Beste broeder,
Het is een Sunnah van onze Profeet (vrede zij met hem) om, wanneer je langs een graf passeert, de Koran te reciteren, te bidden en hen te begroeten.
Over het algemeen is het bezoeken van graven aanbevolen voor mannen en toegestaan voor vrouwen. Het bezoeken van de graven van rechtvaardige mensen, ouders en naaste familieleden wordt zelfs aanbevolen. Vrouwen mogen graven bezoeken, mits er geen gevaar is voor onrust, zoals schreeuwen, haaruitvallen of overdreven eerbetoon aan de graven. De Profeet (vrede zij met hem) raadde een vrouw die bij het graf van haar kind huilde tot geduld aan en hield haar niet tegen om het graf te bezoeken. (Bukhari, Cenâiz, 7, Ahkâm, ll; Muslim, Cenâiz, 15). Anderzijds wordt overgeleverd dat Aisha (ra) het graf van haar broer Abdurrahman ibn Abi Bakr bezocht. (Tirmidhi, Cenâiz, 61).
Het nut van een bezoek aan de overledene
a)
Vooral de graven van ouders, andere familieleden en vrienden worden bezocht om te bidden en om vergiffenis te vragen voor hun zielen. Het is vastgesteld door authentieke hadiths en consensus dat de beloning van goede daden die namens de overledenen worden verricht, hen bereikt. Tijdens het bezoeken van de graven van de overledenen, wordt er gebeden tot God voor hun zielen, wordt de Koran gelezen en wordt de beloning van de verrichte goede daden aan hen geschonken.
Het planten van een boom op een graf is een goede daad.
Er zijn hadiths die stellen dat het planten van een boom of plant de straf van de ziel van de overledene kan verlichten. Het brengen van kransen naar het graf, zoals de christenen doen, is ongewenst.
De volgende aya wijst erop dat gebed en verontschuldiging nuttig zijn voor de zielen van de overledenen:
„Onze Heer, vergeef ons en vergeef degenen die ons in geloof zijn voorgegaan. Laat geen haat in onze harten achter voor degenen die geloven.“
(Al-Hashr, 59/10).
Er zijn veel hadiths over dit onderwerp overgeleverd. (Ahmed b. Hanbel, Musnad, II, 509; VI, 252; Ibn Mâce, Edeb)
b) De doden horen de levenden.
Het is vastgelegd in hadiths dat de persoon in het graf de woorden hoort die tijdens het grafbezoek worden gesproken en de begroeting ontvangt.
Wanneer de bezoeker de begraafplaats bereikt, richt hij zich tot de graven en begroet ze zoals de Profeet (vrede zij met hem) zei:
„O gelovigen en inwoners van het land der moslims, vrede zij met u. Insha’Allah zullen wij u ook bereiken. Ik bid tot Allah om ons en u welzijn.“
(Müslim, Cenâiz, 104; Ibn Mâce, Cenâiz, 36).
In de overlevering van Aisha (r.a.) is de betekenis hetzelfde, maar de formulering is iets anders. In de overlevering van Ibn Abbas door Tirmidhi, bezocht de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) ooit de begraafplaats van Medina en keerde zich tot hen, zeggende:
„Vrede zij met de bewoners van de graven! Moge Allah ons en u vergeven. Jullie gingen ons voor, en wij zullen jullie volgen.“
(Tirmizi, Cenâiz, 58, 59).
Wanneer iemand een bekende begroet bij diens graf, dan neemt de overledene de groet aan en herkent hij de persoon. Ook wanneer iemand een onbekende begroet bij diens graf, neemt de overledene de groet aan. (Ghazali, Ihya‘ Ulum al-Din, IV, hoofdstuk over het bezoeken van graven).
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
