Beste broeder,
Hoewel sporten en een sporter zijn toegestaan, is het beoefenen van bepaalde sporten zelfs sunnet (aanbevolen). Het is echter wel belangrijk om tijdens het sporten de voorschriften te volgen, zoals het bedekken van de benodigde lichaamsdelen, het vermijden van haram (verboden dingen), het vermijden van gemengde sporten tussen mannen en vrouwen en vooral om de verplichte gebeden niet te verwaarlozen.
Het is dus toegestaan om sport te beoefenen, maar de situatie verandert afhankelijk van de manier waarop het wordt gedaan.
Voor zover spel, vermaak en muziek een menselijke aangelegenheid en een aangeboren activiteit zijn, is sport minstens zo’n menselijke activiteit. Want de mens heeft een actieve, opwindbare en vechtlustige psychologie.
Sport,
‚lichamelijke activiteiten die gericht zijn op het verbeteren van de fysieke conditie en die worden uitgevoerd met een spel-, wedstrijd- en strijdmotief‘
Aangezien sport zo gedefinieerd is, kan niemand, ongeacht leeftijd of niveau, zich er volledig van afzijdig houden; iedereen heeft op de een of andere manier een band met een sportsoort; hij beoefent het in meer of mindere mate of heeft er een vage interesse in.
Sportevenementen met een geschiedenis die even lang is als de geschiedenis van de mensheid,
Tegenwoordig heeft het veel meer dimensies gekregen; het is een internationale activiteit, een universele taal en een effectief promotioneel instrument geworden. Elk land spreekt deze gemeenschappelijke taal, of ze willen of niet. Met de steun van massamedia en communicatiemiddelen zoals televisie en internet, heeft het zijn bereik steeds verder uitgebreid.
Tijdens sommige sportevenementen, vooral nationale voetbalwedstrijden, was de aandacht van de grote meerderheid van de bevolking op één punt gericht. Ongeacht hun opleiding of denkwijze, trokken de sportfiguren de aandacht. Soms als natie, soms als gemeenschap, vonden we onszelf er middenin en deel van.
Net als elke andere activiteit, is sport een verzameling van disciplines en regels.
„Je moet het spel volgens de regels spelen.“
Dit principe is vooral van toepassing in de sport. De menselijke dimensie die aan de zaak wordt toegevoegd, maakt een dergelijke gedachte al noodzakelijk.
Als we sport bekijken vanuit het perspectief van levensstijl en geloof, dan zien we dat het ook een traditie en een geschiedenis heeft waarop het is gebaseerd. Wanneer deze geschiedenis wordt onderzocht in het kader van de Sunna, dan blijkt het fundamentele, gewortelde, blijvende en daardoor bindende aspecten te hebben.
Binnen de specifieke, beschavingseisen van het Gouden Tijdperk zien we de belangrijkste vormen van sport. Het mooie en interessante is dat bijna alle sporten die toen bestonden, vandaag de dag nog steeds bestaan, zij het in een iets andere vorm of geheel onveranderd.
De belangrijkste sporten die onze Profeet (vrede zij met hem) zelf beoefende, aanmoedigde en de principes ervan uiteenzette, zijn de volgende:
Worstelen, rennen, wedstrijden, paarden- en kamelenraces, zwemmen, boogschieten, jagen en het individueel of gezamenlijk bijwonen van deze sportevenementen, en het belonen van de winnaars.
Worstelen:
Rukana ibn Abd al-Yazid, een beroemde worstelaar uit die tijd, stelde als voorwaarde voor zijn bekering tot de islam dat de Profeet (vrede zij met hem) hem in een worstelwedstrijd zou verslaan. De Profeet versloeg hem inderdaad meerdere keren. Rukana hield zich echter niet aan zijn woord. Jaren later, tijdens de verovering van Mekka, bekeerde hij zich tot de islam en vestigde hij zich in Medina. Hij heeft hadiths overgeleverd.
In de biografieën van de Profeet (vrede zij met hem) wordt vermeld dat hij naast Rukanah ook met andere personen worstelde, dat de volwassen geworden kinderen van de metgezellen elk jaar tijdens de ceremonie voor hun militaire dienst met elkaar worstelden, en dat Hasan en Hussein ook in de aanwezigheid van de Profeet worstelden.
De Turkse worstelkunst is ook in het Ottomaanse Rijk ontwikkeld en heeft wereldwijde bekendheid verworven, mede dankzij de steun van het hof. Hij wordt ook beschouwd als de vader van de worstelaars.
