Beste broeder,
– Deze informatie is mogelijk niet te vinden in authentieke hadithbronnen. Zoals wij ook…
– Maar in de Koran
In de hierboven geciteerde en soortgelijke verzen wordt duidelijk de nadruk gelegd op het belang van het gedenken van God. Dit gedenken omvat uiteraard niet alleen de rituele herinnering zoals die door de soefi’s wordt beoefend, maar ook elke vorm van herinnering aan en het oproepen van God. Alle vormen van aanbidding, met name het verrichten van gebeden, zijn een vorm van gedenken. Zoals immers…
In de hierboven geciteerde aya wordt naar deze waarheid verwezen.
– Na deze korte uitleg komen we bij de hoofdvraag en stellen we vast dat het niet juist is om een uitspraak van de soefi’s, die duidelijk geen hadith is, als hadith te presenteren. Als we de mogelijkheid overwegen dat het een hadith zou kunnen zijn, dan zouden we, indien mogelijk, de bron moeten vermelden, en zo zouden we misschien de volledige dreiging van de betreffende hadith kunnen vermijden.
– Het is echter problematisch om een overlevering als een authentieke hadith te presenteren, terwijl we weten dat deze verzonnen of verzwakt is, alleen maar om een bepaald doel te dienen. Dit kan leiden tot een schending van de hadith zelf. Daarom is het beter om, bij verzwakte of verzonnen overleveringen, te vermelden dat het geen authentieke hadith is en pas daarna de overlevering te citeren.
– Dit is een van de belangrijkste redenen waarom sommige geleerden uit de vroege generatie (as-Salaf as-Salih) niet veel hadiths overleverden. Men mag niet, omwille van een ander of van het eigen ego, zulke grote risico’s nemen.
De meeste geleerden zijn van mening dat het toegestaan is om zwakke hadiths te gebruiken en te verspreiden die niet over de wetgeving gaan, maar dat het niet toegestaan is om verzonnen hadiths te verspreiden, zelfs als je weet dat ze verzonnen zijn.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
