Is het gebruik van microfoons en luidsprekers in moskeeën toegestaan?

Mag een imam een microfoon gebruiken tijdens het leiden van de gebedsdienst, en is het dan bid’ah (een afwijking van de orthodoxe islamitische leer)? Op sommige plaatsen wordt de adhaan nu via een luidspreker doorgegeven.

Beste broeder,

Luidspreker

Het is een apparaat dat de sterkte van geluid verhoogt.

Het geluid dat uit de luidspreker komt, is niet de echo, maar de stem van de persoon die aan de microfoon staat te lezen of te spreken.

Daarom is er vanuit religieus oogpunt geen bezwaar tegen het afkondigen van de adhaan via een microfoon zodat deze verder weg ook te horen is; het plaatsen van luidsprekers in moskeeën zodat de stem van de prediker, imam en gebedsleider in de hele moskee te horen is; en het volgen van de imam via de luidsprekers in de moskee.

Hier is iets misverstaan.

Het geluid van een opname en het geluid van een persoon die zelf spreekt, dat via een microfoon wordt versterkt, zijn niet hetzelfde. Als we het via een cassettebandje horen, dan is het inderdaad niet geschikt voor het gebed; dat klopt. Maar aangezien het geluid via de microfoon afkomstig is van de levende stem van de muezzin en de imam, schaadt het ons gebed en de adhaan niet.

Vroeger, toen er in grote moskeeën werd gebeden, werden er muezzins aangesteld op plaatsen waar de stem van de imam niet te horen was, zodat de gebeden via hen konden worden geleid. Nu, dankzij de microfoon, een zegening van God, kan er gemakkelijker worden gebeden.

Degenen die terughoudend zijn met het gebruik van microfoons, en degenen die ze helemaal niet gebruiken, doen dit uiteraard uit angst om in bid’at te vervallen. Zo’n bezorgdheid is te begrijpen. Want het ergste wat een moslim kan overkomen is in bid’at te vervallen.

Maar het kan ook gebeuren dat je, terwijl je probeert bid’at te vermijden, juist in bid’at terechtkomt.

Daarom moet bid’at goed worden gedefinieerd.

De Profeet Mohammed (vrede zij met hem):

„Wie iets aan deze religie toevoegt dat er niet bij hoort, is verwerpelijk en zijn uitvinding is ongeldig.“


(Ibn Majah, Sunne, 2)

heeft hij gezegd.

„Van deze religie“

datgene wat zij hebben bevolen, is de religie die Hij heeft gebracht en onderwezen. Bid’ah is dus het toevoegen of weghalen van zaken aan de religie die er niet bij horen. Als bijvoorbeeld een microfoon wordt gebruikt omdat men denkt dat het een sunnah, mustahab of adab van de adhaan is, en men denkt dat de sunnah verwaarloosd wordt zonder microfoon, dan is dat bid’ah.

De sunnetvorm van de adzan is vast, en het doel ervan is een aankondiging. De betekenis van het woord zelf is ook al aankondiging. Dus, hoe vollediger de aankondiging is nadat de sunnetvorm volledig is uitgevoerd, hoe vollediger het doel is bereikt. De minaret is met hetzelfde doel gebouwd. De Profeet Mohammed (vrede zij met hem) bereikte dit doel ook met de technieken van zijn tijd. Met andere woorden, de Profeet gebruikte ook de microfoon van zijn tijd.

„Microfoon“

Het woord is afkomstig van de woorden (mikros en phone) en betekent „kleine stem“ ver weg overbrengen, oftewel: een luidspreker.

„Luidspreker“

(Haut+parleur) betekent „luidspreker“, oftewel versterker van geluid. Het is wat de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) gebruikte als „mükabberihe“. Dit was de microfoontechniek van die tijd. De betekenis is „versterker“, dus iets dat het geluid over lange afstanden brengt. Zoals te zien is, zit het verschil in de techniek, niet in „de zaak zelf“, oftewel de religie. Daarom heeft dit niets met bid’ah te maken.

Auto’s, vliegtuigen en dergelijke middelen zijn hetzelfde. De hadj-pelgrimstocht is bijvoorbeeld vastgelegd. Het verminderen of toevoegen daaraan is bid’ah (een religieuze innovatie die niet door de religieuze autoriteiten is goedgekeurd), maar het bereiken van de plaats kan te voet, maar ook met het vliegtuig gebeuren. Een vliegtuig, auto, etc. is een middel om snel te reizen, en een microfoon is een middel om geluid over te brengen. In dat opzicht is er geen verschil. Men moet het doel niet verwarren met de middelen en het doel zo volledig mogelijk bereiken. Daarom zeggen we ook dat bid’ah nooit goed kan zijn.

„Elke bid’ah is afwijking.“

Het gebruik van een microfoon voor een ander doel dan het bereiken van mensen die de normale stem niet kunnen horen, bijvoorbeeld om de stem mooi te laten klinken en aandacht te trekken, is -vooral in moskeeën- een onbeschoft gedrag.

Het maken van onnodige geluiden en het hardop lezen en spreken in moskeeën zonder dat het nodig is, is ongewenst.

De Sahaba legden zelfs de uiteinden van hun stokken voorzichtig op de grond in de moskee.

Het is niet juist om te denken dat het gebrek aan een microfoon bij een gebedsleider of imam onvolledig is, terwijl dit niet nodig is, en om zelfs in zeer kleine moskeeën met een gemeenschap van drie tot vijf personen een microfoon te gebruiken. Het verstoort de rust en kan de spiritualiteit aantasten.

Met vrede en gebed…

Islam in vraag en antwoord