Sommigen beloven als gelofte de verplichte gebeden (vijf gebeden per dag, naar de vrijdaggebeden gaan, etc.). Ze zeggen: „Als dit gebeurt, zal ik veertig dagen lang bidden“ of „Als dit gebeurt, zal ik de eerste vrijdaggebeden bijwonen“. Hoe kunnen we deze mensen een concreet voorbeeld laten zien zodat ze begrijpen dat dit verkeerd is?
Beste broeder,
Een gelofte kent een aantal voorwaarden; deze kunnen als volgt worden samengevat:
1.
Dat er een verplichting of een aanbevolen daad van hetzelfde soort bestaat (zoals de Hajj, vasten, gebed).
2.
Dat hetgeen wordt toegewijd, tevens het doel zelf is.
Vormen van aanbidding zoals gebed, vasten en de bedevaart zijn doel op zich; ze zijn geen middel tot een andere vorm van aanbidding. Maar rituele wassing (abdest) is anders; het is een middel om te kunnen bidden, de Koran aan te raken of rond de Kaaba te lopen. Daarom heeft het beloven van abdest geen betekenis; het wordt niet als een gelofte beschouwd.
3.
Dat de aanbiddingsdaad die wordt gewijd, niet al van tevoren een plicht of verplichting voor de persoon is,
Iemand die belooft de vrijdaggebeden te verrichten of de vastenmaand Ramadan te houden, maakt geen geldige gelofte. Deze gebeden en het vasten zijn immers al verplicht.
4.
dat hetgeen wordt gewijd geen zonde of misdaad mag zijn,
„Als het met dit project dat ik ben begonnen goed komt, drink ik een fles wijn.“
of
„Als ik dit werk krijg, zal ik er alles voor doen.“
Dergelijke geloften zijn niet geldig, omdat ze onder de categorie van zonden vallen.
5.
Dat wat je je toelegt, mogelijk is.
„Als die-en-die komt of mijn zoon veilig terugkeert, zal ik vasten op de dag dat hij komt of terugkeert.“
Als iemand die vast voornemen heeft om te vasten, de persoon waarvoor hij het vasten heeft voorgenomen, na zonsondergang of nadat hij is opgestaan en ontbeten heeft, ziet, dan kan hij die dag niet meer vasten. Omdat hij ontbeten heeft of omdat de tijd voor het vasten is verstreken.
6.
Dat wat hij beloofde, moest in zijn eigen bezit zijn.
Het is niet toegestaan om iets te wijden dat je niet bezit.
„Als die-en-die komt, slacht ik de schapen van mijn buurman af en verdeel ik ze.“
Als hij het zo noemt, is dat niet toegestaan. Omdat de schaap niet van hem is, maar van iemand anders.
Het is niet toegestaan om een gebed te beloven dat men al verplicht is te verrichten, zoals beschreven in de voorwaarden van de gelofte.
(Celal Yıldırım, Islamitische Fiqh)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