„De leeuw van Allah en de Profeet“
wordt beschouwd als de Heer der Martelaren, namelijk Hamza (r.a.).
Schieten en boogschieten:
Het beoefenen van boogschieten, een oorlogssport en wapen van de heilige oorlog, heeft een belangrijke plaats in de Sunna. De Profeet (vrede zij met hem) zei in een hadith:
„Laat niemand van jullie afzien van het plezier dat hij met zijn pijlen kan beleven.“
2
zoals hij heeft gezegd. In een andere overlevering, toen werd gezegd dat een groep metgezellen weg waren gegaan om plezier te maken, uitte de Profeet (vrede zij met hem) eerst zijn ongenoegen, maar toen werd uitgelegd dat ze weg waren gegaan om te schieten met pijlen,
„Schieten is geen vermaak. Schieten is het beste vermaak dat er is.“
3
hebben zij gezegd. Sterker nog, in een hadith staat:
„Wanneer een van jullie door verdriet en ontbering wordt overmand, heeft hij niets anders te doen dan zijn boog te pakken en zijn verdriet ermee te verjagen.“
Hij verklaarde ook dat sport een mens psychologisch gezien tot rust kan brengen.
De Profeet (vrede zij met hem) sprak degenen onder de Sahaba die goed konden schieten toe. Tijdens de Slag bij Uhud, vanwege hun nauwkeurige schoten, gebruikte hij een compliment dat hij aan niemand anders had gebruikt.
„Mijn moeder en vader zouden alles voor jou opgeven.“
Deze uitdrukking gebruikte hij over Sa’d b. Abi Waqqas.4 Vanwege al deze aanmoedigingen hechtte de generatie van de profeet Mohammed veel waarde aan het boogschieten en oefenden ze bij elke gelegenheid, zelfs na het avondgebed tot het donker werd.5
De Profeet (vrede zij met hem) was zelfs een fan bij de boogschietwedstrijden. Salama ibn Akwa beschrijft deze fanatieke steun van de Profeet op prachtige wijze, zoals hieronder te zien is:
De Profeet ontmoette een groep van de stam Benî Eslem die in de markt aan het boogschieten waren. Hij zei tegen hen:
„O, kinderen van Ismaël! Gooi de stenen, want jullie voorouders waren stengooiers. Gooi de stenen; ik steun deze stam.“
zei hij. Na deze woorden gaf een groep de schietpartij op. Onze Heer,
„Wat is er aan de hand, waarom gooien jullie het niet weg?“
vroeg hij. Ze antwoordden:
„Hoe moeten we het gooien, jullie zitten aan de andere kant.“
Hierop zei de Profeet:
„Gooi de steen, ik ben aan jullie allebei, aan beide kanten, toegewijd.“
hebben ze gezegd.6
De manier waarop de Profeet (vrede zij met hem) partij koos, was uniek. Hij beledigde nooit iemands gevoelens en stond altijd achter elke prestatie.
Paarden- en kamelenraces en het uitloven van een prijs voor de winnaar:
De Profeet (vrede zij met hem) hechtte veel waarde aan paarden, besteedde bijzondere aandacht aan hun fok en moedigde dit aan. Volgens overleveringen bezat hij op bepaalde momenten wel negentien paarden.
Volgens Ibn Omar trainde de Profeet zijn paard en nam hij vervolgens deel aan paardenraces.7
„Er zijn drie dingen waarvoor je een prijs kunt winnen: kamelenraces, paardenraces en boogschietwedstrijden.“
8
De Profeet (vrede zij met hem) moedigde anderen aan door de winnaars van wedstrijden te belonen.
Het paard, een element van de jihad, wordt in de Koran op prachtige wijze geprezen. In de eerste vijf verzen van Soera Al-Adiyat wordt het paard als volgt beschreven:
„Bij de zweepende paarden, die ademloos rennen.“
En aan hen die door het botsen vonken opwekken.
En aan degenen die ’s ochtends vroeg overvallen plegen.
En aan degenen die de boel in de war sturen.
En voor degenen die zich midden in de vijand storten…
Zwembad:
De Profeet (vrede zij met hem) leerde zwemmen in Medina tijdens zijn jeugd en moedigde zijn metgezellen die tijdens de periode in Mekka naar Abessinië emigreerden aan om zwemmen te leren. Hij gaf ook aan blij te zijn met degenen die konden zwemmen. Ook Omar zei…
„Leer uw kinderen zwemmen.“
en benadrukte daarmee het belang van dit onderwerp.
