Een zus van wie ik veel houd en wiens woorden ik waardeer, zei het volgende over achterdocht: „Net zo zonde is het om achterdochtig te zijn, als om de oorzaak van achterdocht te zijn.“ Ze baseerde dit op het hadith: „De duivel dwaalt in het bloed van de mensen rond“ en het voorbeeld van de vrouw van de Profeet, waarover voorbijgangers zeiden: „Dit is mijn vrouw“. Ik ben het er echter niet mee eens dat deze conclusie uit de hadith te trekken is en vind dat het achterdocht zou rechtvaardigen. Want Allah heeft achterdocht categorisch verboden. Kunt u mij hierover verheldering verschaffen?
Beste broeder,
Dit onderwerp is verplaatst, inclusief de antwoorden en reacties. Klik hier om te lezen…
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
