoemd, omdat hij ook andere onberispelijke eigenschappen bezit die voortkomen uit geloof en die de uitstraling van geloof hebben. Alleen als met zekerheid bekend is dat die eigenschap uit ongeloof voortkomt…“
(zie Nursi, Sünuhat-Tuluat-İşarat, blz. 16)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