Wandelen en hardlopen:
„Iedere stap die iemand zet tussen twee doelen in, is een goede daad.“
zoals onze Profeet heeft gezegd,
„Doe aan boogschieten, word fysiek sterk, loop op blote voeten.“
9
heeft met deze uitspraken de aandacht gevestigd op de voordelen van wandelen.
De Profeet (vrede zij met hem) heeft zelf twee keer een wedstrijd gerend met de moeder der gelovigen, Aisha, en bij de eerste keer won Aisha, maar bij de tweede keer verloor ze vanwege gewichtstoename, en de Profeet, die de wedstrijd won, zei het volgende:
„Dit is de prijs voor de vorige race; we hebben betaald.“
10
Zoals blijkt uit de voorbeelden in de Sunnah, zijn de belangrijkste maatstaven en principes: naast het behoud van de eigen fysieke conditie, is het vooral van belang om fysiek sterk te worden, om sterk te zijn en om zich voor te bereiden op zelfverdediging en het gebruik van kracht tegen een buitenlandse vijand, indien de noodzaak zich voordoet. Met andere woorden, de sporten die in de Sunnah voorkomen, zijn doelgerichte, nuttige en doelbewuste activiteiten. Tegelijkertijd geniet de persoon er plezier uit, blijft hij gezond en verdient hij door het verrichten van een Sunnah ook nog eens verdienste.
Bovendien zijn in al deze sportsoorten, die in de Sunnah voorkomen, algemene islamitische normen en waarden verwerkt.
Bij wedstrijden en competities worden gedragingen die haat, afgunst en vijandigheid tussen de partijen kunnen veroorzaken, niet getolereerd. Bij het boogschieten en paardenrennen worden zowel de winnaars als de verliezers samen begeleid, waarbij de winnaars worden aangemoedigd met prijzen, en de verliezers worden aangemoedigd om te proberen te winnen. Deze wedstrijden leiden op geen enkele manier tot gokken.
De Sahaba waren gewone mensen met gewone banen; sommigen waren actief in wetenschap en onderwijs. De meesten hadden een gezin. Deze activiteiten en bezigheden verhinderden hen niet om hun dagelijkse werk, hun normale levensloop en hun religieuze plichten na te komen, zoals we dat tegenwoordig zouden zeggen.
„fanatiek“
Het leidde ook niet tot partijdigheid. Omdat ze zich bewust waren van wat ze deden, waarom ze het deden en hoeveel tijd ze eraan moesten besteden.
Gezien vanuit het algemene kader van de Sunna, zouden jonge mensen, voor zover mogelijk, onderricht moeten krijgen in sporten als rennen, zwemmen, paardrijden, schieten, worstelen en, tegenwoordig, de Oost-Aziatische sporten judo, taekwondo, karate en schermen. Deze sporten, en andere legitieme spelletjes, bevorderen de ontwikkeling en bieden vermaak in de kindertijd, zorgen voor beweging en ontspanning in de jeugd en bieden bescherming tegen de verschillende aandoeningen die door inactiviteit in de oudere jaren kunnen ontstaan.
Van deze soorten spellen
schieten, paardrijden, zwemmen, hardlopen
Omdat het onze jongeren voorbereidt op toekomstige uitdagingen, en met een oprechte intentie beoefend wordt, kan het zelfs als een vorm van religieuze praktijk worden beschouwd, waardoor het belangrijker is dan andere sporten.
Er is een sportfeit dat we allemaal vandaag de dag met zijn allen moeten erkennen, dat we niet kunnen negeren en dat we niet kunnen ontkennen.
Als we sportevenementen beschouwen, zien we dat ze ook de volgende voordelen bieden:
Een verbindende rol:
Sport heeft de eigenschap om mensen met verschillende gedachten en overtuigingen te verenigen, samen te brengen, soms te verheugen, soms te vermaken en soms te laten huilen. Maar dit moet wel binnen bepaalde grenzen blijven. Wanneer deze grenzen worden overschreden, kan fanatisme leiden tot negatieve gevolgen, zoals vechtpartijen en soms zelfs moord. Het belangrijkste principe bij het bewaren van deze grenzen is de opbouwende en verenigende rol van geloof en moraliteit.
