– Is er een verschil tussen hamd en shukr?
Beste broeder,
Dit onderwerp
lof
met
gelukkig
Het is nuttig om de concepten te verduidelijken en uiteen te zetten.
HAMD:
„De hartelijke dankbaarheid en lof voor een ontvangen gunst of weldaad, en het eren en verheffen van degene die die gunst of weldaad heeft geschonken.“
betekent.
Hamdin-variëteiten:
a) Mondelinge lofprijzing:
Het is het uitspreken van de lof en het verheerlijken van God, zoals Zijn profeten Hem hebben geleerd.
b)
De daadwerkelijke lofprijzing:
Het verrichten van fysieke gebeden is een manier om de gunst van God te winnen.
c) Lofprijzing uitgedrukt door de taal van de ziel:
Het bestaat uit het bezitten van deugden zoals kennis en goede daden, en uit het zich gedragen naar het mooie karakter van God. Deze lof is een uiting van een hartelijke en geestelijke toestand.
d) Woordelijke lof:
Het verheerlijken van degene die goeddoenerij verricht, betekent het uitspreken en bekendmaken van de weldaad en de goedheid die hij heeft verricht, als een uiting van respect voor hem.
e)
Gewoonterechtelijke lof:
Het zijn handelingen die verder gaan dan de taal of de organen, handelingen waarbij de ontvanger de grootheid van de schenker voelt, dankzij de zegeningen die hij heeft ontvangen.
(zie Seyyid Şerif Cürcanî, Tarifat, 1/93)
DANK:
„Dankbaarheid, of het nu met de tong, de hand of het hart is, bestaat uit het geven van een mooie tegenprestatie voor een ontvangen genade.“
Volgens een ander tarief,
“Dank God:
Het is het uitspreken van de lof en het prijzen van de weldoener door zijn weldadigheid te benadrukken.
Volgens deze opvatting brengt de gelovige door het herinneren van de gunsten die God hem heeft bewezen, zijn dankbaarheid aan God over. God beantwoordt deze dankbaarheid door de dankbaarheid van de gelovige te aanvaarden.
Soorten van Dankbaarheid:
a)
Linguïstische dankbaarheid:
Het is het waarderen en verheerlijken van degene die een gunst of weldaad heeft bewezen, als dank en erkenning, door hart, tong en andere zintuigen te gebruiken om die gunst of weldaad te uiten.
b) Gewoonterechtelijke dankzegging:
De plicht van de mens is om alle zegeningen die God hem heeft geschonken, zoals ogen en oren, te gebruiken in overeenstemming met het doel waarvoor die organen zijn geschapen.
– De relatie tussen lofprijzing en dankzegging:
De relatie tussen hamd en shukr kan in het algemeen als volgt worden samengevat: elke shukr is tegelijkertijd een hamd, maar niet elke hamd is een shukr.
Hamd,
Het is om, als dank voor de gunsten en eer die aan ons en aan alle schepselen zijn bewezen, alle lof en eer aan God te wijden.
Dank God
daarentegen verwijst naar de specifieke gunsten die aan ons mensen zijn bewezen. Daarom kan het woord dankbaarheid (şükür) de plaats van hamdin niet innemen.
Volgens de sharia is hamd (dankzegging) breder en omvat hij meer dan shukr (dankbaarheid).
(vgl. Tarifat, 1/128)
De Fatiha-soera, die een samenvatting van de Koran is,
„Alles is te danken aan de Heer van de werelden“
begint met.
Het feit dat de werelden onderworpen zijn aan de mens, is dus een gunst, een eerbewijs voor hem; het is een genade van zijn Heer.
Bijvoorbeeld:
De draaiing van de aarde om de zon en de maan om de aarde is een manifestatie van grote macht, en tegelijkertijd een grote goddelijke gunst en zegening voor de mens. Wij prijzen Allah, die hen zo heeft geschapen.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