De overdreven uitbundigheid, die vooral na voetbalwedstrijden te zien is, overspoelt onze straten met ongewenste taferelen. De sportmanier, rust en kalmte van Japan en Zuid-Korea, die in de WK-wedstrijd verloren hadden, zouden ons veel moeten leren.
– Naast deze voordelen geeft sport een mens de wil om te leven, de liefde voor aanbidding en de zin om te werken, en zorgt het voor innerlijke rust.
– Het bevordert de ontwikkeling van bepaalde vaardigheden bij de mens.
– Het helpt jongeren om hun energie te verbranden.
– Afhankelijk van de context kan het zelfs als een middel van communicatie worden beschouwd.
De geloofsovertuiging, moraal en levensstijl van een sporter met religieuze en spirituele waarden kunnen een goed voorbeeld zijn voor jongeren.
– Als men zich bewust gedraagt, kunnen collectieve sporten bijdragen aan de civilisatie van de mens.
Het bevordert samenwerking, wederzijdse hulp en gezamenlijk optreden. Het zorgt voor het ontstaan en de uitwisseling van gemeenschappelijke gevoelens en gedachten.
– Het leert mensen discipline en houdt hen actief.
– Bovendien kan sport een goed middel zijn voor promotie en reclame.
Door middel van sport kan een natie een zekere mate van zelfvertrouwen opbouwen. Het kan door staten worden gebruikt als een middel om hun macht in de buitenlandse wereld te tonen.
Als voorbeeld hiervan kan de recente steun aan voetbal, onderdrukte volkeren, Aziatische landen en moslimgemeenschappen worden genoemd, waarbij ze elkaar steunden, voor elkaar opkwamen, naast elkaar stonden en zich tegen westerse landen opstelden. Hoe blij waren de moslimlanden en -volkeren toen Turkije wedstrijden won tijdens het WK.
Omdat het lichamelijk letsel kan veroorzaken,
Een sport die door islamitische geleerden niet als acceptabel wordt beschouwd.
bokswedstrijd
zelfs ooit veel ophef had veroorzaakt in de islamitische wereld. In de jaren zestig, toen Cassius Clay als een storm in de boksring tekeerging, verklaarde hij zijn islamitische geloof en veranderde hij zijn naam Cassius in
Mohammed Ali
Hij had zijn naam veranderd, beschouwde zichzelf als de vertegenwoordiger van onderdrukte naties en de islamitische wereld, en werd met grote belangstelling gevolgd van late avond tot ’s ochtends vroeg, waarbij hij met name moslims van de ene opwinding naar de andere hielp.
Sporten die tegenwoordig wereldwijd worden gespeeld, ongeacht de naam ervan en ongeacht het land van herkomst, kunnen zowel individueel als in teamverband worden beoefend zonder dat daar een probleem mee is.
De islamitische geleerden hebben ons echter opnieuw attent gemaakt op de volgende punten, die van belang zijn voor het welzijn en de rust van de mens:
1.
Het is niet acceptabel om tijdens het spelen en kijken scheldwoorden te gebruiken.
2.
Het mag niet zo zijn dat het zo veel tijd kost dat de spelers en kijkers hun opleidingen en essentiële werkzaamheden moeten opgeven.
3.
De gespeelde spellen mogen op geen enkele manier (zoals bij sporttoto, sportloto en de zesvoudige gok) worden gebruikt voor gokactiviteiten.
4.
Het is niet toegestaan om het verrichten van verplichte religieuze plichten, zoals gebed en vasten, te belemmeren.
5.
Het mag niet zo gevaarlijk zijn dat het een persoon lichamelijk kan verwonden of kan doden.
6.
Er mogen geen excessen plaatsvinden die de omgeving storen.
7.
Wat betreft kleding en andere zaken, mag men de grenzen die door de Koran en de Sunna zijn toegestaan, niet overschrijden.
VOETNOTA’S:
1. Abu Dawud, Libas 21.
2. Muslim, Imaret 168.
3. Kenzü’l-Ummâl, 4:292.
4. Al-Bukhari, Megazi 18.
5. Abu Dawud, Salâ 6.
6. Al-Bukhari, Jihad 78.
7. Abu Dawud, Jihad 67.
8. Abu Dawud, Jihad 67.
9. Mecmaü’z-Zevâid, 5:136.
10. Abu Dawud, Jihad 67.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
